جای خالی نمادهای شاهنامه در مشهد

به گزارش خبرنگار ایلنا از مشهد، علیرضا قیامتی در این رابطه اظهار کرد: مشهد خواستگاه شاهنامه است و ظرفیت بالایی در این زمینه دارد اما وجود نمادهای شاهنامه به عنوان بزرگترین حماسه ملی ایران در این شهر و استان خراسان آنچنان که باید تقویت نشده است.

این مدرس ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی با تأکید بر لزوم هرچه بیشتر دیده شدن نمادهای فردوسی و شاهنامه در کلانشهر مشهد، افزود: می‌‎توان مشهد را به واسطه وجود فردوسی و اینکه خواستگاه سه حماسه سرای برتر، دقیقی توسی، فردوسی توسی و اسدی توسی است، شهر حماسه‌سراهای ملی ایران زمین خواند.

وی ادامه داد: نمادهای شاهنامه و حماسه در شهر مشهد و خراسان بسیار ضعیف است در حالی که در شهرهای دیگر کشور مثل کرج، لرستان و اهواز بیشتر به شاهنامه پرداخته شده است ضمن اینکه در برخی شهرها همچون اهواز تعدادی گروه شاهنامه‌خوانی مشغول فعالیت هستند و نمادهای شاهنامه بیشتر از شهر مشهد در آنها به چشم می‌خورد.

این پژوهشگر و خراسان‌شناس با بیان اینکه اولویت نخست شهر مشهد، وجود حضرت رضا(ع) است، بیان کرد: در کنار این که موضوع زیارت باید همیشه اولویت شهر مشهد باشد، موضوع فردوسی و شاهنامه نیز باید با ظرافت خاصی مورد توجه قرار بگیرد.

قیامتی تأکید کرد: در این حوزه باید با کمک نخبگان فرهنگی و رسانه‌ها با مدنظر قراردادن دغدغه‌های کارشناسان مذهبی به شناخت بهتر فردوسی پرداخته شود و ضمن آن چهره‌های فرهنگی و شاهنامه‌پژوهان از طریق ارتباط با علما و استفاده از نظر آنها باید پیش‌قدم شوند تا موضوع فردوسی در مشهد سمت و سوی بهتری بگیرد.

این دانشیار دانشگاه فردوسی مشهد در ادامه به توجه ویژه جشنواره هنرهای شهری «خانه بهار» مشهد به موضوع فردوسی اشاره کرد و گفت: هنر می‌تواند نقطه پیوند مردم با فردوسی باشد چراکه نسبت به سایر ابزارها راحت‌تر در بین بدنه مردم و اجتماع نفوذ پیدا می‌کند.

وی افزود: درحال حاضر بزرگترین رسالت ما در مشهد این است که چگونه بین شاهنامه و بدنه اجتماع و مردم، مدارس و خانواده‌ها پیوند برقرار کنیم لذا باید زمینه مناسبی برای شناخت بیشتر از بزرگ‌ترین حماسه‌سرای تاریخ فراهم شود.

قیامتی با بیان اینکه می توان فردوسی را با نماد و تبلیغات شهری به مردم معرفی کنیم، اظهار کرد: نماد‌های داستان‌های شاهنامه باید در سطح شهر و در دسترس مردم باشد و در دسترس و مقابل دید عموم افراد قرار بگیرد.

این مدرس دانشگاه اجرای پروژه جلوخان فردوسی را بسیار ارزشمند خواند و اظهار داشت: در این راستا می‌توان در مسیر آرامگاه فردوسی، از نمادها و المان‌های شاهنامه استفاده شود تا مردم آشنایی بیشتری از آنها پیدا کرده و بستر تصویرسازی داستان‌های شاهنامه در سطح جامعه هر چه بیشتر فراهم شده و برای عموم مردم قابل لمس شود.

وی همچنین به برگزاری نمایش‌های خیابانی و پرده‌خوانی شاهنامه طی ایام نوروز و در قالب «تماشاخانه بهار» اشاره کرد و گفت: از دیگر پیشنهادات برای فراهم کردن زمینه‌های شناخت بیشتر مردم از شاهنامه، اجرای نمایش‌های خیابانی با این مضمون و در سطح شهر است که می‌تواند در طول ایام سال ادامه پیدا کند.