عدم دسترسی به 25 درصد سطح الارض میدان نفتی اهواز

به گزارش خبرنگار ایلنا از خوزستان، بیژن عالی پور با بیان اهمیت میدان نفتی اهواز در تولید نفت و سرانه ملی ایران گفت: در حال حاضر فرودگاه بین المللی اهواز ، وجود اماکن، کارگاهها و ساختمان هایی که بدون توجه به حریم میدان و برنامه های آتی حفاری، احداث شده اند، مهمترین موانع توسعه این میدان عظیم نفتی به شمار می آیند.

وی با اشاره به اینکه میدان اهواز بزرگترین میدان نفتی کشور و یکی از ۱۰ میدان بزرگ جهان است توضیح داد: از زمان کشف این میدان در سال 1338 تاکنون افزون بر 500 حلقه چاه در محدوده ای به طول ۷۵ و عرض ۸ کیلومتر حفر شده است که عمده آنها در شرق و شمال شرقی شهر اهواز واقع اند.

وی تصریح کرد:  این میدان دارای سه مخزن آسماری، بنگستان و خامی است که حجم نفت در جای آنها در مجموع حدود ۶۵ میلیارد بشکه و گاز موجود در کلاهک آسماری و مخزن خامی آن، حدود ۵ تریلیون فوت مکعب برآورد می شود.

مدیرعامل مناطق نفت خیزجنوب با اشاره به سرمایه عظیم نهفته در این میدان یادآور شد: مجموع دبی کنونی این میدان از دو مخزن آسماری و بنگستان حدود ۸۰۰ هزار بشکه در روز می باشد که در آینده با اجرای طرح افزایش تولید، به مرز یک میلیون بشکه نزدیک خواهد شد.

وی ادامه داد: اخیراً از طرف مدیریت فنی این شرکت، طرح توسعه 11 مخزن از جمله مخازن آسماری و بنگستان اهواز نهایی و در اختیار مقام عالی وزارت قرار گرفته است که براساس این طرح، مجموع دبی هدف گذاری شده میدان اهواز تا پایان سال ۱۳۹۸ به حدود ۹۷۰ هزار بشکه در روز خواهد رسید؛ ضمن اینکه دستیابی به دبی های بالاتر نیز پس از رسیدن به دبی مذکور و بر اساس تجزیه و تحلیل عملکرد میدان دور از انتظار نیست و مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

عالی پور با توضیح اینکه در سالیان گذشته ساخت و سازهای زیادی در حریم این میدان صورت گرفته یادآور شد: هیچگونه راه حلی برای چشم پوشی از تعرض به محدوده عملیاتی میدان یا مناطقی که در نقشه ی طرح های آتی قرار دارند، وجود ندارد و ادامه تصرف محدوده چاه ها یا لوکیشن های پیش بینی شده، فقط هزینه های دولت را افزایش داده و دسترسی به انفال و منابع ملی را با مشکل مواجه می سازد که نتیجه اش کاهش درآمد برای کشور است.

وی با اشاره به گزینه های مختلف فنی برای غلبه بر مشکلات سطح الارضی و موانع حفاری در این میدان، توضیح داد: شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب برای جبران عدم دسترسی به بخش قابل توجهی از سطح الارض میدان، اقدام به بکارگیری روش های خاص حفاری چاه از جمله حفاری چاههای خوشه ای (حفاری ۴ تا ۵ حلقه چاه در یک محدوده ی واحد)، حفاری چاه های انحرافی و افقی نموده است، با این وجود، هنوز هم نمی توان همه بخش های مخازن این میدان را به صورت متوازن در تولید مشارکت داد.

مدیرعامل شرکت ملی مناطق نفت خیزجنوب افزود: اخیراً با توجه به رواج حفاری به روش ERD (یا حفاری با طول بلند Extended Reach Drilling ) ضمن مذاکره با شرکت های ارائه دهنده این فناوری، تعدادی محل حفاری جهت به کار گیری این شیوه نوین نیز مشخص گردیده است که امیدواریم در آینده نزدیک این مهم عملیاتی شده و بخشی از مشکلات سطح الارض میدان مرتفع گردد.

وی تاکید کرد: البته باید توجه داشت که استفاده از این تکنولوژی ها، هزینه حفاری و تعمیرات آتی چاه ها را به شکلی غیر متعارف بالا می برد به گونه ای که گاه بخشی از آن بودجه، از ارزش کل تأسیسات و اماکن سطح الارضی موجود، بیشتر است.

عالی پور در عین حال تأکید کرد:  از منظر فنی با توجه به مشخصات خاص مخازن این میدان و به خصوص مخازن بنگستان و خامی آن، حتی حفاری طول بلند هم نمی تواند همه مشکلات سطح الارضی این میدان را مرتفع نماید، بنابراین لزوم در اختیار داشتن بخش هایی از سطح الارض میدان که هم اکنون به دلیل وجود ساخت و سازهای مختلف، در دسترس نیست برای بالا بردن میزان تولید روزانه از این میدان و افزایش ضریب بازیافت آن در یک بازه ی زمانی که اقتصادی باشد، ضروری است.

مدیرعامل شرکت ملی مناطق نفتخیزجنوب، به طور مشخص فرودگاه کنونی اهواز را یکی از موانع توسعه میدان نفتی اهواز برشمرد و گفت: فرودگاه روی حدود ۲ درصد از سطح الارض مخازن میدان اهواز قرار گرفته که این ناحیه با حجم نفت درجایی حدود ۱.۳ میلیارد بشکه، استعداد برداشت افزون بر ۴۹۰ میلیون بشکه و دبی قابل انتظار ۱۴ هزار بشکه در روز را داراست.

وی افزود: در سال ۱۳۹۰ بر اساس مصوبه هیأت مدیره شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب مقرر گردید تا اراضی و مستحدثات ایجاد شده از جمله فرودگاه اهواز به طور دقیق مشخص و قیمت گذاری شود تا بتوان با کمک دو وزارتخانه نفت و راه و ترابری برنامه جابه جایی فرودگاه اهواز را عملیاتی نمود که علی رغم تلاش های صورت گرفته تاکنون پیشرفت محسوسی به صورت عملی در این خصوص صورت نگرفته است.