تفاوت، مزایا و معایب دوچرخه کوهستان و دوچرخههای شهری و جادهای
برای هر نوع زمین، دوچرخه‌‌ای طراحی می‌شود تا کنترل آن با توجه به ویژگی‌های زمین امکان‌پذیر باشد. جاده‌ها و سطح مسیرهای پیاده‌رو دارای ویژگی‌های متفاوتی هستند که نیاز به دوچرخه‌‌ای تخصصی دارد.
دوچرخه شهری و جادهای مواردی هستند که جهت استفاده از پیاده‌روها و جاده‌ها طراحی شدهاند و استفاده از آنها بیش از یک قرن است که سابقه دارد و بیشتر اوقات برای مسابقات دوچرخه‌سواری از آنها استفاده می‌شد؛ اما برعکس این دو، دوچرخه کوهستان خیلی دیرتر طراحی و وارد بازار شد، اما با معرفی و ورود به عرصه دوچرخه سواری استقبال بسیار زیادی از آن صورت گرفت و در سبک‌های بسیار متنوعی تولید و ساخته شدند.
فروشگاه دوچرخه آنلاین انواع مدلها و تجهیزات مختلف دوچرخه را با قیمت مناسب عرضه می‌کند.
کاربرد و موارد استفاده از دوچرخه شهری با دوچرخه کوهستان کاملاً متفاوت است. چرا که هریک از آنها جهت استفاده در محیطی مخصوص طراحی شدهاند. به همین خاطر در این مقاله سعی شده است مهم‌ترین ویژگی‌های که باعث می‌شود، این دوچرخه‌ها از یکدیگر متمایز باشند بررسی شود.
مزایا و معایب دوچرخههای شهری و جادهای
یک دوچرخه شهری به گونه‌‌ای طراحی شده است که در سطح‌های صاف و بدون ناهمواری پاسخگو باشد. این دوچرخه‌ها دارای چرخ‌های نازک هستند که باعث کاهش مقاومت در برابر اصطکاک زمین و افزایش سرعت می‌شود.
در رقابت‌ها و مسابقات دوچرخه سواری، دوچرخههای جاده برای عملکرد بهتر سبک‌تر ساخته می‌شوند تا زمان پیمودن دوچرخه سوار در مسافت مشخص کمتر شود. این دوچرخه‌ها سوارکار را در موقعیتی تهاجمی و متمایل به جلو قرار می‌دهند که باعث بهبود آیرودینامیک و انتقال قدرت به پدال می‌شود. البته در این شرایط باید بدنه و قاب دوچرخه سبک و محکم باشد، بنابراین برای ساخت آنها از مواد مخصوصی و محکمی مانند الیاف کربن و تیتانیوم استفاده می‌شود و معمولا از موادی مثل فولاد و آلومینیوم استفاده نمی‌شود.
با تمام مزایایی که این نوع دوچرخه‌ها برای رقابت در مسابقات دارند، ولی استفاده از آنها در زمین‌های خاکی و ناهموار امکان پذیر نیست. در این چنین زمین‌هایی به سرعت خراب می‌شوند، بنابراین کسانی که در روستا هستند یا به سطوح صاف و هموار دسترسی ندارند، نمی‌توانند به طور حداکثری از این دوچرخه‌ها استفاده کنند. سرعت این دوچرخه‌ها بسیار زیاد است و ممکن است استفاده از آنها در شهرهای شلوغ امکان پذیر نباشد. علاوه بر این کشش ترمز آنها نیز کم می‌باشد و ممکن است احتمال تصادف را در سرعت‌های بیشتر، بالا ببرد.
مزایا و معایب دوچرخه کوهستان
دوچرخه کوهستان برای تسخیر زمین‌های خارج از جاده و شهر مانند زمین خاکی، گلی و شنی طراحی شده است. این دوچرخه‌ها به شکلی کاملا محکم با لاستیک‌های ضخیم و چرخ‌های قوی ساخته شدهاند که در برابر آسیب ناشی از ضربه مقاومت می‌کنند. بدنه و قاب آنها از آلومینیوم، فیبر کربن و فولاد ساخته می‌شود و برای مقاومت در برابر ضربات و حادثه‌های که برای دوچرخه پیش می‌آید کاملا مناسب هستند.
همچنین در این نوع دوچرخه‌ها سیستم‌های تعلیق و کمک فنر به چرخ‌ها اجازه می‌دهد تا لرزش و ضربه های ناشی از ناهمواری‌ها را جذب کند. در دوچرخه عادی معمولا این ویژگی در چرخ جلو قرار دارد یا ممکن است اصلا فاقد آن باشند ولی یک دوچرخه کوهستان دارای این سیستم جهت جذب شوک‌ها برای هر دو چرخ است. این نوع دوچرخه معمولاً دارای هندل مسطح می‌باشد که سوارکار می‌تواند در حالت ایستاده کنترل و تعادل خود را حفظ کند.
با این وجود این دوچرخه‌ها از سرعت بالایی برخوردار نیستند و به خاطر ویژگی‌های که دارند مناسب استفاده در سطوح صاف و جاده‌ها نیستند. به همین خاطر کسانی که به دنبال لذت و تجربه هیجان از سرعت بالا در دوچرخه سواری هستند، از این نوع دوچرخه استفاده نمی‌کنند. همچنین این نوع دوچرخه بسیار سنگین است و برای افرادی که قدرت بدنی پایینی دارند، نمی‌توانند به راحتی با این دوچرخه‌ها رکاب بزنند.
تفاوت دوچرخه کوهستان و دوچرخه شهری
اولین و مهم‌ترین تفاوت دوچرخه کوهستان، شهری و جاده در چرخ‌ها است. چرخ‌های دوچرخه کوهستان با سطحی در حدود ۲۶ تا ۲۹ اینچی ارائه می‌شوند و همیشه از لاستیک‌هایی با لبه‌های برجسته و آجدار در آنها استفاده می‌شود.
این آج‌ها مانند دندان‌هایی برای خاک عمل می‌کنند و با اتصال به خاک و ناهمواری‌ها باعث افزایش سرعت آن در زمین‌های سخت می‌شود؛ اما برعکس این لاستیک‌ها در نقاط صاف و هموار (جاده و سنگ‌فرش پیاده‌رو) باعث کاهش سرعت و لغزندگی دوچرخه خواهد شد. ولی یک دوچرخه شهری یا جادهای از لاستیک‌های باریک‌تر و بدون آج استفاده می‌کند که کنترل و سرعت کافی را برای سطوح صاف فراهم می‌کند. در واقع هرچه لاستیک باریک‌تر باشد، سرعت آن بالاتر است و هرچه لاستیک پهن باشد ایمنی دوچرخه از نظر لغزش بیشتر خواهد بود و این تفاوت مهم این دو نوع دوچرخه‌ها می‌باشد.
ترمزهای دوچرخه جادهای در مقایسه با دوچرخههای کوهستانی کشش کمتری دارند. دوچرخههای جادهای معمولاً دارای ترمزهای دیسکی، کولیسی- مکانیکی هستند که در دوچرخه کوهستان اغلب ترمز V یا دیسک ترمز مکانیکی وجود دارد. ترمز دوچرخه مخصوص کوهستان معمولاً هنگام دوچرخه سواری در کوه و برخورد با مانع استفاده می‌شود که سرعت عمل آن بسیار بالا است. همچنین می‌توان همزمان در هنگام پدال زدن نیز از آن استفاده کرد تا سرعت و شتاب دوچرخه را تنظیم کرد.
همچنین تفاوت زیادی بین پدال دوچرخه شهری و کوهستان وجود دارد. استفاده از پدال دوچرخه کوهستان غیر معمول نیست اما دو تفاوت در آن نسبت به نوع شهری وجود دارد. هر دو مکانیزمی دارند که کفش‌های شما را روی پارو قفل می‌کند.
تفاوت در اندازه پدال است که به کف کفش متصل شده است. پدال دوچرخه کوهستان دارای دکمه‌های نسبتاً کوچکی است که قفل باز شدن آن را آسان‌تر می‌کند. ولی در نوع شهری این دکمه سخت‌تر باز می شود. این مکانیسم در نوع کوهستانی آن منطقی است زیرا هنگام دوچرخه سواری در مسیرهای سخت و ناهموار احتمال سقوط و حادثه زیاد است و اگر قفل دیر باز شود، ممکن است جراحت زیادی را فرد تجربه کند. علاوه بر این دوچرخههای جاده دارای پدال‌های بزرگتر هستند که سطح تماس بین کف کفش و رکاب را افزایش می‌دهند که باعث افزایش سرعت حرکت دوچرخه می‌شود.
