آشنایی با شایع‌ترین اختلالات روانشناختی (قسمت پنجم)
اختلالات روانی انواع مختلفی دارند؛ هر یک از آنها نشانه ها و راه هایی برای درمان نیز دارند. 12 نوع اختلال روانی بطور دقیق در جوامع شناخته می شوند که از لحاظ علمی آنها را بررسی خواهیم کرد. هر یک از دسته های اختلال روانی به زیر دسته های مرتبط خود تقسیم می شوند که شناخت هریک از آنها باعث افزایش آگاهی شما نسبت به انواع اختلال و نحوه برخورد با آنها می شود.
مراجعه به یک کلینیک روانشناسی جهت مشاور روانشناسی بسیار مفید خواهد بود. سهاکلینیک خدمات مشاوره آنلاین روانشناسی را برای شما عزیزان فراهم کرده است.
چرا بررسی اختلالات روانی بسیار مهم است؟
بررسی اختلالات روانی می تواند به حدی مهم باشد که افراد درگیر این نوع بیماری ها، به آگاهی شما نسبت به این اختلالات احتیاج وافر دارند. البته این آگاهی باید با منظور کمک رسانی به ایشان ایجاد شود؛ پس باید بررسی این اختلالات را با در نظر داشتن علائم آن در بیمار انجام دهید. دلایل زیر باعث شده اند تا بررسی اختلالات روانی بسیار مهم باشد:
- فرد دچار اختلال، نیاز به کمک شما دارد.
- شاید افراد اطراف فرد دچار اختلال، بدون آگاهی نتوانند وی را درک کنند.
- درمان برای اینگونه افراد، با شناخت انواع اختلالات توسط خود فرد و اطرافیان بسیار سریعتر خواهد بود.
- راهی برای رهایی از بین تمام این اختلالات در گرو دانش و آگاهی بیشتر است.
- همه افراد نیاز به مراقبت دارند؛ با آگاهی بیشتر درباره اختلالات مختلف، می توانید به خوبی در کنار فردی که دچار اختلال روانی است باشید.
این دلایل نشان می دهند که بررسی اختلالات روانی و شناخت آنها بسیار مهم است. این شناخت هرچند در مراحل اولیه و ساده خود، می تواند بسیار گره گشا باشد. البته این نکته که نباید به خود انواع اختلالات را تلقین کرد هم سر جای خود پا بر جا است. یعنی پس از آگاهی نسبت به این اختلالات، ذهن ناخودآگاه به سمت تلقین های مختلف خواهد رفت که شما چنین اختلالاتی را دارید؛ سعی کنید جلوی خود را بگیرید و به خود چیزی را تلقین نکنید.
اختلال وسواسی جبری OCD
اختلال وسواسی جبری (OCD) یک اختلال روانی است که افکار آزاردهنده، مزاحم و وسواسگون و اعمال تکراری و اجباری ذهنی یا جسمی را شامل می شود.تقریبا 2% جمعیت مبتلا به OCD هستند. نشانگان این اختلال تقریباً در نیمی از اوقات، در دوران کودکی یا نوجوانی ظاهر می شود، و به ندرت پس از 40 سالگی اتفاق می افتد.OCD یک اختلال اضطرابی است و یکی از چندین بیماری هایی است که افکار وسواسی و رفتار اجباری را در بردارد.داشتن این اختلال می تواند به طرز قابل توجهی بر بهزیستی و کیفیت زندگی فرد اثر بگذارد.
اختلال وسواسی جبری OCD چیست؟
اختلال وسواسی جبری OCD یک اختلال روانی است که شامل یک وسواس یا اجبار، افکار تکرارشونده و اعمال آزارنده می شود. در این حالت انجام اعمال روزمره برای فرد مبتلا می تواند چالش برانگیز باشد.
شخص مبتلا به OCD معمولا:
افکار، تصاویر ذهنی و امیالی دارد که به نظر غیرقابل کنترل می رسند
نمی خواهد این افکار و احساسات آزارنده را داشته باشد
مقدار زیادی ناراحتی احتمالاً شامل ترس، انزجار، شک و تردید و اعتقاد قوی به اینکه همه چیز باید به شیوۀ مشخصی انجام پذیرد، تجربه می کند
زمان زیادی را صرف تمرکز بر وسواس ها و مشغولیت با اجبارها می کند که این در فعالیت های شخصی، اجتماعی و شغلی اش تداخل ایجاد می کند.
اختلال هویت گسسته
اختلال هویت گسسته یا تجزیه ای (که سابقاً با نام اختلال چند شخصیتی شناخته می شد) یک عارضه روانشناختی پیچیده در نظر گرفته می‌شود که احتمالاً عوامل بسیاری در بروز آن دخیل هستند؛ از جمله تجربه ترومای سخت در سالهای اولیه کودکی(معمولاً سوءرفتار مکرر و شدید جسمانی، جنسی یا هیجانی).
اختلال هویت گسسته چیست؟
اختلال هویت گسسته DID (اختلال چند شخصیتی) یک نوع شدید گسستگی، فرایندی روانی که باعث قطع ارتباط افکار، خاطرات، احساسات، اعمال و احساس هویت فرد می‌شود است. اختلال هویت گسسته از ترکیبی از عوامل احتمالاً شامل تجربه تروما توسط فرد مبتلا نشات می گیرد. وجهه گسستگی احتمالاً یک مکانیسم مقابله ای باشد- در واقع فرد خود را از موقعیت یا تجربه ای که برای جذب شدن در هشیاری بسیار خشونت آمیز، تروماتیک یا دردناک بوده، جدا می‌کند یا به اصطلاح می گسلد.
چه کسانی در معرض خطر اختلال هویت گسسته DID (اختلال چند شخصیتی) هستند؟
محققان بیان می‌کنند که علت DID، احتمالاً یک پاسخ روانشناختی به استرس های بین فردی و محیطی مخصوصاً طی سالهای نخست کودکی باشد، یعنی زمانی که غفلت یا سوءرفتار عاطفی در رشد شخصیت کودک تداخل ایجاد می‌کند. بالغ بر ۹۹٪ افراد که به اختلالات گسستگی دچار می شوند، طی مراحل حساس رشدی در کودکی (معمولا پیش از ۶ سالگی) سابقه شخصی از پریشانی یا ترومای متناوب، ازپای درآورنده و اغلب کشنده داشته اند.همچنین گسستگی می‌تواند در پاسخ به غفلت یا سوء رفتار هیجانی مداوم، حتی زمانی که هیچ گونه سوءرفتار جسمی یا جنسی آشکاری وجود نداشته باشد، ظاهر شود. یافته ها نشان می دهند که کودکان خانواده هایی که والدین آنها ترسناک یا تهدید کننده و غیر قابل پیش بینی هستند، دچار گسستگی میشوند. مطالعات حاکی از آن است که DID بر حدود یک درصد جمعیت تاثیر می گذارد.
معرفی اختلال اضطراب فراگیر
اختلال اضطراب فراگیر (GAD) باعث احساس اضطراب شدید، نگرانی یا فشار عصبی درباره مسائل زندگی روزمره می شود. افراد مبتلا به GAD با مدیریت این احساسات و حالت هایی که در فعالیت های روزانه و روابط شخصی تداخل ایجاد می‌کنند درگیر هستند. اختلال اضطراب نوعی اختلال اضطرابی است که شیوع بالایی دارد. این اختلال هر ساله بر ۳.۱ درصد جمعیت (یا ۶.۸ میلیون بزرگسال) در ایالات متحده تاثیر می گذارد و بیشتر در زنان رایج است.
اختلال اضطراب فراگیر چیست؟
اختلال اضطراب فراگیر (GAD) باعث احساس اضطراب شدید، نگرانی یا فشار عصبی درباره مسائل زندگی روزمره می شود. افراد مبتلا به GAD با مدیریت این احساسات و حالت هایی که در فعالیت های روزانه و روابط شخصی تداخل ایجاد می‌کنند درگیر هستند.GAD نوعی اختلال اضطرابی است که شیوع بالایی دارد. این اختلال هر ساله بر ۳.۱ درصد جمعیت (یا ۶.۸ میلیون بزرگسال) در ایالات متحده تاثیر می گذارد و بیشتر در زنان رایج است.
زندگی با اضطراب می‌تواند چالش انگیز باشد هرچند اختلال اضطراب فراگیر GAD مانند دیگر اختلالات اضطرابی تا حد زیادی قابل درمان است. برخی از موثرترین درمان ها شامل روان درمانی، درمان دارویی و ایجاد تغییرات در سبک زندگی می شود.
نشانگان هیجانی و شناختی اختلال اضطراب فراگیر GAD شامل موارد زیر است:
نگرانی، ترس و دلواپسی پایدار و غیر قابل کنترل
ناتوانی در به سر بردن با عدم اطمینان درباره آینده
افکار مزاحم
برنامه ریزی و عیب‌یابی افراطی
دشواری در تصمیم گیری
ترس از اتخاذ تصمیمات اشتباه
اشکال در تمرکز
ناتوانی در استراحت کردن
نشانگان جسمانی شامل موارد زیر است:
- عضلات تنیده یا سفت
- درد و ناراحتی
- مشکل در خوابیدن
- خستگی
- احساس بی قراری، تنش یا عصبی بودن
- تپش قلب
- مشکلات گوارشی مانند تهوع یا اسهال
- به سادگی برانگیخته شدن
- تعریق افراطی
- نیاز بیش از معمول به ادرار کردن
- نشانگان رفتاری موارد زیر را در بر دارد:
- ناتوانی در استراحت یا صرف زمانی در آرامش به تنهایی
- جا به جایی بین فعالیت‌ها و تمام نکردن تکالیف به دلیل دشواری در تمرکز
- صرف زمانی افراطی و زیاد بر انجام امور ساده
- انجام دادن مجدد کارها به این دلیل که هنوز عالی نشده اند
- اجتناب از موقعیت‌های برانگیزاننده اضطراب، شامل معاشرت با دیگران و صحبت کردن در جمع
- جاماندن از مدرسه یا شغل به دلیل خستگی، ترس یا سایر علایم
- نیاز به اطمینان جویی و کسب تایید از دیگران
