رئیس اتحادیه سراجان؛
تولید سراجان در انحصار افغانستانیها
صنف سراجان با حدود 2 هزار عضو با پروانه کسب و جوازدار در دستهای اتباع افغانستانیها اسیر شده است. با اینکه بارها با مسئولان ذیربط جلسه برگزار و درخواست رسیدگی داشتهاند؛ اما همچنان حضور اتباع خارجی در این صنف دردسرساز شده است. خبرگزاری ایلنا در این راستا با سید محمود موسوی، رئیس اتحادیه سراجان به گفتوگو نشسته است در ادامه مشروح آن را میخوانید.
صنف سراجان با حدود 2 هزار عضو با پروانه کسب و جوازدار در دستهای اتباع افغانستانیها اسیر شده است. با اینکه بارها با مسئولان ذیربط جلسه برگزار و درخواست رسیدگی داشتهاند؛ اما همچنان حضور اتباع خارجی در این صنف دردسرساز شده است. خبرگزاری ایلنا در این راستا با سید محمود موسوی، رئیس اتحادیه سراجان به گفتوگو نشسته است در ادامه مشروح آن را میخوانید.
در خصوص اتحادیه سراجان توضیح دهید.
اتحادیه سراجان شامل تولیدکنندگان چمدان، کیف زنانه، ساک، کوله مدارس، کمربند، کیف پول بند ساعت میشود که 2200 عضو جواز دار در اتحادیه استان تهران عضو هستند؛ البته 2 هزار عضو غیر مجوزدار نیز در این صنف فعالیت میکنند. سالیانه 100 هزار چمدان، 60 هزار ساک تولید میشود که این میزان نیاز داخل را برطرف میکند.
آیا کالاهای تولید داخل (کیف چمدان) قابل رقابت با کالا های خارجی دارند؟
100درصد، خوشبختانه کالاهای داخلی کیفیت بالایی داشته و قابلیت رقابت را با کالاهای خارجی دارند. در حال حاضر تولیدات داخل به کشورهای عراق، ارمنستان و عمان صادر میشود.
شیوع بیماری کرونا چه تاثیری در فعالیت سراجان داشته است؟
بیماری کرونا به صنف سراجان خسارتی بزرگی وارد کرد؛ از سوی مدارس تعطیل شد. از سوی دیگر دولت اعلام کرد قرار است مدارس بازگشایی شود؛ اما مدارس همچنان تعطیل ماند و کالاهای تولیدکنندگان در انبارها دپو شد و این امر ورشکستی و مشکلات بسیاری برای تولیدکنندگان به همراه داشت.
آیا دولت در ایام شیوع کرونا حمایتی از اعضای صنفی سراجان داشته است؟
با وجود اینکه در زمان شیوع بیماری کرونا، مدارس، عروسی، حج، مسافرت و مجالس مهمانی برگزار نشد؛ اما متاسفانه دولت هیچ گونه حمایتی از صنف سراجان نکرده است. این امر باعث شد درصد بالایی از شاغلان این صنف ورشکست شده و با مشکلات بسیاری مواجه شوند و در نتیجه بسیاری از تولیدکنندگان به شغلهایی همچون پیک موتوری و دست فروشی روی بیاورد. متاسفانه در این بین مشکلات ناشی از اداره و سازمان های دولتی در صنف سراجان وجود دارد به طور مثال بیمه تحت هر شرایطی نسبت به دریافت حق بیمه کارگران بدون اغماض رفتار میکند و همین طور مشکلات مالیاتی نیز مزید بر علت شده است. وقتی ما تولید به معنای واقعی نداشتهایم و محصولات ما به دلیل کرونا در انبار دپو شده و تولیدکنندگان با مشکل اقتصادی و عدم نقدینگی، ورشکستگی و یا بیکار شدهاند، هیچ گونه اغماضی از سوی سازمان مالیاتی و ارداه بیمه نمی شود.
گویا حضور اتباع افغانستانی در صنف سراجان مشکلاتی ایجاد کرده است؟
در ابتدا اتباع افغانستانی به عنوان کارگر وارد این صنف شدهاند؛ اما رفته رفته به تولیدکننده، فروشنده مواد اولیه و در حال حاضر برخی نیز بنکدار و صادرکننده شدهاند و همچنان از آنها حمایت میشود. این امر به نفع کشور نیست؛ زیرا حوالهها ارزی آنها نامعلوم است. در حال حاضر حدود یک هزار اتباع افغانستانی در این صنف مشغول به کار هستند و بالغ بر 70 درصد از این صنف در اختیار اتباع افغانستانی است و برخی از آنها کارخانه چرم مصنوعی را مال خود کردهاند! که همین امر باعث شده بسیاری از همکاران هم وطن با مشکل بیکاری مواجه شوند.
آیا اتباع افغانستانی که در این صنف مشغول به کار هستند، کارت شناسایی دارند؟ آیا دولت بر عملکرد آنها نظارت میکند؟
خیر! بیشتر آنها هیچ گونه مدارک شناسایی نداشته و بر عملکرد آنها نظارت نمیشود. برخی از آنها نیز اقامت 5 ساله داشته و پروانه کار در صنف سراجی دریافت کردهاند؛ اما هیچ گونه ارتباطی با صنف سراجان ندارند.
آیا برای این مشکل راه حلی اندیشیدهاید؟
طی جلسهای که با حضور افراد ذیربط در وزارت کار برگزار شد، مصوب شد، اتباع افغانستانی به هیچ عنوان در صنف سراجان حق کارگری، تولیدی، بنکداری و خام فروشی ندارند. زیرا از نیروهای افغانستانی تنها باید در مشاغل سخت استفاده شود؛ با توجه به این موضوع متاسفانه باز شاهد صدور مجوز فعالیت برای اتباع افغانستانی هستیم. خوشبختانه پلیس امنیت و نیروی انتظامی در این راه کمکهای بسیاری کردند تا هیچ گونه مجوزی صادر نشود. از همین رسانه از تمامی نمایندگان محترم مجلس درخواست می شود طی بازدید میدانی از بازار تولید کیف و چمدان، از نزدیک شاهد حضور حداکثری افغانستانیها باشند.
آیا خروج نیروهای کارگری افغانستانی به نفع کارگران داخلی خواهد بود؟
قطعا با اعمال قانون در برخورد با نیروهای کارگری افغانستانی در صنف سراجان به طور قانونی نیروهای افغانستانی حق کار کردن در صنف سراجان نخواهند داشت و همین امر باعث خواهد شد تا نیروهای کارگری ایرانی بتوانند بر سرکار خود برگشته و ایجاد اشتغال کنند. متاسفانه بازهم تاکید میکنم حضور نیروی های افغانستانی باعث بیکاری کارگران ایرانی شده است.
درخواست شما از دولت چیست؟
از دولت محترم و مجلس شواری اسلامی درخواست داریم تا حضور نیروهای افغانستانی برای کلیه مشاغل را ساماندهی کنند. از خبرگزاری کار ایران (ایلنا) نیر برای حمایت از تولیدو کارگران تشکر می کنم.