پرنده ۲ متری که به دست انسان منقرض شد
بیش از یک قرن است که دانشمندان در جستجوی فسیل جمجمه پرنده Genyornis newtoni بوده‌اند. حدود ۵۰.۰۰۰ سال پیش، این پرنده‌های غول‌پیکر در جنگل‌ها و مراتع استرالیا با پاهای عضلانی رد شدند، آنها از انسان بلندتر بودند و صدها کیلوگرم وزن داشتند.
اینگونه از پرنده‌های غول‌پیکر، می‌هیرونگ، نام داشته است و حدود ۴۵۰۰۰ سال پیش منقرض شده است. تنها جمجمه‌ای که در سال ۱۹۱۳ یافت شد، ناقص بود و به شدت آسیب دیده بود و سؤالاتی را در مورد چهره، عادات و اصل و نسب پرنده غول پیکر ایجاد کرد.
امروز اما کشف یک جمجمه کامل از این گونه این معمای دیرینه را حل کرده است و دانشمندان اولین برخورد رو در رو با mihirung عظیم را تجربه کرده‌اند.
این پرنده غول‌پیکر حدود ۲ متر قد و ۲۴۰ کیلوگرم وزن داشته است. این پرندگان به خانواده Dromornithidae تعلق داشت، گروهی از پرندگان ناتوان در پرواز که از فسیل‌های کشف شده در استرالیا شناخته شده‌اند.
جمجمه از آنجایی حائز اهمیت است که مغز، اندام‌های حسی و اعضاء نمایشی را در خود جای داده است. به علاوه، جمجمه‌ها معمولاً دارای ویژگی‌های ساختاری هستند که سرنخ‌هایی در مورد شجره‌نامه یک گونه به ما می‌دهد.
شبیه غاز بوده است
فیبی مک اینرنی، دیرینه‌شناس مهره‌داران و محقق در دانشگاه فلیندرز گفت:« جمجمه جدید در مرکز بازسازی دیجیتال قرار می‌گیرد که با فسیل‌های دیگر جمجمه و داده‌های پرندگان مدرن تکمیل می‌شود و سرنخ‌های ناشناخته‌ای در مورد ظاهر این پرنده غول‌پیکر ارائه می‌دهد.»
مک اینرنی در ایمیلی گفت:« تنها اکنون، ۱۲۸ سال پس از کشف آن، می‌توانیم بگوییم که واقعاً چه شکلی بوده است؛ این پرنده منقاری بسیار غیرمعمول داشته است که بسیار شبیه غاز بوده است. در مقایسه با جمجمه اکثر پرندگان دیگر، جمجمه این پرنده بسیار کوتاه بوده است.»
جمجمه همچنین اشاره ای به رژیم غذایی این پرنده غول‌پیکر داشت. یک ناحیه مسطح در منقار برای ح.ردن میوه‌های نرم و شاخساره‌ها و برگ‌های لطیف مناسب بوده است و یک کام صاف در قسمت زیرین منقار بالایی ممکن است برای خرد کردن میوه‌ها به صورت تفاله استفاده شده باشد.
مک‌اینرنی گفت: «ما از شواهد دیگر می‌دانستیم که آنها احتمالاً غذای نرم می‌خوردند و منقار جدید این موضوع را تأیید می‌کرد. جمجمه همچنین شواهدی از سازگاری برای تغذیه در آب، شاید در گیاهان آب شیرین نشان داد.»
جالب است بدانید که محققان گمان می‌کنند این گروه از پرندگان غول‌پیکر به دست انسان‌ها از بین رفته‌اند؛ محققان در تاریخ ۱۷ آگوست در مقاله‌ای در Anatomical Record گزارش دادند که این پرندگان ممکن است خیلی کند رشد کرده و تولید مثل کرده باشند تا در برابر فشارهای ناشی از ورود انسان به این قاره مقاومت کنند.
