رمضانی بونش در گفتوگو با ایلنا تشریح کرد:
دلایل ایجاد شکاف میان دولت «شیخ حسینه» و مردم/امکانسنجی کودتای ارتش علیه دولت موقت
پژوهشگر ارشد روابط بینالملل گفت: بنگلادش در حوزه اقتصادی روی ریل توسعه قرار گرفت اما توسعه اقتصادی با توسعه سیاسی در این کشور همراه نشد و همین مسأله شکاف دولت و ملت را به وجود آورد.
فرزاد رمضانی بونش، پژوهشگر ارشد روابط بینالملل با اشاره به وقایع رخ داده در بنگلادش و آینده دولت موقت در این کشور در گفتوگو با خبرنگار ایلنا عنوان کرد: اگر نگاهی چند جانبه به تحولات بنگلادش داشته باشیم به وضوح میبینیم که چند متغیر اعم از اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی را باید در تحلیل اوضاع و احوال این روزهای این کشور مد نظر قرار دهیم. در حوزه اقتصادی این کشور به نوعی روی ریل توسعه قرار گرفت و گامهای خوبی طی سالهای گذشته برداشته شد اما توسعه اقتصادی با توسعه سیاسی در این کشور همراه نشد و همین مسأله شکاف دولت و ملت را به وجود آورد؛ به گونهای که دولت نتوانست علاوه بر توسعه اقتصادی این شکاف سیاسی را ترمیم کند و به همین دلیل معترضان علیه دولت شیخ حسینه حرکت کردند و به نوعی اپوزیسیون علیه آنها اقدام کرد.
وی ادامه داد: این در حالیست که بسیاری از مردم بنگلادش هم با دانشجویان و جنبش اعتراضی همراه شدند و همین امر سبب شد که خشم عمومی علیه دولت افزایش پیدا کند و در نهایت نخستوزیر این کشور استعفا داد و به هند گریخت. باید توجه شود که نقش ارتش در بنگلادش با نقش ارتش در پاکستان تفاوت دارد و در این راستا ارتش بنگلادش پس از خروج شیخ حسینه میتواند مثبت عمل کند اما اگر ارتش این کشور نقش منفی را به عهده بگیرد، بدون شک با مخالفت جنبش دانشجویی روبهرو خواهد شد. در این میان محمد یونس، بانکدار و اقتصاددان بنگلادشی که نام وی به عنوان برنده جایزه نوبل اقتصاد هم ثبت شده، به درخواست جنبش دانشجویی به عنوان رئیس دولت موقت بنگلادش انتخاب شد و به نظر میرسد که او باید یک رویکرد ثباتزا را پیش بگیرد.
رمضانی بونش تصریح کرد: توجه داشته باشید زمانی که قرارداد جامع چین و بنگلادش امضا شد، اساساً ما متوجه میشویم که این کشور با شرق رابطه جدی خود را علنی میکند و البته هند هم به عنوان همسایه مهم و با اهمیت بنگلادش عموماً به دنبال یک ثبات مشخص میگردد و داکا هم نمیخواهد با دهلی نو وارد چالش جدی شود. توجه داشته باشید که بنگلادش نه تنها در شرایط کنونی بلکه در گذشته و دقیقاً در زمانی که با چین رابطه داشت به دنبال آن بود که یک توازن مشخص را میان هند و چین ایجاد کند تا بتواند از روابط با هر دو کشور بهره کافی را کسب کند.
وی در پایان در پاسخ به این پرسش که آیا امکان دارد ارتش این کشور در شرایط کنونی دست به کودتا یا هرگونه اقدام سلبی دیگر بزند یا خیر، خاطرنشان کرد که با توجه به وضعیت کنونی در نهایت به نظر میرسد که ارتش بنگلادش سعی میکند نقش خود را به عنوان تثبیتکننده امنیت ملی حفظ کند و در آخر میتواند به همین ترتیب اوضاع را سر و سامان دهد. ارتش در صورتی میتواند منفی عمل کند و کودتا را اجرایی کند که دولت موقت نتواند خروجی مثبت از خود نشان دهد یا توان اجرایی کردن مطالبات مردم در شرایط کنونی را نداشته باشد.