خطرات جانبی یک دستاورد کارگری

در حالی که شائبه‌هایی در خصوص حق عضویت بیش از حد معمول انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی به وجود آمده است، شعبه ۳ تامین اجتماعی یزد با ارائه گزارشی علیه انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی این استان، بر این تردیدات دامن زده است.

به گزارش خبرنگار ایلنا، شعبه ۳ تامین اجتماعی استان یزد در گزارشی مدعی شده است انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی این استان با وعده بیمه به کارگران ساختمانی، از آن‌ها سالانه ۸۰ تا ۹۰ هزار تومان هزینه دریافت می‌کنند، با این حال رئیس کانون انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی استان یزد ضمن تکذیب این ادعا به ایلنا گفت: انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی استان یزد از کارگران بابت ثبت نام اولیه ۲۰ هزار تومان و بابت حق عضویت ماهانه ۲۵۰۰ تومان دریافت می‌کنند.

«مصطفی بورقی» رئیس کانون انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی استان یزد در ادامه تصریح کرد: به عبارتی، کارگران ساختمانی در سال اول عضویت ۵۰ هزار تومان و در سال‌های بعدی ۳۰ هزار تومان به نهاد صنفی‌شان پرداخت می‌کنند.

تفاوت حق عضویت اصناف کارگری

دریافت این ارقام بابت حق عضویت از کارگران ساختمانی(که در شمار ضعیف‌ترین اقشار کارگری قرار دارند) در حالی صورت می‌گیرد که با اطلاع از حق عضویت دو انجمن صنفی دیگر که در سال‌های گذشته عملکرد صنفی قابل قبولی داشته‌اند، می‌توان به نتایج ملموس تری دست یافت.

انجمن‌های صنفی کارگران خباز مریوان و سرو آباد بابت ثبت نام اولیه ۵ هزار تومان و بابت حق عضویت، هر ۳ ماه یکبار ۳ هزار تومان از کارگران دریافت می‌کند. انجمن صنفی کارگران پیمانی پتروشیمی نیز بابت ثبت نام، هزینه‌ای از کارگران نمی‌گیرد و بابت حق عضویت در پایان هر سال ۵ هزار تومان از اعضا دریافت کند.

با این حال، رئیس کانون انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی استان یزد که نهاد متبوعش متهم به دریافت حق عضویت اضافه از کارگران است می‌گوید: انجمن‌های صنفی مطابق اساسنامه و بدلیل خدماتی که به کارگران ساختمانی ارائه می‌دهند حق عضویت دریافت می‌کنند که بیمه تامین اجتماعی هم بخشی از این خدمات است.

به گفته بورقی، ارائه تسهیلات استفاده از خدمات رفاهی، ساماندهی کارگران ساختمانی و تهیه جدول نرخ برای آن‌ها بخش دیگری از خدمات این تشکل صنفی است.

خطرات جانبی یک دستاورد کارگری

در سال‌های اخیر، طبق ماده ۱۸ قانون بهبود مستمر فضای کسب و کار و با امضای تفاهم نامه‌های همکاری میان انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی و تامین اجتماعی، کارگران ساختمانی بابت بیمه باید از طریق انجمن‌های صنفی به شعب تامین اجتماعی معرفی شوند.

این مساله در سال‌های گذشته مورد مناقشه جدی دو نهاد تامین اجتماعی و سازمان فنی و حرفه‌ای قرار گرفت بطوری که این دو نهاد دولتی را در مقابل انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی قرار داد. با این حال کارگران با اعمال فشار از طریق مجلس توانستند دولت را مجاب به پذیرش حضور خود در روند بیمه کارگران ساختمانی سازند.

پر واضح است که قرار دادن یک نهاد کارگری به عنوان واسط دولت و کارگر برای معرفی کارگران به بیمه، در زمره دستاوردهای جامعه کارگری در امتیازگیری از نهاد قدرت به شمار می‌رود، اما به تازگی این نگرانی به وجود آمده است که بدون نظارت مستمر کارگران بر نهاد صنفی‌شان، این نقش واسط، خود به منبعی از قدرت فرا پاسخگو تبدیل شود.

از جمله مسائلی که نیازمند پاسخگویی انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی است، «دریافت حق عضویت بیش از حد معمول» و «اختصاص رانت بیمه‌ای به نزدیکان هیات مدیره» است که به عنوان دو نمونه از سوء استفاده‌های احتمالی مطرح می‌شوند.

هر چند زمانی که تامین اجتماعی به تنهایی وظیفه بیمه کارگران ساختمانی را بر عهده داشت سوء استفاده گسترده کارکنان سایر مشاغل از بیمه کارگران ساختمانی و سیستم ناکارمد نظارتی، اعتراض کارگران ساختمانی را به همراه داشت اما همکاری تامین اجتماعی و انجمن‌های صنفی به شرطی برای کارگران ساختمانی مفید است که هر دو نهاد دولتی و صنفی نظارت کارگران را بپذیرند و در مقابل آنان موظف به پاسخگویی باشند.