طراحی مدل برای مدیریت حوضه آبریز زاینده رود باید بومی باشد

متخصص منابع آب از دانشگاه کالیفرنیا آمریکا با اشاره به ظرافت و حساسیت های حوضه آبریز زاینده رود گفت: طراحی مدل برای مدیریت این حوضه باید بومی باشد.

به گزارش ایلنا، علیرضا تقوی در همایش «پایداری زاینده رود از زردکوه تا تالاب گاوخونی» افزود: برای طراحی این مدل می توان کار را به کارشناسان آمریکایی، ژاپنی، آلمانی یا دیگر کشورها واگذار کرد اما چنین مدلی به حل مساله زاینده رود منتج نمی شود.

وی اظهار کرد: همه ذینفعان این حوضه اعم از بخش کشاورزی، صنعت و مدیران باید بر فرضیه ها و آمار این مدل تسلط داشته باشند و در طراحی آن دخیل باشند.

این کارشناس منابع آب، با بیان اینکه «برای رسیدن به این مساله باید گفت و گو کرد تا به یک نگاه مشترک رسید»، افزود: اقتصاد دانان، جامعه شناسان، مردم شناسان و دیگر متخصصان نیز باید در طراحی زوایای این طرح مشارکت داشته باشند.

وی افزود: موضوع حوضه آبریز زاینده رود چند وجهی است و یک گروه خاص نمی تواند مشکلات آن را حل کند.

تقوی اظهار کرد: در طراحی این مدل باید اکوسیستم، حقابه ها، نقش فناوری، احتیاجات، بخش های مختلف و سایر موارد مد نظر قرارگیرد.

وی با اشاره به مدل های مدیریت آب در آمریکا، گفت: پس از پایان جنگ جهانی دوم، استفاده از آب در آمریکا زیاد شد و کمبود بوجود آمد لذا متولیان مربوطه کار کارشناسی برای رفع این مشکلات را به مناطق مختلف واگذار کردند.

متخصص منابع آب از دانشگاه کالیفرنیا آمریکا افزود: اما در عین حال، مدیریت واحد بر آن نظارت داشت.

وی اظهار کرد: برای طراحی مدل مدیریت حوضه آبریز زاینده رود نیز می توان شعار «یک زاینده رود، یک آب، یک تصمیم گیری و یک نگاه مشترک» را قرار داد.

تقوی تصریح کرد: البته در طراحی باید همه بخش ها دخیل باشند و نیازهای هر بخش لحاظ و بصورت تعاملی به موضوع نگریسته شود.

وی گفت: تعادل بین منابع آب سطحی و زیر زمینی بسیار مهم است و برای مدیریت در این حوضه آبی باید توجه ویژه ای شود.

همایش بین المللی و تخصصی «پایداری زاینده رود از زردکوه تا تالاب گاوخونی» روز شنبه در مجتمع اردیبهشت اصفهان با حضور شخصیتهای علمی و متخصصان داخلی و خارجی آغاز به کار کرد.

در این نشست، متخصصان و چهره های بین المللی از مراکز علمی و دانشگاههای انگلیس، ایتالیا، آمریکا، کانادا و فنلاند به همراه کارشناسان داخلی، در مدت دو روز راهکارهای علمی و عملی برای احیای زاینده رود به عنوان یکی از عرصه های طبیعی و تمدن ساز را مورد بحثو بررسی قرار می دهند.