ایلنا از خوزستان گزارش می دهد؛
میادین و پیاده‌روهای خطرناک در کمین مردم ایذه/ نبود پارک و فضای سبز شهری برای گردش ، علت استفاده مردم از میادین شهر است
شهر ایذه از جمله شهرهای استان خوزستان است که شهرداری‌های ادوار گذشته تا کنونِ آن، نتوانسته‌اند نسبت به ایجاد فضای سبز شهری و پارک عملکرد رضایت‌بخشی داشته باشند.
به گزارش خبرنگار ایلنا از خوزستان، توزیع فضایی نامناسب پارک‌ها، سرانه فضای سبز ناامیدکننده و خارج از استاندارد، نام‌گذاری هر قطعه سبز و چمن دم‌دستی به‌عنوان پارک، کیفیت بسیار بد و ناامیدکننده و نبود تجهیزات در فضاهایی که به‌عنوان پارک معرفی می‌شوند، هجوم مردم به میادین ورودی و خروجی خطرناک شهری در نبود پارک و جاگذاری اسباب‌بازی‌های کودکان در کنار معابر خطرناک شهری و خطرات ناشی از عبور و مرور کودکان در این معابر، گوشه‌ای از عمده نارضایتی مردم نسبت به عملکرد شوراها و شهرداری‌های ادوار گذشته تا کنون در شهر ایذه بوده است.
طی سال‌های گذشته و با توجه به هجوم فزاینده و رشد حاشیه‌نشینی در کنار ساخت و سازهای خارج از استاندارد شهری و اهمیت جانمایی پارک و فضای سبز، باعث شده است تا شهرداری شهر ایذه نتواند همسان و همراه با جهش فزاینده این تغییرات در جهت رفع نیازهای شهری مردم فعالیت قابل دفاعی داشته باشد. کمااینکه با یک بررسی ساده جمعیتی نسبت به دو دهه گذشته می‌توان به ضعف مدیریت شهری طی این سال‌ها و عملکرد منفی شوراها و شهرداری‌ها در خصوص ارائه خدمات شهری به مردم پی برد.
هدف از ایجاد پارک شهری، جدای از بحث ساخت فضایی عمومی در جهت گذراندن اوقات فراغت، ملاک زیبایی‌شناسی، ارتقای کیفیت فضا، محیط زیست و افزایش سلامتی و بهداشت در شهر از اولویت‌های اصلی این‌گونه فضاها قلمداد می‌گردد.
شهر ایذه یکی از شهرهای قدیمی و تاریخی کشوراست که سالیانه گردشگران بسیاری از داخل و خارج از کشور از آثار تاریخی و فرهنگی آن دیدن می‌کنند. به‌واسطه قرار گرفتن بخشی از هویت تاریخی در حوزه شهری ایذه یکی از عمده موارد نگران‌کننده در این شهر عدم وجود پارک و فضای مختصر تفریحی برای میهمانان و گردشگران است. ضعفی بزرگ که می‌تواند به دل‌زدگی گردشگر و فرار سرمایه به دلیل نبود امکانات در شرایط فعلی دامن بزند.
وجود ابنیه و آثار تاریخی در هر منطقه‌ای از جمله فرصت‌های جذب سرمایه برای شهرداری‌ها است که شهرداران باهوش می‌توانند با ارائه خدمات در کنار این آثار نه‌تنها به اقتصاد جوامع شهری کمک کنند بلکه به رشد درآمد خود شهرداری‌ها نیز کمک شایانی کرده و خود را از قید التماس کردن‌ها برای جلب رضایت مدیران مالی برهانند.
با یک نگاه کلی به شهر ایذه می‌توان متوجه این حقیقت شد که مردم این شهر به‌شدت از نبود مدیریت درست در حوزه شهری و عدم توان مدیریتی در جلوگیری از فرار سرمایه گلایه‌مند هستند.
پارک سلطان دین‌آور، پارک امام رضا «ع»،پارک متروک صخره‌ای، پارک بهاران، پارک بانو، پارک شادی، پارک لاله و فضاهایی از این دست را می‌توان تمام دستاورد شهرداری شهر ایذه از بدو تأسیس تاکنون به‌حساب آورد.
دستاوردی ضعیف که باعث شده است تا مردم به دلیل نیاز به فضای تفریحی به هر میدان و پیاده‌رویی پناه ببرند.
با توجه به سرانه فضای سبز در جهان که به‌ازای هر نفر ۲۰ تا ۲۵ مترمربع فضای سبز محاسبه شده است و این محاسبات در ایران به‌ازای هر نفر ۷ تا ۱۲ مترمربع محاسبه می‌گردد، می‌توان دریافت که در شهری مثل ایذه با توجه به کوهستانی بودن آن، چه اوضاع و احوال نگران‌کننده‌ای در خصوص فضای سبز و پارک‌ها حاکم است. با این توضیح که نمی‌توان با توجه به استانداردهای موجود در تعریف یک پارک، مکان‌هایی مثل سلطان دین‌آور و قدمگاه امام رضا «ع» را پارک قلمداد کرد و باید آنها را در دسته عرصه سبز قدمگاه و مقبره یک بزرگ‌زاده مذهبی به‌حساب آورد. همچنین اینکه با توجه به متروک ماندن عمدی پارک صخره‌ای و عدم تجهیز پارک‌های محله‌ای دیگر در حوزه نامرتب شهری می‌توان به این جمع‌بندی رسید که شهر ایذه از نظر توزیع فضایی و پراکندگی فضایی با کمبود پارک‌های شهری مواجه است. به‌طورکلی باید گفت که ضعف مدیریت شهری ایذه در شناخت مفهوم پارک باعث شده است تا هر فضای سبزی را با عنوان پارک و هر پیاده‌رویی را به‌عنوان بوستان به مردم نیازمند معرفی کنند.
یکی از همین پیاده‌روها که در سال‌های گذشته به دلیل نیاز شدید مردم و بخصوص کودکان به محل تجمع غیر قابل‌باوری تبدیل شده است، بوستان بی‌بی مریم واقع در بلوار زاگرس است.
مکان‌یابی غلط، جانمایی غلط‌تر چند دستگاه اسباب‌بازی در یک پیاده‌رو تنگ، در یک معبر پرخطر باعث شده است تا مردم شهر ایذه به دلیل نبود یک پارک مناسب و نیاز کودکان آنها به بازی، جان خود و خانواده خود را کف دست گرفته و به این پیاده‌رو هجوم بیاورند.
مردم می‌گویند: سرویس بهداشتی به‌شدت آلوده و کثیف، روشنایی کم، وسایل غیراستاندارد، چاله‌های عمیق بدون حفاظ و هزینه بالا و غیرمنصفانه اسباب‌بازی‌های شخصی بخشی از کم‌کاری مدیریتی شهرداری ایذه در پیاده‌رو بی‌بی مریم بختیاری است.
آنها می‌گویند: اگر شهرداری شهر ایذه به‌جای چراغانی کردن و رنگ و لعاب خیابان‌های شهر یک درصد به فکر نیازهای مردم در حوزه تفریحی و سرگرمی می‌بود، وضع ما این‌گونه نبود.
یکی دیگر از گلایه‌مندی‌های عمده در خصوص این پیاده‌رو خطرناک، عدم نصب حفاظ برای مراقبت از خانواده‌هایی است که در این مسیر باید نگران برخورد وسایل نقلیه‌ای باشند که از این بلوار تحت عنوان پیست اتومبیل‌رانی استفاده می‌کنند.
یک کارشناس فضای سبز می‌گوید: در حال حاضر میزان سرانه پارک‌های شهری در ایذه در حدود یک متر است که رقمی بسیار دور از استانداردهاست.
او می‌گوید: به‌تازگی شهرداری ایذه اقدام به برخی اصلاحات جزئی در یکی از پارک‌های متروکه در حوزه شهری نموده است و این پارک را با عنوان پارک بانوان می‌خواهد بازگشایی کند، جدای از اینکه اقدام به بازگشایی را باید به فال نیک گرفت ولی نباید این باور به وجود بیاید که شهرداری و شورای شهر ایذه کار بزرگی انجام داده‌اند. کمااینکه با توجه به جانمایی اشتباه این پارک از آغاز هزینه کرد سرمایه در این مکان اشتباه بود.
وی افزود: به دلیل جانمایی غلط این پارک در گذشته، فرم و کالبد و کارکرد پارک به‌درستی مشخص نیست و وجود صنوفی مثل تعمیرگاه، تعویض روغنی، میدان تره‌بار و فروشگاه‌های لوازم وسایل نقلیه از اساس جایگاه آن را زیر سؤال می‌برد. حالا شما دور آن هرچقدر دیوار می‌خواهید بکشید و نام آن را عوض کنید. این تغییرات ظاهری کمکی به تغییر در اصل موضوع نخواهد کرد.
با توجه به گلایه‌مندی‌های موجود مردم نسبت به شرایط پارک‌ها و نبود فضای تفریحی در شهر ایذه و عدم پاسخگویی رئیس شورای شهر و شهردار باید دید آیا همچنان مجموعه شهرداری می‌خواهد کم‌کاری‌های خود را پشت چراغانی کردن چند خیابان و نصب چند تیر چراغ پنهان کند و یا اینکه پاسخگوی مطالبات و نیازهای مردم در این خصوص خواهد بود.
تلاش خبرنگار ایلنا برای انعکاس نظرات شهردار و رئیس شورای شهر ایذه، نتیجه ای در بر نداشت.
