تقی آزادارمکی در واکنش به بروز خشونت در مدارس؛
آموزش و پرورش مشکلاتش را به رسمیت نمی‌شناسد
آموزش و پرورش تبدیل به واحدهای کاری و بروکراتیک شده که همه به عنوان کارمند در آن کار می‌کنند و به دنبال حقوقشان هستند.
یک جامعه‌شناس با اشاره به قتل یک معلم در بروجرد توسط دانش آموزش و ضرب و شتم یک دانش آموز از سوی معلم خود گفت: آموزش و پرورش هنوز برخی مشکلاتش را به رسمیت نمی‌شناسد.
تقی آزاد ارمکی در گفت‌و‌گو با خبرنگار ایلنا در ارتباط با بروز خشونت در مدارس کشور گفت: این حوادثنشان دهنده وجود خشونت در کشور و در معرض تهدید قرار گرفتن اعتبار فرهنگی و آموزشی آموزش و پرورش است که اجازه داده این مناقشات وارد محیط مدارس شود. اکنون شاهدیم که آموزش و پرورش تبدیل به واحدهای کاری و بروکراتیک شده که همه به عنوان کارمند در آن کار می‌کنند و به دنبال حقوقشان هستند.
این جامعه‌شناس افزود: خشونت می‌تواند در بازار وجود داشته باشد اما وجود آن در مدرسه پذیرفتنی نیست زیرا مدرسه مکانی برای اخلاق، فرهنگ، ادب و مسائلی از این دست است. بنابراین با کاهش سرمایه فرهنگی در آموزش و پرورش و وجود نوعی بی‌اخلاقی در جامعه شاهدیم که این اتفاقات در مدارس واقع می‌شود.
آزادارمکی با اشاره به وجود خشونت در جامعه ایران گفت: شاهدیم جوانی که باید در مدرسه به آموزش مشغول باشد، منشاء خشونت و یا قربانی خشونت می‌شود.
وی ادامه داد: آموزش و پرورش اکنون به مکانی برای آماده سازی افراد برای ورود به دانشگاه شده است و وجه مادی آن پررنگ و ارزشهای فرهنگی در آن کمرنگ شده است، اینگونه است که فرد تولید شده از آموزش و پرورش الزاما فرد مفیدی برای کل جامعه و جهان مدرن باشد.
این جامعه‌شناس با بیان اینکه افرادی درجامعه ما مفیدند که از آموزه‌های فرهنگی، دینی و اخلاقی متاثر شده باشند گفت: اگر خانواده و دین وجود نداشت احتمالا کژکارکرد بودن آموزش و پرورش بیش از پیش دیده می‌شد، آموزش و پرورش هنوز برخی مشکلاتش را به رسمیت نمی‌شناسد؛ بچه‌ها در مدارس ناآرامند و خوب نمی‌آموزند اما اگر این مشکلات در آموزش و پرورش به رسمیت شناخته شود به این معنا است که تعداد قابل توجهی از مردم جامعه فاقد مهارتهای اجتماعی هستند.
آزاد ارمکی گفت: ممکن است افرادی که در آموزش و پرورش تحصیلکرده باشند از دانش اطلاعات و تکنیک بالایی برخوردار شوند اما برخی از آنها از مهارت کافی که برآمده از اصالت فرهنگ، اخلاق و مناسبات اجتماعی هستند، بی‌بهره‌اند. زیرا در مدارس ما به جای بها دادن به این مسائل همه چیز به وجه اداری و بروکراتیک واگذار شده که این وجه هم متعهد به ایجاد مهارت اجتماعی در افراد نیست.
