ساخت ورزشگاه؛ آرزویی محال/ آیا توان دولت ایران از یک باشگاه خارجی کمتر است؟

بحث نبود استادیوم درست و حسابی در کشور همیشه معضل بوده است اما در فصل جدید لیگ برتر این معضل بیشتر از همیشه به چشم آمده است. خانه به دوشی تیم ملی و سرخابی‌ها و سایر باشگاه‌های لیگ برتر در سایه بازسازی طولانی‌مدت ورزشگاه آزادی کلیدواژه «نداشتن استادیوم» را ترند شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ها و انتقادات هواداران کرد. نداشتن استادیوم درست و حسابی و در کلاس جهانی در کشور باعث شده بسیاری از مردم استادیوم‌های کشورهای حاشیه خلیج‌فارس را با استادیوم‌های داخل مقایسه و احساس سرافکندگی کنند.

شناسایی زمین ورزشگاه جدید ایران

در چنین شرایطی بحث ساخت استادیوم جدید که شهریور سال گذشته مرحوم رییسی قول آن را داده بود دورنمایی از امید را برای علاقه‌مندان به فوتبال ایجاد می‌کرد؛ ولو اینکه می‌دانستند این استادیوم به این زودی ساخته نخواهد شد و حتی اگر ساخته شود در دورترین حالت ممکن نسبت به شهر قرار خواهد داشت. با این حال شرایط استادیوم‌های کشور آن‌قدر فاجعه بود که همه بگویند شما بسازید، هرطور می‌خواهید بسازید!

با این حال روز گذشته احمد دنیامالی رسما اعلام کرد پروژه ساخت ورزشگاه جدید متوقف شده است. وزیر ورزش و جوانان در این رابطه گفت: «مهم‌ترین مشکل در مسیر ساخت ورزشگاه جدید در تهران تامین منابع مالی است.» وی افزود: «طبق برنامه‌ریزی اولیه، قرار بود این منابع از محل صادرات نفت تامین شود، اما پیشنهاد ایران ازسوی طرف خارجی پذیرفته نشد و پیشنهادات جدیدی داد که به هر صورت به نفع کشور نیست.» وزیر ورزش یادآور شد: «از زمان دولت قبل این پروژه متوقف شده است. تا زمانی که منابع مالی این پروژه مشخص نشود، پروژه متوقف می‌ماند.» دنیامالی گفت: «اخیرا طرف خارجی شرایطی اعلام کرده و ضمانت بانک مرکزی را خواسته است که قطعا ما در هیچ تامین مالی ضمانت بانک مرکزی را نمی‌دهیم. اگر تامین مالی این پروژه مهیا نشود همچنان مذاکرات باید تداوم داشته باشد.»

عدم پذیرش پیشنهاد ایران از سوی طرف خارجی و عدم پذیرش درخواست طرف خارجی از سوی ایران به معنای قفل شدن پروسه پیشرفت ساخت ورزشگاه است. ورزشگاهی که قول آن شهریور سال گذشته داده شده بود اما در آبان‌ماه سال بعد هنوز کلنگ نخورده است.

نکته مهمی که مقامات دولتی باید به آن توجه کنند این است که مردم نه علاقه‌ای به شنیدن جزییات قراردادها دارند و نه حوصله‌اش را. به صورت مشخص مردم از دولت یا بهتر بگوییم حاکمیت انتظار دارند بعد از گذشت این همه سال یک استادیوم قابل قبول در کشور داشته باشیم؛ فقط همین! مساله‌ای که در همه جای دنیا امری طبیعی و روزمره به حساب می‌آید اما در کشور ما تبدیل شده به یک معضل به نظر لاینحل.

مثال‌ها بسیار زیاد است؛ قطر این همه استادیوم برای جام جهانی را در عرض چند سال ساخت؟ رئال‌مادرید ورزشگاه سانتیاگو برنابئو را در چه مدت کوبید و از نو بنا کرد؟ یا بارسلونا چطور نیوکمپ را بازسازی کرد؟ ساخت استادیوم‌های معروف دنیا چقدر زمان برد؟ آیا مجموعه کشور ایران با این همه منابع از یک باشگاه فوتبال توانایی کمتری دارد که یک سال و 4 ماه بعد از قول ساخت استادیوم تازه باید بشنویم پروژه متوقف است چون مشکل تامین مالی وجود دارد؟

کاش مقامات کشور متوجه باشند که چنین مسائلی چقدر در روحیه مردم تاثیر منفی می‌گذارد. کاش بدانند وقتی تیم‌های خارجی را می‌بریم استادیوم قلعه‌حسن‌خان چه بازخوردی می‌گیرند. کاش درک کنند سرگردانی استقلال و پرسپولیس با این همه هوادار از قزوین تا اراک تا اطراف تهران چه تبعات اجتماعی ناگواری دارد. هواداران فوتبال می‌گویند ما از شما یک استادیوم خواستیم. آیا خیلی کار سختی است؟