آغاز به کار رسمی «اکونگار»

به گزارش ایلنا، عباس عبدی(فعال مطبوعاتی)، حسن نمکدوست(استاد ارتباطات)، محمدعلی کریمی(مشاور رسانه‌ای اتاق بازرگانی) سهیل آل رسول(عضو هیئت نمایندگان اتاق ایران) حمیدرضا صالحی(عضو هیئت نمایندگان اتاق ایران) حامد بیدی( مدیرعامل کارزار) جعفر خیرخواهان(اقتصاددان) از جمله حاضران مراسم دیروز بودند.

«اکونگار» خود را تریبون بخش خصوصی،تشکل‌ها و شرکت‌های ایرانی اقتصادی می‌داند

در ابتدای این نشست حامد شمس مدیر مسول سایت «اکونگار»گفت: قرار است این رسانه در حوزه اطلاع رسانی خبری و تحلیلی مسایل مرتبط با بخش خصوصی،  به ویژه تشکل‌های اقتصادی و شرکت‌های ایرانی تمرکز کند و خود را تریبون این بخش مهم از اقتصاد ایران می‌داند.

به گفته مدیر مسول سایت «اکونگار»، بخش خصوصی‌‌ در ایران به رسانه‌ای برای به اشتراک گذاردن دستاوردها ،تنگناها و راهکارهای خود، دسترسی ندارد، از این رو ، «اکونگار» دفاع از حقوق مادی و معنوی بخش خصوصی به ویژه رفع چالش‌های غیرقانونی و غیرکارشناسی آنان را در دستورکار خود قرار داده و می کوشد، درچارچوب رویکردی حرفه‌ای، نقادانه و اخلاقی، صدای فعالان این بخش ، نزد حاکمیت و افکارعمومی باشد.

ما در دنیایی پراز نااطمینانی و ابهام و نوسان زندگی می‌کنیم

در ادامه این نشست حجت میرزایی رییس شورای سیاستگذاری «اکونگار» گفت: به طور متعارف و با چنین موضوع و سرفصلی یک جمله مشهور به ذهن می رسد که «تصمیم گیری بدون اطلاعات درست، رها کردن تیری در تاریکی است» اما واقعیت این است که در دنیای امروز چنین تصمیماتی بسیار پرهزینه و در مواردی فاجعه آفرین است. در موارد بسیاری تصمیم گیری بدون داده های بهنگام، موثق، برآمده از روش های موثق توسط منابع یا سازمان های موثق به یک قمار غیر قابل جبران یا گزینه غیرقابل تغییر یا بازگشت منجر می شود.

وی افزود: شتاب بسیار زیاد تغییرات دنیای امروز همراه با پیچیدگی و چندلایگی و چندوجهی بودن و تعاملی و شبکه‌ای بودن این تغییرات، ضرورت تصمیم گیری‌های اندیشیده و متکی بر پژوهش های روشمند را در همه سطوح ناگزیر کرده است. ریسک های سیستمی با اتکاء به چنان داده هایی محاسبه پذیر و قابل مدیریت اند، اما محیط پیرامون ما چه برای سیاستگذاری در سطح کلان و چه برای تصمیم گیری در سطح خرد با چهار ویژگی «نااطمینانی»، «پیچیدگی»، «نوسان» و «ابهام» که می توان به اختصار آنها را «نپنا» نامید و ریشه در تغییرات محیط پیرامون یعنی محیط زیست، سیاست، تکنولوژی، اقتصاد و جامعه و قوانین دارند. 

وی تاکید کرد: ما در دنیایی پراز نااطمینانی و ابهام و نوسان زندگی می کنیم که انبوه فناوری‌های نوین اطلاعاتی از جمله هوش مصنوعی هم ممکن است در کاهش آنها موثر و به اندازه کافی مفید نباشند؛ اگرچه دستیابی به سطح مناسبی از آن برای بهبود تصمیم گیری برای ما ناگزیر است.