استاد دانشگاه پرینستون در گفت‌وگو با ایلنا:
جای پای هریس هنوز در میان رنگین‌پوستان جوان‌تر محکم نشده است/ ادعاهای پوپولیستی ترامپ ریشه در حقیقت ندارد
استاد علوم سیاسی دانشگاه پرینستون گفت: به نظرم، در حال حاضر رقابت میان دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان تناتنگ پیش می‌رود اما کفه ترازو اندکی به سوی گروه اول سوق پیدا کرده است.
به گزارش ایلنا، «لوفلور استفنز» استاد علوم سیاسی در دانشگاه پرینستون است. حوزه کاری وی سیاست آمریکا و گرایش‌های نژادی را در بر می‌گیرد.
پروفسور «لوفلور استفنز» با اشاره به سناریوهای پیش رو در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا به خبرنگار ایلنا گفت: ابتدا باید این را بگویم که شخصا هیچ یک از نامزدها نظرم را جلب نمی‌کنند. با این همه، آنچه در اینجا اهمیت دارد نه نظر شخصی من که تحلیل واقعیت‌ها و آمار است. این البته موضوعی است که «دونالد ترامپ»، نامزد حزب جمهوری‌خواه و هوادارانش علاقه چندانی به آن ندارند و ترجیح می‌دهند در جهان خیالی خود پیش بروند.
وی با اشاره به آخرین تحولات در ماه‌های منتهی به نوامبر و برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری در ایالات متحده گفت: به طور کلی، از آخرین مناظره میان «کامالا هریس»، نامزد حزب دموکرات و ترامپ شاهد تغییراتی در میان رأی‌دهندگان بوده‌ایم. کامالا هریس پس از مناظره این هفته مجدداً یک برتری مهم در نظرسنجی‌ها نسبت به دونالد ترامپ به دست آورد. به طور کلی، بسیاری معتقدند که عملکرد هریس در مناظره اخیر از ترامپ بهتر بود. همچنین بسیاری معتقدند که امتناع ترامپ از مناظره مجدد با هریس نشان از آن دارد که وی متوجه شکست خود در این رویارویی سیاسی و تأثیر منفی آن بر آرای خود شده است و به همین خاطر نمی‌خواهد دوباره خطر کرده و با معاون رئیس‌جمهوری فعلی آمریکا مواجه شود. البته ترامپ بنا به لفاظی‌های معمولش خود را برنده مناظره اعلام کرد، همان‌گونه که در انتخابات گذشته نیز یک‌جانبه و بی هیچ ادله‌ای خود را پیروز خواند.
این استاد دانشگاه افزود: آخرین نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که معاون رئیس‌جمهوری ایالات متحده از زمان رویارویی روز سه‌شنبه در فیلادلفیا، یک پیشتازی کوچک نسبت به نامزد جمهوری‌خواه به دست آورده است. البته این برتری در حد ۹ دهم درصد بوده و چندان قابل اتکا نیست اما این خود نشان می‌دهد که جامعه آمریکا کم‌کم و در لحظات پایانی به نامزد دموکرات‌ها گرایش پیدا کرده است. این البته چندان مایه تعجب نبود چراکه هریس، به‌رغم برخی اشتباهات توانست دست بالا را بگیرد و ترامپ را شکست دهد. او به‌خوبی توانست موضوعات ضعیف در سیاست ترامپ را نشان داده و با رویکردی منطقی آنها را به تصویر بکشد.
استفنز همچنین در رابطه با اقبال رنگین‌پوستان آمریکا به نامزد حزب دموکرات گفت: چنین به نظر می‌رسد که رنگین‌پوستان آمریکا کم‌وبیش امید به هریس بسته‌اند، هرچند که این حمایت با دورانی که «باراک اوباما»، رئیس‌جمهوری وقت آمریکا در انتخابات نامزد شد قابل مقایسه نیست. تا جایی که به نظرسنجی‌ها مربوط می‌شود اکثر رأی‌دهندگان سیاهپوست امسال نسبت به شرکت در انتخابات و رأی دادن به نامزد حزب دموکرات نظر مثبتی دارند، هرچند که به نظر من غالب نظرسنجی‌های انجام‌شده در این زمینه از نظر جمعیت آماری مورد بحث دارای ضعف هستند و به عبارت دیگر دموگرافی مناسبی ندارند.
وی در ادامه گفت: با این همه، نمی‌توانم انکار کنم که رنگین‌پوستان آمریکا هریس را به ترامپ ترجیح می‌دهند. از سوی دیگر، ماهیت جنگ در غزه بر افکار روشنفکران آمریکایی سایه انداخته است و معتقدند که هر دو نامزد در نهایت فرق چندانی با بایدن به‌عنوان حامی یک کشتار و نسل‌کشی گسترده ندارند. اما با تأسف باید بگویم که تا جایی که به عموم مردم آمریکا مربوط می‌شود، این مسائل در اولویت اول قرار ندارد. با این حال، اگر نگاهی جزئی‌تر به آمارهای موجود بیندازیم، به حقایق جالبی می‌رسیم. بنا به آخرین نظرسنجی‌ها، در حالی که ۷۹ درصد از زنان بالای ۵۰ سال گفتند که به هریس رای خواهند داد، ۶۶ درصد از مردان بالای ۵۰ سال نیز همین را گفتند. این در حالی است که تنها ۵۶ درصد از رأی‌دهندگان ۱۸ تا ۴۹ ساله هریس را تأیید کرده‌اند. این بدان معناست که هریس هنوز نتوانسته جای پای خود را در میان رنگین‌پوستان جوان‌تر محکم کند و باید دید که وی تا اندک زمان باقی‌مانده تا آغاز انتخابات چه برنامه‌ای برای این مسأله دارد.
این استاد دانشگاه در ادامه عنوان کرد: در این میان نکته مهم دیگری نیز وجود دارد که به نظر من شایان توجه است. ترامپ، مانند هر پوپولیست دیگر، توجه بسیاری به ملیت، قومیت و امثالهم دارد. هنگام مواجهه یک نامزد کمابیش معقول با شخصی چون ترامپ، یکی از اشتباهات رایج این است که تلاش کنیم در حوزه قومیت و ملیت از رقیب پوپولیست خود پیشی بگیریم. این اشتباهی است که بایدن در انتخابات گذشته انجام داد ولی خوشبختانه ترامپ آنچنان چهره منفوری بود که توانست از این اشتباه قسر در برود. اما در مورد کامالا هریس، به‌شکلی جالب توجه شاهد این مسأله نیستیم.
تأکید هریس در کارزارهای انتخاباتی‌اش بیشتر بر برنامه‌های اقتصادی و سیاست‌های عمده است تا مسائل نژادی یا هویتی. این مسأله می‌تواند در نهایت به نفع هریس تمام شود چراکه با تأکید بر برنامه‌های عینی می‌توان نگاه آمریکایی‌های بیشتری را به خود جلب کرد. این در حالی است که ترامپ جز لفاظی درباره یک سری مسائل کلی مانند مهاجرت که از دغدغه‌های مهم در جامعه آمریکاست، حرف دیگری برای گفتن ندارد و جالب اینجاست که حتی در این زمینه نیز تنها به تهدید به برنامه اخراج گسترده بسنده کرده و هر آدم عاقلی می‌داند که ادعای او در عمل تقریبا نشدنی است و جز آشوب نتیجه‌ای در پی نخواهد داشت. بنابراین به نظرم، در حال حاضر رقابت میان دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان تناتنگ پیش می‌رود اما کفه ترازو اندکی به سوی گروه اول سوق پیدا کرده است.
