خبرگزاری کار ایران

اندر احوالات دنیا، جامعه ی جهانی و برخی روشنفکرهای وطنی؛

«اسرائیل؛ وحوش بی بدیل دوران»، این اتفاق شوم را پایانی است؟ + تصاویر هولناک(+ ۱۸)

کد خبر : ۱۸۸۱۴۴

شاید تنها خصیصه ی خوب این روزهای ننگین، همین رو شدن حقایقیست که سالهاست پشت نقاب حق طلبی و مردم دوستی پنهان شده! اینک اما، بازی و ادایی در کار نیست! به دست خود، باطن زشت و خبیثشان را عیان کرده اند! رفتاری که پیشتر، به لطایف الحیل هم «مکشوف» نمی شد، امروز به خواست خود «هویدا» شده است!

مصطفی فقیهی، مدیرمسئول: در شرایطی که چند هفته ایست از جنایات هولناک وحوش صهیونیست در غزه می گذرد، از یک سو سکوت آزاردهنده گروههای حقوق بشری و از سوی دیگر حمایت تام و تمام آمریکا و هم پیمانانش - چندان که پیش از این نیز چنین بوده - بیش از پیش، ذهن و جان مسلمانان و همه ملت های آزاده را رنج می دهد.

گروه های حقوق بشر! سازمان های حامی ملل مظلوم! حقیقتاً مرغ پخته را هم به خنده وامی دارد، چه رسد به انسانی که فرقش با همان زبان بسته ی نگون بختِ، اندکی «تعقل» و حداقلی «تفکر» است! بله! همان گروه و سازمان هایی که اینک، بی پروا و آشکارا در پازل یک جریان سیاسی بازی می کنند، همان هایی که در واکنش به اعدام و زندانِ گاه، جانیان و قاچاقچیان، پیراهن می درند و گلو پاره می کنند، اینک این همه جنایات دهشتناک وحوش صهیونیست را نمی بینند! یا می بینند و دم برنمی آورند؟! می شنوند و خفقان می گیرند؟! هر چه باشد، سیاست بازانی زبده اند و نیک می دانند اگر چنین صدای غریبی از حلقوم ضدانسانی اش برون شود، حمایت های میلیارد دلاری هم قطع می شود!

یا شاید اساساً فلسفه ی وجودی چنین سازمان هایی همین است! یک گوشه ای بنشینند و گاه، و فقط گاه، به حق سخنی بگویند و در مانده ی روزگار، مهمل ببافند و یا سکوت کنند و مزدِ مزدوریِ خویش را طلب کنند!.. و چه نجس است پول و سرمایه ای که به جیب این سازمان ها می آید!

… و چه بیچاره اند و ترحم برانگیز، گروههایی که این روزها به بهانه ی مخالفت با حاکمیت ایران، برای صهیونیست ها، سوت و کف می زنند و در به در، در پی فرصتی هستند تا ضمن برجسته سازی نقاط افتراق و اختلاف، گروه های مقاومت را محکوم کنند! چه ذلیلند این جماعت به ظاهر اهلیِ انسان نما! و چه خوب، روی پلید و شیطانی خویش را آشکار کردند! شاید تنها خصیصه ی خوب این روزهای ننگین، همین رو شدن حقایقیست که سالهاست پشت نقاب حق طلبی و مردم دوستی پنهان شده! اینک اما، بازی و ادایی در کار نیست! به دست خود، باطن زشت و خبیثمنحوسشان را عیان کرده اند! رفتاری که پیشتر، به لطایف الحیل هم «مکشوف» نمی شد، امروز به خواست خود و خدای عزوجل، «هویدا» شده است!

چه مهوع است دولتی به نام آمریکا، که پزش، و داعیه اش، و همه ی آنچه می نماید، یک چیز است؛ «حمایت از حقوق بشر» و «مردم مظلوم»!، امروز اما، نه چونان پیشین با هزار بازی تو در تو و پیچیده، بل آنچنان باز و آشکار و عیان، نظاره گر است و در صف حامی، در آن سازمان کذا که اسمش از قضا «سازمان ملل» است و در آن مجموعه که اتفاقاً نام «حقوق بشر» یدک می کشد، در دفاع از اسرائیلِ، همان رژیمِ اینک هار شده و قلاده دریده، بیانیه می دهد که «حق آنان برای دفاع را به رسمیت می شماریم» و خفه می شوند وقتی می پرسند «آیا حق حمله و پاسخ انتقامی به فلسطینیان را که هیچ! حق زندگی پراسترس و مملو از گرسنگی را که نه! همین «حق تنفس نیم بند» را برای آن کودک بی خبر از بازی های کثیف شمایان، به رسمیت می شناسید»؟! یا تنها «حق گریستن» را، و «حق تنهایی» را، و «حق وحشت» را، و «حق مرگ و مردن» را برای این مظلومان، و «حق کشتن و قهقهه و سوت و کف کشیدن» را برای خود، به رسمیت می شناسید؟!

چه چندش آور است! واکنش دنیا به خبر کوتاه «مرگ سه جوانک» و خفقان آن ها در برابر «نسل کشی در غزه»؛ تنها یک سو دیده می شود، راکت هایی که به شهرک های مملو از گندابِ متعفنِ صهیونیستی و منشاءِ فسادِ دنیا پرتاب می شود، آن وسط چهار غاصب نظامی هم جان می دهند، «دنیا» تکان می خورد! همان «جامعه جهانی» را می گویم! همه چیز منهدم می شود! گویی زلزله ای ۱۰ ریشتری آمده، تیتر یک رسانه ها می شود! که ای وای! صهیویسنت ها هم «مظلوم» می شوند!!! این سو اما، دوربین هایشان را هم نمی آورند که چه کودکانی و چه مادرانی و چه پدرانی، تکه تکه شده اند!

چه بویناک و لزج است، تجمع یک گله غاصبِ نفرت انگیز، که گردِ یکدیگر آمده اند تا شهادت مظلوم ترین انسان های عصر را به تماشا بنشینند و گوش کنند، صدای انفجارهای خونبار را، احیاناً تخمه و نقلی هم آن وسط نشخوار کنند و کف و سوت بکشند! یا به یکدیگر نشان دهند تکه ی بدن کودکی که در آسمان رها شده و خنده و قهقه ای مستانه سر دهند و…!

چه می توان گفت، و با چه زبانی باید خواست، که تا کجا این تعفن، این وصله ی مهوع به دنیا، می تواند ادامه یابد؟ آیا واژگان، جان مطلب را ادا می کنند؟ این قلاده پاره کردنِ وحوشِ اسرائیلی را چه می توان نام داد؟ کشتار؟! قتل عام؟! نسل کشی؟! بعید می دانم کلمه ای بتوان یافت یا آفرید تا تاریخ را نسبت به «روزگار فلسطینیان عصر ما»، شیرفهم کرد.

آه خدایا! صدایم را می شنوی؟ کی می رسد این جانیان و سفاکان بی بدیل دوران، این حرامیان سیاه دل، محو و رسوای عالم شوند؟ چه کسی می تواند آرزوی دیرباز مسلمانان و ملل آزاده را جامعه عمل پوشاند؟

شهر خالیست زعشان بود کزطرفی
مردی از خویش برون آید و کاری بکند؟

اللهم عجل لولیک الفرج

تصاویر زیر حاوی صحنه هایی آزاردهنده و هولناک است، به افراد پایین ۱۸ سال و کسانی که دارای بیماری های قبلی هستند توصیه می شود از تماشای آن خودداری کنند:

ارسال نظر
پیشنهاد امروز