یک فعال کارگری در نامه‌ای به وزیر کار:
احیای سه جانبه گرایی تنها راه خروج از شرایط موجود است
چکیده: «به بیراهه رفتیم. همیشه اعلام نمودیم در بحثمعاونت روابط کار با چالش روبرو هستیم اما به دلیل فقدان یک اراده منسجم برای ایجاد بحثسه جانبه گرائی در این معاونت، همواره مباحثپیرامون کار و روابط کار دچار سردرگمی بوده است. / چنین وضعیتی باعثحذف نیروهای مترقی و مستقل از صحنه کارگری و کارفرمائی شده است.»
یک فعال صنفی کارگری در نامه‌ای سرگشاده خطاب به وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی از برخرودهای دوگانه‌ای که در هشت سال اخیر با خواسته‌های صنفی کارگران شده است انتقاد کرد.
«فرامز توفیقی» که در سالهای اخیر به واسطه فعالیت در نهاد‌های صنفی کارگری در جلسات تعیین دستمزد و بازبینی قانون کار حضور داشته است در این نامه با یادآوری گفته‌های علی ربیعی(وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی) مبنی بر اینکه «در این وزارت‌خانه آرامش زمانی حاکم است که منافع کارگری و کارفرمایی همزمان حاصل شود»، نوشته است: خوشحالیم این روز‌ها صحبتهائی به میان می‌آید که دغدغه سالهای ما بوده است.
وی در ادامه نامه خود با بیان اینکه در ۸ سال گذشته «چه‌ها که بر سر کارگران نیاوردند»، گفت: هرچه فریاد زدیم که کارگران به جای سمینار و نشست، نیازمند متولی‌اند به این درخواست پاسخی داده نشد.
این مقام کارگری با یادآوری اینکه در تمامی این سال‌ها اجرای ماده ۱۰۱ قانون برنامه توسعه چهارم مبنی بر تقویت گفت‌وگوهای اجتماعی سه جانبه برای بهبود شرایط کار از طریق کارشایسته در عمل به دست فراموشی سپرده شده بود، می‌نویسد: آنچه در این سال‌ها به وفور دیده شد سمینار‌ها و همایشهایی در همین موضوع بود.
توفیقی در نامه خود با تاکید بر اینکه در تمامی این سال‌ها موضوعی که هرگز از آن یاد نشد موضوع اشتغال بود و آنچه بدان زیاد پرداخته شد تغییر در مفهوم اشتغال و شاغل بود، می‌نویسد: با همه این اوصاف تمامی مقامات مسئولی که در ابتدا بدون توجه به انتقادات مطرح شده مبنی بر اینکه حفظ اشتغال از تولید شغل آسان‌تر و مهم‌تر است، دایعه تولیت ایجاد اشتغال را پذیرفتند و در نهایت شاهد بودیم که این ادعای خود را پس گرفتند و حتی حاضر به شنیدن مشکلات کارگران نشدند.
عضو کارگری کمیته بازبینی قانون کار بایادآوری اینکه در این سال‌ها حتی به نگرانی‌هایی که از بابت تعطیلی کارخانه‌ها و بیکاری کارگران به دلیل دور زدن قوانین مروبط به اجرای سیاست‌های اصل ۴۴ قانون اساسی وجود داشت توجهی نشد، در خصوص نحوه تصمیم‌گیری‌ها می‌نویسد: هیچگاه نظری از هر دو سو خواسته نشد هرچند همیشه جلسات سه جانبه بود اما در عمل هرگز تصمیم گیری مبتنی بر سه جانبه گرائی و خرد جمعی نبود.
وی با تاکید براینکه آزاد اندیشان و افراد مستقل از هر سه گروه کارگری، کارفرما و دولتمردان هرگز این مسئله را تائید نکرده‌اند، در مورد قانون هدفمندی یارانه‌ها می‌نویسد: هر چه فریاد زدیم سهم صنعت را خرج صنعت کنید و نگذارید صنایع بار این قانون را به تنهائی بدوش بکشند باز اثری از شنوائی دیده نشد.
توفیقی بابیان اینکه نتیجه این شیوه آزادسازی قیمت‌ها این بود که کارفرمایان و کارگران هر دو بر سر حفظ منافع خود در سر دوراهی قرار گرفتند، ادامه می‌دهد: با چشمان خود دیدیم که کارفرمایان برای بقاء، علی‌رغم میل باطنی مجبور به تعدیل کارکنان، کاهش امکانات حداقلی رفاهی، تاخیر در پرداختی‌ها و… شدند و باز فریاد برآوردیم: حفظ اشتغال مقدم بر تمام مسائل است که اشتغال کلید جمع آوری بسیاری از بداخلاقی‌های اجتماعی است.
ابن فعال کارگری خطاب به وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی می‌نویسد: با اندکی تامل و درک صحیح از مسائل می‌توان به بسیاری از مشکلات از جمله یکسان سازی ضرائب مالیاتی، تخصیص یارانه به درصد سهم بیمه کارفرما، اجرای اصل ۱۰ نوسازی صنایع، اجرای صحیح ماده ۱۴۸ قانون کار، عدم تحمیل بیمه‌های زیان‌ده و ورشکسته به سازمان تامین اجتماعی، پرداخت واقعی دیون دولت به سازمان نه واگذاری منابعی ورشکسته و زیان ده تحت عنوان رد دیون، جلوگیری از واردات مواد اولیه بی‌کیفیت، قفل بزرگ بر گمرک برای ورود کالاهای خارجی، وضع قوانین محکم در قبال قاچاق کالا و از همه مهم‌تر پرداخت سهم صنعت از
قانون هدفمندسازی فائق آمد.
توفیقی همچنین در دفاع از ضرورت حضور بخش تعاون می‌نویسد: احیای تعاونی‌ها و مفهوم واقعی تعاون و نقش آن در گسترش کار و کارافرینی با داشتن درک صحیح و مفهومی درست از ادغام این وزارتخانه‌ها که اگر درست مدیریت و طبقه بندی گردد راهی برای برون رفت از این نابسامانی هاست و می‌توان به کالبد نیمه جان این صنعت حیاتی دوباره بخشید.
به باور این فعال کارگری می‌توان با تعریف درست معاونتهای: تعاون، کار و امور اجتماعی و رفاه و تامین اجتماعی و مدیریت منابع می‌توان از این تورم رکودی بیرون آمد و ضمن حفظ اشتغال با استفاده درست از منابع به ایجاد اشتغال مبادرت ورزید. و در کنار آن ممکن است با تعریف درست از تعاون و بکارگیری توان این بخش معجزه در بخش کار و رفاه اجتماعی خلق کرد.
وی بایادآوری اینکه در سالهای گذشته تمامی تصمیم گیری‌ها بدور از اصل سه جانبه گرائی بوده است؛ می‌نویسد: هموراه به بیراهه رفتیم. همیشه اعلام نمودیم در بحثمعاونت روابط کار با چالش روبرو هستیم اما به دلیل فقدان یک اراده منسجم برای ایجاد بحثسه جانبه گرائی در این معاونت، همواره مباحثپیرامون کار و روابط کار دچار سردرگمی بوده است.
توفیقی بابیان اینکه چنین وضعیتی باعثحذف نیروهای مترقی و مستقل از صحنه کارگری و کارفرمائی شده است،
در خاتمه نامه خود از وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی می‌خواهد با احیای تفکر سه جانبه گرائی و خردجمعی راه را برای برون رفت از شرایط موجود فراهم کند.
