۱۰ اردیبهشت در تقویم ایرانی روز چلهم نوروز است
«جشن چهلم نوروز» یا «چلمو» یکی از آیین‌های کهن ایرانی است که ریشه در باورهای باستانی این سرزمین دارد. عدد چهل از دیرباز در فرهنگ ایرانیان، از جمله در آیین زرتشت، عددی مقدس محسوب می‌شده است. زرتشتیان معتقد بودند که اهورامزدا آسمان را در چهل روز، یعنی از آغاز فروردین تا دهم اردیبهشت، آفریده است. به همین دلیل، چهلمین روز بهار را جشن می‌گرفتند.
این جشن که بیشتر در مناطق مرکزی ایران برگزار می‌شده است، نمادی از پایان چهل روز اول سال و آغاز فصل گرما و کشاورزی است. از جمله آداب و رسوم این جشن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
گردهمایی در طبیعت: مردم، به ویژه در مناطق روستایی، در دشت‌ها، کنار چشمه‌ها و دامنه‌های کوه‌ها گرد هم می‌آمدند.
پختن آش شیر: یکی از غذاهای اصلی این جشن، آش شیر است که به صورت دسته جمعی پخته می‌شد.
موسیقی و پایکوبی: نواختن ساز و آوازهای محلی و انجام بازی‌های بومی از دیگر بخش‌های این جشن بود.
آشتی و رفع کدورت: این روز فرصتی برای آشتی کنان و رفع کدورت‌ها بین افراد بود.
امروزه نیز در برخی مناطق ایران، به ویژه در استان کرمان (مانند پاریز سیرجان) و فارس، این آیین کهن کم و بیش برگزار می‌شود.
بنابراین، دهم اردیبهشت ماه در تقویم ایرانی، یادآور دو رویداد مهم است: پاسداری از هویت ملی و تاریخی ایران با گرامی‌داشت «روز ملی خلیج فارس»، و همچنین احیای سنت‌های دیرینه و پیوند با طبیعت در «جشن چهلم نوروز».
