برگزاری محفل ادبی «در محضر لسان الغیب» با حضور محمدکاظم کاظمی و شاعر استانی

به گزارش خبرنگار ایلنا ، محفل ادبی «در محضر لسان الغیب» همزمان با روز بزرگداشت حافظ با حضور محمدکاظم کاظمی، شاعر و نویسنده اهل افغانستان و زهرا محدثی خراسانی، شاعر استانی برگزار شد.

در ابتدا محمد کاظم کاظمی، شاعر و نویسنده اهل افغانستان ضمن تبریک روز بزرگداشت حافظ گفت: امیدوارم برگزاری این قبیل بزرگداشتها قدمی موثر و مفید برای شناخت بیشتر جامعه از شاعران و ادیبان بزرگ ادبیات شود.

وی در رابطه با زندگی شخصی حافظ، افزود: شمس الدین محمد حافظ شیرازی متخلص به حافظ زندگی آرام و بی دغدغه ای نسبت به دیگر شاعران همچون مولوی داشته است. او در شیراز به دنیا آمد، در محضر استادان علم آموخت، به همنشینی با شاهان پرداخت، حافظ قرآن کریم به چهارده روایت شد و به زندگی خود در شیراز ادامه داد. اما زمانه زندگی او زمانه ای پر آشوب بوده است، زمانه ای که چندین شاه با حکومتهای کوتاه و جابجایی ها و تحولات فراوان در جامعه همراه با آشوب، ریاپروری و فساد همراه بود.

نظام موجود در دوران حافظ حاصل حمله مغول به ایران بوده است و حافظ به نوعی این مسائل را در اشعار خود آورده است. از عشق و عرفان تا برخورد با زهد ظاهری و انتقاد را می توان در اشعار حافظ به راحتی احساس کرد.

محمدکاظم کاظمی گفت: یکی از دلایل محبوبیت حافظ در بین شاعران ایرانی پختگی او در اشعارش است، در واقع او میوه و حاصل تلاش چندین قرن بزرگان در عرصه ادبیات است. در اعصار گذشته از رودکی تا سعدی شعرها غالبا در دو بستر عشق و عرفان سروده می شدند در صورتیکه حافظ این دو حوزه را با هم تلفیق می کند. یکی دیگر از عوامل ماندگاری اشعار حافظ این است که علاوه بر جنبه عشق و عرفان به مسائل اجتماعی دوران خود نیز می پردازد به عبارتی این ویژگی خاص حافظ نسب به دیگر شاعران است که غزلیاتش چند وجهی است و بصورت همزمان به مسائل اجتماعی، عشق، عرفان و معنویت می پردازد. 

وی تصریح کرد: شعر حافظ وجوه باطنی زندگی انسانها را به نمایش می گذارد. او حکمت الهی را با تجربه های زندگی ادغام و به شعر تبدیل می کند. بطور مثال در بیت «آسمان بار امانت نتوانست کشید/ قرعه کار به نام من دیوانه زدند» اشاره به وظیفه الهی و اجتماعی فرد در جامعه دارد هم جنبه معنوی و هم جنبه اجتماعی زندگی انسان را بیان می کند، می توان اینگونه گفت که غزلیات حافظ آینه مفاهیم الهی و تجربه های زندگی انسانهاست و این یکی از مهم‌ترین دلایل ماندگاری و تفأل مردم به غزلیات حافظ است.