گپ سیاسی با آزاده نامداری: گفتند کاندیدای شورای شهر شوم
آزاده نامداری از مجری‌های نام آشنای تلویزیون که می‌گوید از حضور در فضای سیاست می‌ترسد، و معتقد است بانوانی که وارد سیاست پارلمانی شدند، کاری برای جامعه زنان نکرده‌اند.
به گزارش ایلنا خبرآنلاین نوشت؛ آزاده نامداری برای آنها که نامش را می‌شناسند یک مجری تلویزیون است و با کمی فاصله چهره‌ای که وارد فاز بازیگری هم شده است.
بهانه گفت‌وگوی ما با او در نمایشگاه مطبوعات، نه پرسیدن از حال و هوای او در جایگاه مجری تلویزیون بود، نه ورودش به عرصه بازیگری. با او یک گپ سیاسی زدیم. در همین روزهایی که با ابلاغیه اخیر رهبری درباره سیاست‌های کلی انتخابات روزنه‌های امیدی از گنجاندن زنان در تعریف رجل سیاسی ایجاد شده است.
او البته گلایه‌هایی هم دارد از نمایندگان زنی که در مجلس کاری برای هم جنسان خودشان نکردند و حتی کنایه می‌زند به آنهایی که به اسم راستگو به شورای شهر رفتند و بعد ...
آزاده نامداری حتی از دعوت شدن برای کاندیداتوری در انتخابات شورای شهر هم برایمان روایت کرد.
او در این گفت‌وگو که پیش از اعلام نتیجه انتخابات آمریکا انجام شده بود از علاقه‌اش به رییس جمهور شدن هیلاری کلینتون هم گفت.
مشروح گپ‌وگفت سیاسی با آزاده نامداری، مجری نام آشنای تلویزیون را در ادامه بخوانید؛
خانم نامداری! همین ابتدا بگویم جنس سوالات ما فرهنگی و هنری نیست، چند سوال سیاسی از همین جایگاهی که هستید ..
من که سیاسی بلد نیستم ولی هرچه بلد نباشم می‌گویم بلد نیستم (خنده)
اخیرا رهبری ابلاغیه‌ای درباره سیاست‌های کلی انتخابات داشتند...
نه در این حد سخت...
در این ابلاغیه به بحث رجل سیاسی اشاره شده است و بعضی را امیدوار کرده است شاید خانم‌ها این بار در تعریف این واژه قرار بگیرند. شما به عنوان زنی که در عرصه اجتماعی فعال هستید چقدر علاقه دارید روزی رییس جمهور شوید؟ در حال حاضر سقف آرزوهای سیاسی زنان ایرانی نماینده مجلس شدن یا معاون رییس جمهور شدن است. دوست ندارید قدوقامت سیاسی زنان ایرانی بلندتر شود؟
من اصلا نمی‌توانم رئیس جمهور شوم. خانه خودمان هم به زور اداره می‌کنم. (خنده) من به خیلی از این سئوال‌ها از منظر سیاسی نمی‌توانم پاسخ دهم چون یک نگاه روانشناسی و جامعه شناسی شاید حتی تاریخی می‌خواهد. اینکه زنان ما از گذشته تا به امروز چه جایگاهی داشتند و آنچه که من گمان می‌کنم در مورد زنان بسیار واجب است و نیاز هست که وجود داشته باشد و متاسفانه نمی‌دانم در چه زمانی و از کجا این واژه در خانم‌های ما در حال کمرنگ شدن است، واژه‌ای به نام عزت نفس است. خب این واژه چیزی است که بعدی درونی زن را تقویت می‌کند و به آن قدرت می‌دهد. من گمانم می‌کنم در برهه‌ای از تاریخ این عزت نفس در خانم‌ها کمتر شد. خانم‌ها هم در گذر زمان به این سمت و سو گرایش پیدا کردند. این مسیر که خانم‌ها در آن قرار گرفتند، دیگر با واژه رجل سیاسی کیلومترها فاصله دارد.
خانم‌ها به کالا تبدیل شدند، کالا نه با این نگاه که در غرب وجود دارد بلکه منظورم این است که تفکر و شناخت را از زن گرفتیم و وقتی تفکر را از زنان بگیریم، خانم‌ها قدرت پروازشان خیلی کمتر می‌شود یا پروازشان با ارتفاع کمتری اتفاق می‌افتد.
من فکر می کنم یک دلیلی که خانم‌ها نمی‌توانند رجل سیاسی شوند، این است که روزی خودشان تصمیم گرفتند که ارتفاع پروازشان را کم کنند.
گمان نمی‌کنید که نگاه مردانه به نحوی باعث شده است که خانم‌ها از سیاست فاصله بگیرند؟
شما که سیاسی هستید به من بگویید که در قانون اساسی این امکان وجود دارد که خانم‌ها رئیس جمهور شوند؟
رجل سیاسی یک واژه مبهمی است، برخی می‌گویند رجل هم مردان را شامل می‌شود، هم زنان را اما تا به امروز براساس همین عبارت، تنها مردان حق رییس جمهور شدن را در ایران داشتند. به همین دلیل با ابلاغیه‌ای که رهبری برای شفاف شدن این واژه دادند، برخی امیدوار هستند که شاید زنان هم در آینده بتوانند رئیس جمهور شوند.
ببخشید من این را می‌گویم. یعنی شما فکر می‌کنید که همه مشکلات مملکت ما حل شده است و فقط همین مانده است که خانم رئیس جمهور شوند.
یعنی شما هیچ علاقه‌ای ندارید که یک روز رئیس جمهورتان یک خانم باشد؟
من خیلی مطالبات دیگری دارم، نقطه انتهاییش به این موضوع می‌رسد. من خیلی دوست دارم رئیس جمهورم یک خانم باشد، چون فکر می‌کنم خانم‌ها با لطافتی که دارند می‌توانند مشکلات خانم‌های دیگر را حل کنند. اما خانم‌هایی که ما به مجلس فرستادیم، باز هم ما را درک نکردند و کار بزرگی برای خانم‌های دیگر انجام ندادند.
یعنی اگر یک خانم یک روزی کاندیدای ریاست جمهوری شوند شما به او رأی نمی‌دهید؟
جنسیت این قدر اهمیت ندارد بلکه تفکر مهم است. بستگی دارد آن خانمی که می‌خواهد رئیس جمهور شود، صاحب چه فکری است. من آدمی را انتخاب می‌کنم که صاحب فکر باشد و اندیشه‌اش را قبول داشته باشم، حالا این گزینه خانم باشد یا آقا، فرقی نمی‌کند.
اساسا این نگاه را ندارم که چون خانم است باید حالا یک موقعیت خاص را به او داد. من فکر می‌کنم باید یک قدم بالاتر برداریم. این در ظاهر یک نگاه روشنفکرانه است که خانم‌ها برای قدرتمندتر شدن در عرصه سیاست دست در دست هم دهند و بجنگند. یک پله از این موضوع بالا تر برویم.
آقایان هستند که خیلی کارها را در جامعه می‌کنند. اما ما باید تلاش کنیم اندیشه‌های درست را پر رنگ کنیم، در آن صورت زن و مرد دیگر فرقی ندارد. ما دنبال تفکرات خوب می‌گردیم. من خواسته‌های زیادی دارم و خواسته‌هایم محدود به این نیست که خب حالا اگر یک کاندیدای زن بود حتما به او رای بدهم.
ببخشید ولی این رفتار یک مقدار نمایشی است. شما نگاه کنید یک رئیس جمهور می‌آید یک وزیر زن یا یک سخنگوی زن می‌گذارد. به نظر من این یک کار نمایشی است و خیلی اتفاق ویژه‌ای برای جامعه بانوان نمی‌افتد. اتفاق وقتی می‌افتد که اگر یک مرد را برای وزارت گذاشتید به خانم‌ها هم فکر کند و خانمی در خانه‌اش باشد که به او بگوید ما زنان این قدر درد و بدبختی داریم. شما ببنید که جامعه، فرهنگ و سینمای ما به زنان چه نگاهی دارند؟ در مدرسه به دختران ما چه چیزی یاد می‌دهند.
سقف بلندپروازی شما می‌تواند این باشد که روزی نماینده مجلس بشوید؟ یا اینکه علاقه‌ای به حوزه سیاست ندارید؟
نه من علاقه‌ای به حوزه سیاست ندارم. به جهت اینکه فکر نمی‌کنم بتوانم کاری از پیش ببرم. یک بخشی‌اش به این دلیل است که کاراکتر خودم را می‌شناسم و من خیلی با همه چیز عاطفی برخورد می‌کنم. این عاطفی برخورد کردن باعث می‌شود که یک سری توانایی‌ها به دست بیاورم و یک سری را از دست بدهم اما سقف آرزوهای من این است که روزی بتوانم به معیشت مردم کمک کنم.
در انتخابات مجلس به خانم‌ها رای دادید؟
من در انتخابات کاملا لیستی رای می‌دهم. اصلا خانم و آقا برایم اهمیت ندارد. بیشتر این برایم مهم است که کسی که وارد مجلس و شورای شهر می‌شود چگونه فکر می‌کند. من اسم نمی‌توانم بیاورم. ما خانمی را به شورای شهر فرستادیم که به جای راستگو، دروغگو شد.(خنده)
شما اصلاح طلب هستید یا اصولگرا؟ به لیست امید رای دادید یا لیست اصولگرایان؟
اصلا در مورد اینکه من چه تفکری دارم نمی‌خواهم صحبت کنم، من دنبال این هستم که چه کسی الان می‌تواند در این برهه از زمان به ما کمک کند. واقعا شاید همان تفکری که سال 76 بود درسال 95 موفق نشود، شاید هم بشود. ما باید زمان را بسنجیم و خواسته‌های مردم و نسل‌های جدید را در نظر بگیریم. شاید نیاز باشد که ما یک تعریف جدید انجام دهیم و از فضای اصلاح طلب، اصولگرا و دسته بندی‌های دیگری که من بلد نیستم، بیرون بیاییم. شاید نیاز باشد تفکری را تشکیل دهیم که همه چیز را در بربگیرد.
شما خودتان را یک چهره کاریزما می‌دانید؟
متاسفانه بله.(خنده)
آقای رشیدپور در میتینگ انتخاباتی کنار آقای روحانی رفت و عکس‌هایی گرفتند و فعالیت‌هایی کردند، شاید حضور ایشان جوان‌ها را جذب کرد. رشیدپوری که یک دوره‌ای هم در تلویزیون ممنوع الفعالیت بود. می‌خواهم بدانم که به شما هم پیشنهاد شده است که در میتینگ‌های انتخاباتی کاندیداهای ریاست جمهوری حاضر شوید؟
بله. ولی برایم جذابیت نداشت.
یعنی شما قبول نمی‌کنید؟
من هیچ شرایط سیاسی را قبول نمی‌کنم، نه این که بگویم سیاست بد است و من آدم مهمی هستم. نگاه سیاسی و سیاست ماجرایی است که در گذر زمان تغییر می‌کند. فراوان هستند آدم‌هایی که در طبقه‌های مختلف فکری، الان کاری کردند و 10 سال دیگر می‌گویند ما اشتباه کردیم، برای اینکه سیاست با زمان در حال تغییر است و در مقابل سیاست با نسل بعدی و مردم درگیر است، میت‌رسم که وارد این فضا شوم، نمی‌توانم پاسخگوی خودم باشم.
کدام کاندیدای ریاست جمهوری به شما پیشنهاد داد؟
این خیلی محرمانه است. من معذرت می‌خواهم(خنده)
پس به شما پیشنهاد داده شده است؟
بله.
نماینده‌ها چطور؟
چون گفتید ریاست جمهوری من عرض کردم اما غیر از این مورد، در مورد دیگر کاندیداها که خیلی زیاد پیشنهاداتی مطرح بوده است، مثلا شورای شهر و مجلس که به وفور اتفاق می‌افتد.
سال 92 به شما پیشنهاد دادند یا سال‌های قبلش؟
الان هر چقدر تلاش کنید، نمی‌توانید از من آمار در بیارید. من سیاست بلد نیستم اما بلد هستم با خبرنگارها حرف بزنم.(خنده)
به شما پیشنهاد شده است که وارد لیست به عنوان نماینده شورای شهر بشوید؟
بله.برای شورای شهر تهران به بنده پیشنهاد شده است.
این چهره‌های سینمایی و ورزشی که به شورای شهر رفتند، عموما موفق نبودند. این احساس خطر را کردید یا واقعا این بحث توانایی نداشتن بود؟
نه. من می‌گویم برای هر کاری باید پرسید که چرا این کار را می‌خواهم بکنم. من هیچ اهانتی به کسی نمی‌خواهم داشته باشم، شاید هم آنهایی که رفته‌اند به شورای شهر موفق بودند ولی من از خودم می‌پرسم که من چرا باید بروم.
خب ممکن است مردم به من رای بدهند اما وقتی آنجا می‌روم آیا می‌توانم کاری از پیش ببرم. مثلا وقتی وارد آن فضا می‌شویم، متوجه می‌شویم که آن یک فضای سیاسی است.
اتفاقا چند روز پیش با یک خانم بازیگر که اسمش را نمی‌برم داشتیم درمورد شورای شهر حرف می‌زدیم. ایشان گفتند که در زمانی که انتخابات شورای شهر بود به او برای انتخابات شورای شهر پیشنهاد داده بودند که کاندیدا و وارد لیست شود اما بعد رد صلاحیتش کردند. بعد این خانم به من می‌گفت که همان کسانی که از من خواستند بیایم کاندیدا شوم، خودشان من را رد صلاحیت کردند.
خب ببینید، من اصلا کاری به این ندارم که یک بازیگر می‌خواهد این کار را کند موفق هست یا نه؟ من حرفم این که هر کس در حوزه خودش موفق‌تر است، بله ما در کشورهای دنیا هنرمندانی را داریم که وارد سیاست می‌شوند و موفق هم هستند اما متاسفانه در این جا همه چیز با سیاست قاطی می‌شود، من آدم سیاسی نیستم ولی آدم عملگرایی هستم اگر یک روزی یک نفر بخواهد که من کار کنم با تمام وجودم این کار را انجام می‌دهم اما سیاسی بازی و لابی بازی را بلد نیستم.