نظر علی منتظری درباره مشکلات تئاتر؛
مسائل با منتظر پول نشستن درست نمی‌شود
اگر آنروزها می‌خواستیم بنشینیم و ماتم بگیریم که پول نداریم، سالن نداریم، حمایت نداریم جشنواره عروسکی به جایگاه کنونی نمی‌رسید. در آن دوران جشنواره، با دستان خالی برگزار شد. مدیریت، در گذشته این گونه بود؛ اما گویا امروزه نوع مدیریت‌ها متفاوت شده و به نظر می‌رسد، مزاج مدیران تغییر کرده است.
مدیرکل سابق مرکزهنرهای نمایشی کاستی‌های موجود در زمینه بودجه، آموزش و ضعف تشکیلاتی را از دلایل اصلی دشواری‌های موجود در عرصه تئاتر عنوان کرد.
به گزارش ایلنا، «علی منتظری» در گفتگویی با ستاد خبری پانزدهمین جشنواره تئاتر عروسکی، در پاسخ به این سئوال که آیا عدم پذیرش موضوعی به نام تئاتر از سوی سیاست‌گزاران کلان فرهنگی باعثبروز مشکلات متعدد در حوزه نمایش شده است یا خیر، گفت: «خیر، چرا که شورای عالی انقلاب فرهنگی که بالاترین مرجع سیاست‌گزاری فرهنگی کشور است؛ در سال‌های دور، تئاتر را به عنوان مقوم فرهنگ کشور شناخته است. به اعتقاد من کوتاهی از هنرمندان و به ویژه مدیران بخش تئاتر است که ما را در به ثمر رساندن اعتلای جایگاه تئاتر ناموفق کرده است.»
وی در ادامه گفت: «هنگامی که سیاست‌های بخش تئاتر تصویب شده است؛ دیگر نمی‌توان گفت آن را نادیده می گیرند! سیاست تئاتر ما توسط مرجع بزرگی چون شورای عالی انقلاب فرهنگی تصویب شده و معتقدم ما باید همین مصوبه را در دست بگیریم و برای اعتلای تئاتر تلاش کنیم.»
منتظری که سال‌ها مدیریت تئاتر را عهده‌دار بوده، با تأکید بر این نکته که با نشستن و انتظار، کاری از پیش نخواهد رفت، گفت: «باید مدیران فرهنگی - هنری ما نهضتی را در رشد و شناساندن این هنر بزرگ ایجاد کنند و این امر، نیازمند حرکت جمعی است و صد البته؛ مستلزم آن است که فاصله‌ای میان مدیران و هنرمندان نباشد و آنها باید به یکدیگر اعتماد کنند.»
به اعتقاد وی بیشتر مشکلات موجود در این حوزه به خاطر فاصله‌ای است که میان مدیران و هنرمندان به وجود آمده است و تاکید می‌کند البته با چسبیدن به میز و صندلی ها نمی‌توان به مدیریت فرهنگی پرداخت.
مدیر پیشین مرکز هنرهای نمایشی به دهه ۶۰ و زمان راه‌اندازی اولین جشنواره نمایش عروسکی اشاره کرد و یادآور شد: «در سال ۱۳۶۸ و در بدترین شرایط روحی در حالیکه در حین برنامه‌ریزی امام را از دست داده بودیم، با کمک دوستان، جشنواره بین‌المللی نمایش عروسکی تهران را شکل دادیم و این جشنواره، اولین جشنواره بین‌المللی در دوران بعد از پیروزی انقلاب و دوران بعد از جنگ تحمیلی بود. خوشبختانه همان حرکت امروز به بار نشسته و به اینجا رسیده است. به نظر شما اگر آنروزها ما می‌خواستیم بنشینیم و ماتم بگیریم که پول نداریم، سالن نداریم، حمایت نداریم و… آیا امروز جشنواره به این جایگاه کنونی می‌رسید؟ در آن دوران جشنواره، با دستان خالی برگزار شد. مدیریت، در گذشته این گونه بود؛ اما گویا امروزه نوع مدیریت‌ها متفاوت شده است و به نظر می‌رسد، مزاج مدیران تغییر کرده است.»
علی منتظری سه عنصر بودجه، آموزش و تشکیلات را در حوزه نمایش و مدیریت تئاتر مهم خواند و گفت: «مشکلات اساسی به نظرم در بودجه، آموزش و تشکیلات است و اگر هزاران دلیل نیز آورده شود به نظر من باز هم، مشکلات در این سه حوزه خلاصه می‌شود. مدیران باید تلاش کنند در این سه حوزه برنامه‌های مدون و مشخصی داشته باشند تا بتوانند وضع تئاتر را به سامان برسانند»
وی همچنین خرد و عقل جمعی را در مدیریت و پیشبرد تئاتر مهم خوانده و تاکید کرد: «اولین کار برای پیشبرد تئاتر این است که سازمان تئاتر ایجاد شود و من این موضوع را بارها گفته‌ام. نکته دیگر نیز آن است که خانواده تئاتر باید به یک اتحاد و یگانگی برسد که متأسفانه در حال حاضر این گونه نیست.»
