عوارض خطرناک تنبیه بدنی کودک

متاسفانه حتی با پیشرفت علم و سطح تحصیلات والدین همچنان شاهد تنبیه بدنی کودکان توسط پدر و مادران هستیم. تنبیه بدنی کودک لزوما این معنی را ندارد که والدین فرزند خود را دوست ندارند، بلکه به دلیل صبر و حوصله کم و مشکلات مختلف زندگی گاهی کنترل خود را از دست داده و دست به تنبیه بدنی کودک میزنند!

کتک زدن فرزند علاوه بر عوارض شدیدی که در زندگی فعلی کودک دارد آینده او را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد و ممکن است عوارض جبران  نا پذیری روی اون داشته باشد. کودکان ما به میل و خواسته ما به این دنیا وارد شده اند و کمی بی انصافی است که به خاطر اشتباهاتشان آن ها را کتک بزنیم چون کودکان به شدت بی دفاع هستند و ما تنها پشتوانه های آن ها هستیم. با ما همراه باشید تا عوارض جبران نا پذیر تنبیه بدنی را به شما همراهان گرامی ارائه دهیم.

کودک رفتارهای منفی را از شما می‌آموزد

کودکان چیزهای زیادی از طبیعت و آدم‌های پیرامون خود یاد می گیرند اما باز هم پدر و مادر مهم ترین الگوهای زندگی آن ها میباشند! امروزه والدین آن قدر مشغله کاری دارند که فرصت ندارند وقت خود را با فرزندان‌شان بگذرانند.

وقتی پدر یا مادر خسته از سرکار به منزل باز میگردد و می بیند فرزندش هنوز تکالیف مدرسه‌اش را انجام نداده، عصبانی میشود و به شیوه‌های انضباطی مثل فریاد کشیدن و کتک زدن او متوسل می شود. اینکار، غلط و ناجوانمردانه هست.

اعتماد به نفس خود را از دست می دهد

اعتماد به نفس (self confidence) از جمله دیگر فاکتورهای مهمی است که از بین رفتن آن میتواند عاقبت تنبیه بدنی کودک توسط والدین باشد. کودک وقتی که با هر عمل خود باز خوردی مثل کتک زدن را ببیند به تدریج قدرت اظهار وجود را از دست خواهد داد.

در ادامه زندگی به تدریج فرد می آموزد که هیچ اهمیتی برای اطرافیان ندارد و اصولا تاثیری در جامعه خود ندارند.

کودک در طول زمان به بزرگسالی تبدیل میشود که نه قدرت ارتباط سازی موثری را دارا میباشد و نه موفقیت خاصی در کارها و فعالیت های اجتماعی خود کسب میکند. در روانکاوی به این مسئله به صراحت اشاره میشود که تمام احساسات سرکوب شده در دوران کودکی به صورت کاملا واضح و با قدرت در دوران بزرگسالی تاثیر میگذارد و به صورت بیماری های مختلف در فرد ظاهر میشوند.

تنبیه بدنی می‌تواند تغییرات بد ژنتیکی ایجاد کند

هر چه شدت تنبیه و سوء رفتار با کودک بیشتر باشد، ریسک اختلالات بلندمدت سیستم مقابله با استرس نیز بیشتر می‌شود. در حقیقت بدرفتاری با کودک بر ژن FKBP5 تأثیر می‌گذارد. FKBP5 ژنی است که روی حلقه فیدبک هورمونی در مغز قرار دارد و پاسخ‌ به استرس را کنترل می کند.

دانشمندان مرکز روان‌درمانی مؤسسه ماکس پلانک در مونیخ دریافته‌اند که تجارب ناراحت‌کننده و ضربات روحی می‌تواند باعث تغییرات اپی‌ژنتیکی در FKBP5 شود. در این شرایط یک «گروه متیل» از این ژن جدا می‌شود.

همین تغییر باعث افزایش فاحش فعالیت ژن شده و می‌تواند سیستم هورمونی پاسخ به شرایط استرس‌زا را برای همیشه دچار اختلال کند و فرد را به بیماری روانی مبتلا سازد.

تغییرات اپی‌ژنتیکی در مولکول «دی ان ای» بر اثر بدرفتاری در دوران کودکی ایجاد می‌شود و سوء رفتار در بزرگسالان چنین تغییراتی را ایجاد نمی‌کند.

این یافته می‌تواند در تشخیص و درمان قربانیان تنبیه و ضربات روحی و کسانی که احتمال ابتلای آنان به بیماری روانی زیاد است مؤثر واقع شود.

به دل گرفتن کینه تنبیه کننده

تنبیه مداوم کودک باعث می شود کینه تنبیه کننده را به دل گرفته و در آینده به شکل های گوناگون از تنبیه کننده، انتقام بگیرد. همچنین باید توجه داشت، کودکان زیر 5 سال، معنای تنبیه را به درستی نفهمیده و از آن دشمنی، عدم امنیت و خطر برداشت می کنند.

کودک ممکن هست آسیب جسمی ببیند

تنبیه بدنی از بسیاری جهات می تواند خطرناک باشد، مثلا اگر در اثر خشم به صورت او سیلی بزنید ممکن هست برخورد انگشتان شما موجب آسیب‌دیدگی یا خونریزی در صورت او شود. ضربه زدن به نقاط ظریفی از صورت مثل چشم و گوش خیلی خطرناک هست. بعضی از کودکان در اثر تنبیه بدنی دچار آسیب دیدگی اعصاب شده، فلج میشوند یا جان خود را از دست میدهند.

زن ستیزی / مرد ستیزی

این احتمال کاملا وجود دارد که فردی که تنبیه میشود در آینده نسبت به والدی که او را تنبیه بدنی میکند حالت خشم و پرخاشگری داشته باشد. البته این فقط به شخص والد منتهی نمیشود. این حالت از خشم و عصبانیت را به تمام هم جنس های والد تنبیه کننده تعمیم میدهد. مشاوران خانواده (counselors-family) به این نکته اعتقاد دارند که مثلا اگر پسری توسط مادرش تنبیه شود و این تنبیه ها همیشگی و دایم باشد ، احتمالا در کودک عقده ای را به وجود می آورد که موجب بروز رفتارهای زن ستیزانه از کودک در بزرگسالی شود.

بسیاری از متجاوزین به عنف در اعترافات خود و مصاحبه های بالینی که از آنها به عمل آمده است اذعان کرده اند که این رفتارها و گرایشات از کودکی در آنها شکل گرفته است . بنابراین نتیجه میگیریم در مورد ترتیب فرزندان دقیقا باید مثاله هر چه می کاریم درو خواهیم کرد را مد نظر قرار دهیم .

اضطراب گرفتن کودک

تنبیه بدنی باعث می شود کودک دائم مضطرب باشد زیرا همواره احساس می کند بر اثر عمل مشابهی دوباره و به ویژه در حضور دیگران تنبیه خواهد شد، این اضطراب مانع از پیشرفت شده و زمینه ایجاد اختلالات روانی را ایجاد می کند.

از بین رفتن استقلال

تنبیه بدنی کودکان استقلال را از کودک می گیرد و همچنین باعث می‌شود در آینده فردی فرمانبردار و برده باقی بماند.

کودک از شما فاصله می‌گیرد

تنبیه بدنی به هر شکلی که باشد قطعا بین شما و فرزندتان دیوار و حائل ایجاد میکند. خودمان از کسانی که به نوعی سعی میکنند به ما آسیب برسانند نفرت داریم. به هر حال این طبیعت انسان هست و پدر و مادر باید بدانند تاثیر انضباطی تنبیه بدنی، سطحی و موقتی هست!

برای ایجاد یک پیوند دائمی با فرزندتان باید در کنار آموزش نظم و انضباط، به او احترام هم بگذارید. تنبیه بدنی مولد احساس ترس هست و برای همۀ وقت بین والدین و فرزندان فاصله می‌اندازد.

تعداد زیادی از والدین اغلب به یاد نمی‌آورند که خودشان در دوران کودکی تا چه اندازه از تنبیه شدن متنفر بوده‌اند. شیوه‌های مثبت و متعددی برای نزدیک شدن به کودک و یادآوری اشتباهاتی که مرتکب شده وجود دارد. از کتک زدن کودک هیچ چیز عایدتان نمیشود!

روحیه زورگویی و کتک زدن دیگران

تنبیه بدنی به کودک یاد می دهد که می تواند دیگران را کتک زده و از این طریق به خواسته هایش برسد. از این پس او هم به ضعیف تر از خود زور می گوید و آنان را کتک می زند. تنبیه بدنی کودک وی را به یک فرد مهاجم تبدیل می کند. تعداد زیادی از مطالعات نشان می دهد بین تنبیه بدنی کودکان و رفتار خشونت‌آمیز و پرخاشگری انها در دوران بزرگسالی ارتباط وجود دارد. اکثر مجرمان افرادی میباشند که در دوران کودکی مورد ارعاب و تنبیه بدنی واقع شده‌اند.

این قانون طبیعت هست که کودکان از شیوه‌های تربیتی والدین، معلمان و بزرگترهای خود درس می گیرند.

بانوی ایران