همه چیز به سمت خطر حرکت می‌کند

ایلنا: عامر مسافر آستانه معتقد است طی سه دهه گذشته باید چهار مرکز تئاتر مولوی دیگر ساخته می‌شد اما متاسفانه همان بنای موجود هم مانند دیگر سالن‌های تئاتری در حال از بین رفتن است. این کارگردان جوان تاکید دارد وقتی هنرمندان پیشکسوت در بدترین شرایط کار می‌کنند و اعتراضی برای اصلاح امور نیست، نمی‌توان از جوانترها انتظار خاصی داشت.

به گزارش خبرنگار ایلنا، مسافر آستانه که تا چندی دیگر با اجرای نمایش «پروانگی» میهمان سالن قشقایی مجموعه تئاتر شهر خواهد بود، در ارتباط با تعطیلی مرکز تئاتر مولوی گفت: فعال نبودن مرکز تئاتر مولوی در این ترافیک تقاضا برای اجرا و کمبود سالن در تهران، بسیار نادرست است و ادامه چنین روندی ما را با بحران مواجه خواهد کرد.

وی ادامه داد: نکته اینجاست که مگر می‌شود یک سالن نمایش از فعالیت بایستد و هنرمندان و علاقه‌مندان به این حوزه هم کاری نکنند؟ از سوی دیگر این تصور هم به وجود می‌آید که بعضی اتفاقات از قصد می‌افتد و اصولا مسئولان هم علاقه‌ای به بازگشایی مجموعه ندارند. همه باید متوجه باشند که ما امروز باید چهار مرکز تئاتر مولوی دیگر می‌ساختیم اما همان یک محل موجود را هم از دست دادیم.

این کارگردان جوان تصریح کرد: شما اگر به وضعیت مجموعه تئاترشهر و یا تالار وحدت دقت کنید؛ خواهید دید احوال بهتری از مولوی ندارند. اطراف مجموعه تئاترشهر مدام در حال تغییر شکل است و به سرعت ساخت و ساز صورت می‌گیرد اما وقتی به بازسازی و تجهیز تئاترشهر می‌رسیم دیگر اعتبار موجود نیست و با بنایی پیر و در حال از بین رفتن مواجه می‌شویم.

مسافر آستانه با تاکید بر اینکه هیچ بنایی به عنوان مجموعه تئاتری به داشته‌های موجود اضافه نشده درخصوص چشم‌انداز پیش روی جوانان اظهار داشت: باتوجه به آنچه در حال رخ دادن است من به عنوان یک کارگردان جوان که تازه در ابتدای راه هستم با وحشت از آینده در این مسیر گام برمی‌دارم. ابتدا تا مدتی روحیه و انرژی برای امیدوار ماندن وجود دارد اما رفته رفته هرچه بیشتر با شرایط مواجه می‌شویم سایه یاس و ناامیدی جای آن را می‌گیرد.

وی همچنین به هنرجویان و دانشجویان نیز اشاره کرد و گفت: من دانشجو نیستم اما شرایط تئاتر را از جنبه‌های مختلف بررسی می‌کنم و می‌دانم گروه‌ها با چه مسائلی دست و پنجه نرم می‌کنند. بنا بر آنچه در حال رخ دادن است تنها می‌توان گفت در دوره‌ای به سر می‌بریم که همه چیز به سمت خطر حرکت می‌کند و این در شرایطی اتفاق می‌افتد که همه نسبت به تغییرات صورت گرفته امیدوار هستند اما بیم آن می‌رود که به ناامیدی بدل شود.

کارگردان نمایش «پروانگی» افزود: اگر بنابر بهتر شدن شرایط و تنفس باشد که تئاتر باید سریعتر چنین چیزی را تجربه کند، اما درحال حاضر نمی‌توان صحبت خاصی مطرح کرد چون شما در کمال تعجب شاهد هستید به رغم شرایط سخت موجود در تئاتر همه درحال فعالیت و کار کردن هستند و اگر اعتراضی داشته باشید مدیران؛ دیگرانی را به شما نشان می‌دهند که شرایط را میدانند و با این وجود کار می‌کنند.

وی با بیان این مطلب که همه در بدترین شرایط کار می‌کنند و تصمیمی برای اصلاح امور وجود ندارد، اظهار داشت: جوان‌ترهایی مثل من که می‌بینند هنرمندی با تجربه مانند منیژه محامدی در شرایط سخت نمایش خود را روی صحنه می‌برد، دیگر نمی‌تواند صحبتی داشته باشد. همه سکوت کرده‌اند و کار می‌کنند، به دفتر مدیران هم که رجوع کنید به شما می‌گویند پول نداریم، وضعیت همین است و کاری از دست ما برنمی‌آید.