نقض نظریه فیثاغورث توسط دانشمندان!

این یافته‌ها، تئوری موسیقی غربی که قدمتی دیرینه دارد را به چالش کشیده و دریچه‌ای نو به سوی درک و خلق موسیقی می‌گشاید.

فیثاغورث، فیلسوف یونان باستان، معتقد بود که هارمونی از روابط ریاضی خاصی بین اعداد ساده مانند 3 و 4 نشأت می‌گیرد.

تحقیقات جدید دانشگاه کمبریج، تئوری دیرینه موسیقی غربی را به چالش می‌کشد.

برخلاف باور فیثاغورث، آکوردهای دلنشین لزوماً از تناسبات ریاضی دقیق پیروی نمی‌کنند.

لحن و کوک سازها، درک ما از هارمونی را دستکاری می‌کنند.

سازهای غیرغربی مانند بونانگ اندونزی، الگوهای جدیدی از همخوانی و ناهماهنگی را به نمایش می‌گذارند.

این یافته‌ها، دریچه‌ای نو به سوی خلاقیت موسیقایی و درک فرهنگ‌های مختلف می‌گشاید.

مطالعات نشان می‌دهد که:

• انسان‌ها به طور غریزی نقص جزئی یا ناهماهنگی در آکوردها را می‌پسندند.

• سازهای مختلف، زبان‌های هارمونیک منحصر به فردی را خلق می‌کنند.

• موسیقی‌دانان می‌توانند با استفاده از سازهای ناآشنا، فرصت‌های خلاقانه جدیدی را کشف کنند.

دکتر پیتر هریسون، مدیر مرکز موسیقی و علم دانشگاه کمبریج، می‌گوید:

• "ما مقادیر جزئی انحرافی را در آکوردها ترجیح می‌دهیم. کمی نقص، به صداها زندگی می‌بخشد و جذابیت آنها را افزایش می‌دهد."

• "تحقیقات غربی بر سازهای ارکستر تمرکز دارند، اما در سایر فرهنگ‌ها، از سازهای غیرهارمونیک استفاده می‌شود که الگوهای جدیدی از هارمونی را خلق می‌کنند."

• "یافته‌های ما نشان می‌دهد که انواع مختلفی از هارمونی وجود دارد و مردم به طور غریزی آنها را درک می‌کنند."

این تحقیق، نوازندگان را به کاوش در دنیای سازهای ناآشنا و خلق هارمونی‌های نوین تشویق می‌کند.

دکتر هریسون می‌گوید:

• "موسیقی‌دانان می‌توانند با استفاده از یافته‌های ما، کیفیت لحن را با استفاده از سازهای واقعی تغییر داده و هارمونی و سیستم‌های مقیاس محلی را به کار ببرند."

• "این امکان وجود دارد که بهترین موسیقی را با هارمونی و سیستم‌های مقایس محلی خلق کرد."

مطالعات آتی، طیف گسترده‌تری از فرهنگ‌ها و سازها را بررسی خواهند کرد تا درک عمیق‌تر و جامع‌تری از هارمونی در موسیقی به دست آید.

این یافته‌ها، گامی مهم در جهت درک بهتر موسیقی و نقش آن در فرهنگ‌های مختلف است.