در نشست خبری همایش «جامعهشناسان ایرانی و جامعه ایران» مطرح شد؛
ضرورت استقرار جامعهشناسی در بستر جامعه ایران
زمانی که با پدیده مراسم فوت آقای مرتضی پاشایی روبرو میشویم حتی جامعهشناسان هم تعجب زده میشوند زیرا بدون وجود نظریههایی مشخص درمورد جامعه ایران نمیتوانیم پدیدههای خاص و موردی را بررسی کنیم.
در نشست خبری همایش جامعهشناسان ایرانی و جامعه ایران، رئیس انجمن جامعهشناسی ایران گفت: باید به سمت مستقر کردن جامعهشناسی در بستر جامعه ایران حرکت کنیم.
به گزارش خبرنگار ایلنا، محمد امین قانعیراد رئیس انجمن جامعهشناسی ایران، در نشست خبری همایش جامعهشناسان ایرانی و جامعه ایران در مورد هدف برگزاری این همایش گفت: قصد ما این است که روایت جامعهشناسی از جامعه ایران را مشخص کنیم و توضیح دهیم که جامعهشناسان از این جامعه چه روایتی دارد و این روایت با چه مشکلاتی روبروست.
وی ادامه داد: دغدغههای ما در جامعهشناسی بیشتر در راستای جامعهشناسی رسمی بوده و یا انکه به سمت معرفتشناسی و فلسفه رفته و یا به مهندسی فرهنگی گرایش پیدا کرده است؛ به همین دلیل زمانی که با پدیده مراسم فوت آقای مرتضی پاشایی روبرو میشویم حتی جامعهشناسان هم تعجب زده میشوند زیرا بدون وجود نظریههایی مشخص درمورد جامعه ایران نمیتوانیم پدیدههای خاص و موردی را بررسی کنیم.
رئیس انجمن جامعهشناسی ایران افزود: ما باید به سمت مستقر کردن جامعهشناسی در بستر جامعه ایران حرکت کنیم.
در ادامه مقصود فراستخواه، جامعهشناس و استاد دانشگاه، در مورد عملکرد گروههای مختلف جامعه در زمینه تغییرات اجتماعی در ایران گفت: در کارنامه اجتماعی ایران مردم به دلیل هزینهای که برای «تغییر» پرداختهاند، نمره ۲۰ میگیرند، اما پژوهشگران و دانشگاهیان کف نمره قبولی را گرفتهاند.
فراستخواه ادامه داد: کنشگران علوم اجتماعی در ایران بیشتر به حفظ صورتهای مرسوم دانش پرداختهاند، انگار که ما به موزه داران آثار علوم اجتماعی تبدیل شدهایم که افراد خلاق در دیگر کشورها آن را پدید آوردهاند و دانشجویان را به گالریهای دانش دعوت میکنیم و چیز جدیدی عرضه نمیکنیم.
این استاد دانشگاه گفت: ما در جامعهشناسی نتوانستیم دانش چگونگی درست کنیم. این نشان میدهد برای دست یافتن به جامعهشناسی ایرانی نیازمند نقد از درون هستیم. مهمترین مساله ما در مطالعات اجتماعی ایران مساله سازی است. ما نتوانستیم مشکلات را تبدیل به مساله کنیم و یکی از دلایل این مسئله این است که علم برای برخی جنبه زینتی دارد.
هادی خانیکی رییس انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات ایران نیز مشکل جامعهشناسی ایران را خارج از آکادمیها دانست و گفت: مشکل جامعهشناسی در ایران مساله گریزی است. در حالیکه نقطه عزیمت در این علم، مساله محوری است که در ایران ابهامات زیادی دارد.
وی ادامه داد: در مجموع ما به دنبال راه حلهای آماده هستیم و برای این کار تئوریهای غرب را استفاده میکنیم درحالی که برخی پدیدهها در ایران وجود دارد که با هیچ یک از تئوریها نمیتوان آن را تبیین کرد، بنابراین سوگواری جامعه در مرگ مرتضی پاشایی از آن دست پدیده هاست که نشان میدهد ما مسایل خاص را رها میکنیم و برای هر موضوعی کلیاتی را ارائه میکنیم.
این استاد دانشگاه افزود: جامعهشناسی در ایران به دنبال این است که به سنت تبدیل شود درحالی که مشکل اصلی مطالعات علمی در ایران مشارکت ستیزی و رقابت گریزی است. درهای دانشگاهها به روی رسانهها، روشنفکران، سیاستمداران و جامعه بسته است و ضعف عمده ما ضعف گفتگو است.
در پایان تقی آزاد ارمکی جامعهشناس و استاد دانشگاه یکی از مشکلات این حوزه را جایگاه قرارگیری جامعهشناسی در ایران دانست و اضافه کرد: این علم بعد از سیاست، روانشناسی، فلسفه و برخی دیگر از علوم قرار گرفته است و این موضوع تبیین اجتماعی را تحت سیطره این علوم قرار میدهد، جامعهشناسی علمی است که در ایران گامهای آغازین را برمی دارد.