طرح افزایش نرخ باروری یا کاهش سرمایه اجتماعی

یک جامعه‌شناس حوزه خانواده با بیان اینکه «طرح افزایش نرخ باروری و جلوگیری از کاهش جمعیت» نیاز به پژوهش‌های بیشتری دارد، اظهار کرد: هرگونه طرح و لایحه‌ای بدون کار‌شناسی و نگاه پژوهش محور موجب فرسایش سرمایه اجتماعی و از بین رفتن اعتماد مردم و عصبی شدن جامعه می‌شود.

«عالیه شکربیگی»، جامعه‌شناس و استاد دانشگاه در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا در مورد «طرح افزایش نرخ باروری و جلوگیری از کاهش جمعیت» گفت: در ارتباط با هر مسئله و یا مشکل اجتماعی اگر بستر اعتماد میان حاکمیت و مردم وجود نداشته باشد مشارکتی در مردم برای حل آن به وجود نخواهد آمد.

وی افزود: بهتر است که قبل از این گونه تصمیم گیری‌ها پژوهش، نظر سنجی و نیاز سنجی صورت گیرد، زیرا هر گونه طرح و لایحه بدون کار‌شناسی و نگاه پژوهش محور موجب فرسایش سرمایه اجتماعی و از بین رفتن اعتماد مردم می‌شود.

این جامعه‌شناس ادامه داد: باید در ارتباط با مردم دلایل کاهش نرخ باروری کشور مشخص شود تا علت‌ها به درستی مشخص شود و در غیر این صورت تنها تلاش ما در راستای پاک کردن صورت مسئله خواهد بود.

شکر بیگی ادامه داد: جامعه دچار تغییر نگرش در مورد فرزند آوری و باروری شده است، خانواده نیز در بستر تغییرات ارزش‌ها و هنجار‌ها قرار دارد و بررسی تمامی این موارد در رابطه با افزایش باروری ضروری است و همچنین ممکن است سطح رفاه خانواده‌ها نیز با این بحثمرتبط باشد.

وی با بیان اینکه به دنیا آمدن فرزندان ناخواسته مخاطرات روانی - اخلاقی؛ اقتصادی و فرهنگی برای خانواده به وجود می‌آورد گفت: حفظ بهداشت روانی جامعه امری بسیار ضروری است. باید توجه داشت که کودکی که بدون برنامه ریزی به وجود می‌آید ممکن است با شرایط بد روحی و اقتصادی والدین خود روبرو شود که آینده کودک و جامعه را به خطر بیاندازد.

وی در پایان تاکید کرد: هر طرحی برای موفق شدن نیاز به کسب سرمایه اجتماعی مردم و مشارکت آنان دارد که کسب این اعتماد در گرو نگاه عمیق‌تر سیاستگذاران و قانون گذاران به مسائل اجتماعی است.