واردات حدود ٧٠ تا ٧٥ میلیون یورو بذر سبزی و صیفی / امکان تولید نیمی از بذرهای وارداتی در داخل کشور

صمد مبصّر در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا سطح اراضی قابل کشت کشور را ١٦ تا ١٨ میلیون هکتار عنوان کرد و افزود: با توجه به شرایط اقلیمی خشک و نیمه خشک کشور، هزینه تولید اغلب محصولات کشاورزی به نسبت بسیاری از کشورها، بالاتر است.

وی ادامه داد: با توجه به بالا بودن هزینه تولید، عاقلانه‌ست تولید محصولاتی در دستور کار قرار گیرد که ارزش افزوده بیشتری داشته و سازگار با شرایط اقلیمی کشور نیز باشند.

مبصّر تاکید کرد: توجه به این اصل مهم، می‌تواند ضمن کاهش هزینه‌ها، درآمد مناسبی را نیز عاید کشاورزان و کشور کند.

وی یکی از محصولات کشاورزی با ارزش افزوده بالا را بذر و اندام‌های تکثیری برشمرد و گفت: به طور مثال تولید بذر در غلات و حبوبات ارزش افزوده‌ای حدود 3 برابر و تولید آن در گیاهان زراعی هیبرید مانند ذرت و آفتابگردان ارزش افزوده‌ای 10 تا 12 برابر دارد.

مبصّر اظهار کرد: برای دستیابی به این توانمندی، شرح کارهائی آماده شده و وظایف بخش دولتی و خصوص تعیین شده است.

وی وظایف بخش دولتی را اینگونه تشریح کرد: برای صادرات نیاز به گواهی در سطح منطقه‌ای و بین المللی است، مهمترین "گواهی بین المللی بذر" که با آن در سطح جهانی مبادله می‌شود مربوط به گواهی سازمان همکاری‌های اقتصادی و توسعه ( OECD) است که کشور ما در 6 برنامه از 8 برنامه آن عضو است. دیگر گواهی مورد نیاز برای صادرات بذر، مربوط به آزمون‌های بذر است که توسط انجمن بین‌المللی تجزیه بذر (ISTA) طراحی و هماهنگ می‌شود.

مبصّر ابراز امیدواری کرد تا قبل از پایان سالجاری مراحل نهایی دریافت اعتبارنامه مربوطه از این انجمن برای آزمایشگاه ملی تجزیه بذر به اتمام برسد.

 وی ادامه داد: همچنین تفاهنامه همکاری حفظ نباتات ایران با کشورهای مختلف در سنوات گذشته در چارچوب همکاری های کنوانسیون بین‌المللی حفظ نباتات جاری شده و از این نظر امکانات لازم نیز فراهم است.

مبصّر درباره وظایف مربوط به بخش خصوصی نیز گفت: برای داشتن تولید و صادرات پایدار بذر، بخش خصوصی وظایف مهم‌تری بر عهده دارد که تجاری‌سازی و ثبت ارقام کیفی در بازارهای هدف و بازاریابی برای اینگونه بذر از جمله آن ها هستند.

 به گفته وی؛ با توجه به قرابت اقلیمی، فاصله ترانزیتی کوتاه و احتمالاً ترجیحات قیمتی، بسیار منطقی است که این کشورها بخواهند نیاز خود به بذر را از ایران تامین کنند.

 مبصّر تاکید کرد: البته برای دستیایی به این اهداف نیاز به برنامه‌ریزی زمانی 2 تا 3 ساله است تا بتوان علاوه بر صدور گواهینامه‌های بین المللی ذکر شده، بخش خصوصی نیز خود را آماده حضور در سطح بازارهای منطقه‌ای و جهانی کند.

 وی توان تولیدی و ظرفیت شرکت‌های داخلی را بسیار مناسب ارزیابی کرد و افزود: در حال حاضر 268 شرکت تولید بذر گندم و جو در کشور فعال هستند که توان تولید 800 هزار تن بذر این محصولت را دارند؛ درحالی که نیاز کشور در حال حاضر کمی بیشتر از نصف این ظرفیت است و مابقی تولید در صورت تحقق، امکان صادرات دارد.

مبصّر توان تولید بذر ذرت را نیز 22 تا 23 هزار تن اعلام کرد که تنها 14 تا 15 هزار تن آن در کشور مورد نیاز بوده و مابقی می‌تواند برای صادرات در نظر گرفته شود.

وی تنها بذرهای که درصد بالایی از آن از طریق واردات تامین می‌شود را بذر محصولات سبزی و صیفی عنوان کرد.

مبصّر ارزش مالی بذرهای وارداتی سبزی و صیفی به کشور را حدود 70 تا 75 میلیون یورو اعلام کرد.

 به اعتقاد وی؛ با توجه به توان و ظرفیت کشور، حداقل نیمی از بذرهای وارداتی سبزی و صیفی امکان تولید در داخل کشور را دارند.

مبصّر خاطرنشان کرد: در خصوص تولید و صادرات بذر به دنبال خودکفایی 100 درصدی نیستیم چرا که کشور ما نیز مانند تمام کشورهای تولیدکننده این محصول باید شرایط آب و هوایی خود را در نظر بگیرد.

وی تاکید کرد: ‌بزرگترین کشورهای تولید کننده بذر دنیا مانند فرانسه و آمریکا حداقل معادل50 درصد صادرات بذر، نیاز بذری خود را از طریق واردات تامین می‌کنند تا کیفی‌ترین بذرها را برای تولید محصول ارزان تر در اختیار کشاورزان قرار دهند.