جشنواره سفرنامه نگاری ناصرخسرو؛
اعتمادی: ایرج افشار بهترین سفرنامه‌نویس معاصر بود
سفرنامه‌های ایرج افشار ظرفیت‌های کامل یک سفرنامه‌ی امروزی را داراست. او هزاران کیلومتر در خاک ایران پیاده و سواره طی کرد. حتی در هر روستایی توقف داشت و گزارش آن را نوشت.
یکی از نویسندگان پرمخاطب ادبیات داستانی در کشور معتقد است: بعد از «ایرج افشار» سفرنامه‌نویسی چندان با تعمق و تخصص همراه نبوده اما جوانان می‌توانند با تلاش در این حوزه، آینده‌ی روشنی را برای این گونه‌ی ادبی رقم بزنند.
ر. اعتمادی؛ در گفت‌وگو با روابط عمومی سومین جشنواره سفرنامه نگاری ناصرخسرو قبادیانی با اشاره به پیشینه‌ی سفرنامه‌نویسی در کشورمان اظهار داشت: سفرنامه‌نویسی در گذشته بیشتر شامل برداشت‌های شخصی بود که سفرنامه‌نویس در طول سفر آن‌چه می‌دید را یادداشت می‌کرد و می‌نوشت که بیشتر شامل توضیح جغرافیای نقاط دیدنی سفر بود.
وی در اشاره به کثرت سفر برخی از چهره‌های ادبیات کهن گفت: سعدی عزیز ما، با این‌که سفرنامه ننوشته اما در کتاب «گلستان» اش به خصوص تجربه‌های سفر در همه‌جا به چشم می‌خورد؛ از سفر به کاشغر تا حلب و دیدنی‌هایش. او بیشتر به مسایل تجربی سفر توجه دارد، آن‌جا که می‌گوید: بسیار سفر باید تا پخته شود خامی.
این نویسنده نام‌آشنا ادامه داد: در دوره‌های صفویه که پای جهان‌گردان اروپایی به ایران رسید، بیشتر سفرنامه‌ها به شرح خلقیات ما ایرانی‌ها پرداخته و کمتر به جغرافیا در آن‌ها توجه می‌شد. ایرانی‌ها در زمینه‌ی سفرنامه‌نویسی در یک‌صد و پنجاه سال اخیر و از دوره‌ی جنبش مشروطه تلاش‌ها کردند؛ از سفرنامه‌ی «حاج واشنگتن» تا سفرنامه‌های جوانان جویای نام.
اعتمادی با اشاره به پیشینه‌ی سفرنامه‌نویسی در تاریخ معاصر گفت: خاطرم هست بین سال‌های ۳۰ تا ۴۰، دو برادر ایرانی معروف به «برادران امیدوار» با موتورسیکلت دور ایران و بسیاری از نقاط مختلف جهان سفر می‌کردند. آن‌ها سفرنامه‌ای چاپ کردند که سر و صدای زیادی راه انداخت و مورد استقبال قرار گرفت.
وی ادامه داد: قسمتی از مشاهدات برادران امیدوار تصویری بود که می‌شود گفت بخش عمده‌ای از سفرنامه‌های امروزی از صورت کتابت به تصویر درآمده است و ما شاهد صدها حلقه فیلم از سفر‌های دریایی، زمینی و هوایی هستیم. اما سفرنامه‌نویسی به صورت امروزی را مرحوم «ایرج افشار»، ایران‌شناس نام‌آور قرن اخیر ایران، به گونه‌ای علمی و جامعه‌شناسانه؛ شامل همه‌ی اطلاعات تاریخی، جغرافیایی و فرهنگی منتشر ساخته است.
این نویسنده ضمن بیان این مطلب که سفرنامه‌های ایرج افشار ظرفیت‌های کامل یک سفرنامه‌ی امروزی را داراست، خاطرنشان کرد: او هزاران کیلومتر در خاک ایران پیاده و سواره طی کرد. حتی در هر روستایی توقف داشت و گزارش آن را نوشت و از آن مهمتر هرینه‌های بسیار برای این‌گونه سفرها متحمل شد.
وی در پایان اظهار داشت: به نظر من، هنوز بعد از ایشان کسی سفرنامه‌هایی چنان عمیق و جامعه‌شناسانه انتشار نداده ولی امیدوارم به زودی شاهد این‌گونه سفرنامه‌ها باشیم. گرچه جمعی از جوانان سفرنامه‌های خود را به صورت فیلم‌نامه و فیلم منتشر می‌کنند که جای شکرش باقی است.
ر. اعتمادی(رجب‌علی اعتمادی) ، رمان‌نویس متولد بهمن سال ۱۳۱۲ در لار است که بیشتر کتاب‌هایش را با همین نام " ر. اعتمادی " منتشر کرده. «تویست داغم کن»، «گور پریا»، «ساکن محله غم»، «شب ایرانی»، «نسل عاشقان»، «کفش‌های غمگین عشق»، «شوک پاریسی»، «چند لحظه روی پل»، «عالیجناب عشق»، «دختر شاه پریان»، «آبی عشق»، «باربی»، «هفت آسمان عشق»، » چشم‌ها»، «آخرین ایستگاه شب»، «بازی عشق»، «جسور، زیبا ولی شیطان»، «اتوبوس آبی»، «در ویتنام همیشه باران نمی‌بارد»، «چهل درجه زیر شب» و «روزهای سخت بارانی» از آثار اعتمادی هستند.
سومین جشنواره سفرنامه نگاری ناصرخسرو در خردادماه در بخش‌های مختلف عکس، فیلم، سفرنامه‌ی مکتوب، سفرنامه‌ی صوتی و سفرنامه‌ی مجازی برگزار می‌شود.
