به بهانه روز دزفول، روز مقاومت و پایداری؛
درسی که مردم دزفول به بعثی‌ها دادند/ "بلد الصواریخ" سمبل پایمردی ایرانی‌ها در جنگ تحمیلی/ یک مسئول: اتحاد مردم دزفول ریشه تاریخی دارد
چهارم خرداد سالروز مقاومت مردم قهرمان دزفول در برابر موشک باران رژیم بعثی در سال‌های دفاع مقدس است. روزی که موجب شد این روز به نام روز ملی"مقاومت و پایداری" در تاریخ معاصر و پایمردی‌های مردم ایران و خطه خوزستان ثبت شود.
به گزارش خبرنگار ایلنا، مردم دزفول در مدت هشت سال دفاع مقدس با وجود اصابت موشک های بی‌شمار بر پیکره شهر، همزمان بخش های تخریب شده را بازسازی می کردند و اراده رژیم بعثی در خالی کردن شهر و درهم کوبیدن آن را به یکی از آرزوهای دست نیافتنی متجاوزان مبدل کردند.
در آغاز جنگ ایران و عراق دزفول بیش از ۲۰۰ بار موشک‌باران و ۲۰ هزار بار گلوله‌باران شد. مردم دزفول با وجود موشک‌باران شدید شهر همچنان مقاومت می‌کردند و نماز جمعه دزفول هر هفته با حضور مردم و رزمندگان اقامه می‌شد.
شهرستان دزفول در دوران جنگ هفت هزار کشته، زخمی و مفقودالاثر تقدیم انقلاب کرد که از این تعداد، دو هزار و ۶۰۰ نفر شهدای جنگ بودند.
اوایل جنگ دشمن بعثی ۲ لشکر از ۶ لشکری که برای حمله به خاک ایران آماده کرده بود، مامور فتح دزفول کرد تا خوزستان را دور بزند و درنهایت این استان را به تصرف خود درآورد و اگر مقاومت مردم دزفول نبود، خوزستان سقوط می کرد، عملیات فتح المبین وجود نداشت و مقدمه آزاد سازی خرمشهر فراهم نمی شد.
"بلد الصواریخ" یا شهر موشکها عنوانی بود که عراقیها در طول جنگ تحمیلی به شهر مقاوم و شهید پرور دزفول داده بودند. این شهر که مظهر مقاومت مردم در مقابل حملات موشکی عراق نام گرفت در سال ۱۳۶۵ از سوی جمهوری اسلامی ایران با نظر سنجی از مردم ایران به عنوان شهر نمونه مقاومت معرفی شد و لوح زرین آن توسط دولت در یکی از میادین آن نصب شد.
رژیم بعث ایران هنگام موشک باران شهرهای ایران، در رادیوی عراق اقدام به اعلام آنها می کرد و دزفول در جایگاه اول و به اصطلاح، الف قرار داشت.
از این رو، الف دزفول برای مردم شهر دزفول، یادآور خاطره موشک باران های متعدد ارتش بعثی عراق است و با همین نام، میدانی در شهرستان دزفول نامگذاری شده است.
دزفول قدمتی 7 هزار ساله دارد
رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرستان دزفول درباره تاریخچه این شهر به خبرنگار ایلنا، گفت: شهرستان دزفول با توجه به اسناد و کتیبه های به دست آمده در منطقه چغامیش قدمتی 7000 ساله دارد. در اولین الواح گلی به دست آمده پیشنه و قدمت این شهرستان را به گذشته های بسیار دور می رساند و البته بماند که بخشی از این تمدن براثر بلایای طبیعی از جمله سیل و زلزله از بین رفته است.
حجت الله آریایی نیا ادامه داد: اسناد تاریخی مستنداتی هستند از زندگی اقوام در مناطق چغامیش و جندی شاپور (دزفول فعلی) و از قنات ها (قومش) که یکی از بی‌بدیل‌ترین شبکه های آبرسانی در کل ایران است و کارشناسانی مانند نجف هدایت پژوهش های بسیاری را در این زمینه انجام داده است که تاکنون 22 رشته از این قنات ها کشف شده که در گذشته آب رودخانه دز را به سمت شرق این شهرستان هدایت می کرده‌اند و همیشه بین مردم این منطقه اتحاد وجود داشته است.
وی بیان کرد: پل قدیم دزفول که امروز به نماد این شهرستان تبدیل شده یکی دیگر از آثار به جای مانده از دوران باستان و نشانه ای از فرهنگ و معماری در این منطقه است.
مردم دزفول شهر را ترک نکردند و پا به پای نظامیان جنگیدند
آریایی‌نیا با اشاره به 8 سال جنگ تحمیلی و مقاومت مردم شهرستان دزفول، گفت: برخلاف بسیاری از شهرهای دیگر که مردم شهر را خالی کردند و فقط نیروهای نظامی برای دفاع ماندند اهالی و مردم این شهرستان به دلیل عرقی که به آب و خاک شان داشتند در طول این مدت شهر را ترک نکردند و پا به پای نظامیان در مقابل دشمن پایداری کردند و همین دلیل به شهر مقاومت معروف شد.
رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری دزفول در ادامه، افزود: بعد از هر بار موشک باران در شهر مردم به شکلی جهادگونه شروع به ساخت و ساز می‌کردند و مناطق تخریب شده را بازسازی می‌کردند و این اتحاد و همبستگی بین مردم ریشه در گذشته دور مانند دوران صفویه و قاجاریه دارد. مردم اینجا خودشان کار خودشان را انجام می دهند و همیشه با هم متحد هستند.
قطعه شهدای مجهول الهویه در دزفول
در قطعه 5 قبرستان شهدای شهرستان دزفول قطعه‌ای وجود دارد که اعضای بدن شهدای مجهول‌الهویه دوران دفاع مقدس به خاک سپرده شده که جا دارد به این قطعه رسیدگی بیشتری شود و به عنوان یکی از نمادهای دوران جنگ تحمیلی که مردم این شهرستان چه از خودگذشتگی هایی کردند تا امروز مردم ایران در آرامش و امنیت زندگی کنند.
گزارش از : مریم بازوند
