آشنایی با ۸ بیماری شایع پوستی

بیماری های پوستی علل مختلفی دارند که با نام های آلرژی، ژنتیک، مشکلات خود ایمنی و مواد تحریک کننده شناخته می شوند. در ادامه قصد داریم به معرفی چند نمونه از شایع ترین بیماری های پوستی بپردازیم.

اگر به سلامت پوست و موی خود نرسید متاسفانه بیماری های زیر به سرعت گریبان گیر شما خواهد شد اما طبق بررسی های صورت گرفته، سنین بزرگسال برای رفع مواردی همچون چین و چروک و سالم سازی پوست خود بیشتر از گروه های سنی دیگر به پزشکان متخصص پوست و مو مراجعه می کنند.

که البته برای رفع این موارد می توانید به سایت پذیرش 24 و متخصصان پوست و موی این سایت مراجعه کنید.

آکنه یا Acne

افزایش هورمون هایی نظیر آندروژن یا هورمون جنسی مردانه، در اثر ژنتیک، در سنین بین بلوغ تا پیش از ۴۰ سالگی، که دوره جوانی نامیده می شود، آکنه یا جوش را ایجاد می کند‌. افزایش سطح هورمون آندروژن، فعالیت غده های چربی را افزایش می دهد و در نتیجه چربی بیشتری تولید می گردد. افزایش سطح چربی پوست سبب می شود که باکتری های بی آزار روی سطح پوست، فعالیت خود را آغاز کنند و در نتیجه جنگ بین باکتری و سیستم ایمنی بدن، جوش و چرک ایجاد شود‌. آکنه معمولا در نقاطی نظیر صورت، گردن، کمر، سینه و شانه که غدد چربی بیشتری دارند، دیده می شود. علائم این بیماری شامل جوش سر سفید، جوش سر سیاه و... است.

پسوریازیس یا Psoriasis

فعالیت زیاد سلول های T که نوعی گلبول سفید هستند، باعث می شود که واکنش های سیستم ایمنی مثل تورم و گردش سلول های پوستی تحریک شود؛ در این حالت رشد سریع سلول های پوستی، موجب تجمع آن ها روی سطح پوست، پولک دار شدن آن و ایجاد قرمزی می شود. این بیماری پوستی، نوعی بیماری خود ایمنی مزمن است که در اثر ژنتیک، عفونت، استرس، تغییرات آب و هوایی، دارو های خاص و زخم های پوستی ممکن است ایجاد شود. بیماری پسوریازیس ارتباط مستقیم با بیماری هایی چون دیابت، مشکلات قلب و عروق، چاقی، فشار و آرتریت پسوریاتیو دارد.

لک و پیس یا Vitiligo

عامل شناخته شده ای برای این بیماری وجود ندارد اما در واقع یک بیماری مزمن خود ایمنی در نظر گرفته می شود که در آن سیستم ایمنی بدن به بافت سالم حمله می کند که در بیماری پیسی، رنگدانه ها یا ملانوسیت های پوست را از بین می برد. در اثر از بین رفتن ملانوسیت ها یا سلول های تولید کننده رنگدانه پوستی، آن بخش از پوست به رنگ شیری و سفید در می آید.

اگزما یا Eczema

اگزما نیز علت شناخته شده دقیقی ندارد اما پزشکان احتمال می دهند که سیستم ایمنی زمانی که به یک ماده تحریک کننده، بیش از حد واکنش نشان دهد، اگزما ایجاد می شود. این بیماری پوستی بیشتر در افرادی ایجاد می شود که سابقه آلرژی یا آسم دارند و یا با صابون و مواد شوینده بیش از حد در تماس هستند. بیماری اگزما باعث التهاب می شود و در حدود ۳۰ درصد از افراد به آن مبتلا هستند.

کهیر یا Urticaria

کهیر ایدیوپاتیک مزمن، که ۷۵ درصد از انواع کهیر را شامل می شود، نه حساسیت است و نه انتقال می یابد. احتمال داده می شود که در اثر ژنتیک و کارکرد سیستم ایمنی بدن به وجود بیاید. گاهی در اثر پاسخ بدن به یک عفونت ویروسی، قارچی یا باکتریایی ایجاد می شود اما عواملی چون گرما یا سرما، حشرات، عفونت، نور خورشید، فشار عصبی، الکل، غذای خاص، لباس تنگ و... در ایجاد آن نقش موثری دارند. کهیر خود را به صورت ورم و برجستگی قرمز رنگ نشان می دهد و اگر بیش از ۶ هفته در بدن باقی بماند، مزمن نامیده می شود. علائم کهیر شامل خارش، تورم لبها و پلک ها و گلو و..‌ است.

بیماری پروانه ای یا Epidermolysis Bullosa

به ارث بردن ژنی جهش یافته از والدین، باعث ایجاد بیماری پروانه ای می شود؛ در اثر این جهش ژنتیکی، پروتئین های کمک کننده به اتصال قوی پوست، تغییر پیدا می کنند؛ بنابراین یکی از پروتئین ها در بدن، به طور صحیح، تشکیل نمی شود که در اثر آن، لایه های پوست به هم نمی چسبند و حالت گسیختگی و تاول به خود می گیرند. این بیماری نادر پوستی، ممکن است در موارد شدیدتر، باعث ایجاد تاول در بخش های داخلی بدن نظیر دهان، مری، معده، روده، مثانه، دستگاه تناسلی و مجاری هوایی فوقانی نیز شود.

روزاسه یا Rosacea

عامل دقیقی مشخص نشده است که به وجود آمدن بیماری روزاسه را به آن نسبت دهند اما عده ای از محققان بر این باورند که باز و گشاد شدن رگ های خونی، سبب سرخی و قرمز شدن پوست می شود پس این بیماری ممکن است به همین علت ایجاد شده باشد. این بیماری پوستی مزمن که باعث سرخ شدن پوست، مخصوصا پوست صورت می شود، از خانواده ها به ارث می رسد. مشکلات چشمی از نمونه عارضه هایی است که در اثر این بیماری ایجاد می شود و در موارد شدید تر، پوست حالت ضخیم و کلفتی به خود می گیرد.

زونایا

بیماری آبله مرغان در اثر فعالیت یک ویروس ایجاد می شود که با علائمی چون تب، ایجاد خارش و جوش های آب دار روی بدن خود را نشان می دهد. اگر تمام مراقبت های پزشکی در طول این دوره انجام شود، این بیماری پس از یک الی دو هفته، روند بهبودی را در پیش می گیرد. این بیماری در کودکان به صورت خفیف ایجاد می شود اما در بزرگسالان و گاها سالمندان، به بیماری خطرناک و بسیار جدی زونا تبدیل می شود. زونا از آن جهت خطرناک است که سیستم عصبی بدن را تحت تاثیر قرار می دهد.