رئیس اتحادیه فروشندگان لوازم ورزشی:
کفش فوتبال ایرانی قادر به رقابت با برندهای جهانی نیست/ بیش از 60 درصد لوازم ورزشی از خارج وارد می‌شود/ برندهای ترکیه و چین عرصه را بر تولیدکننده ایرانی تنگ کرده است
رئیس اتحادیه فروشندگان لوازم ورزشی گفت: در سال‌های پیش یک برند ایرانی داشتیم که زیره آن وارد می‌شد و چرم روی آن با الگوبرداری از آدیداس تولید شد و این شرکت توانست کفش‌های 16 میخ درست کند که در آن زمان از کیفیت خوبی برخوردار بود اما با توجه به رقابت شدید بین برندها و استفاده از تکنولوژی روز برای تولید کفش، این برند ایرانی نتوانست در بازار بماند و مجبور شد فعالیت خود را تعطیل کند.
رئیس اتحادیه فروشندگان لوازم ورزشی در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا در خصوص ادعای تولیدکنندگان کفش مبنی بر تامین کفش ورزشی تیم ملی در مقابله با تحریم نایک گفت: در طول فعالیت در صنایع ورزشی تاکنون کفش فوتبالی ندیده‌ام که بتواند قادر به رقابت یا حداقل همگن با برندهای جهانی باشد.
حق‌پرست ادامه داد: در سال‌های پیش یک برند ایرانی داشتیم که زیره آن وارد می‌شد و چرم روی آن با الگوبرداری از آدیداس تولید شد و این شرکت توانست کفش‌های 16 میخ درست کند که در آن زمان از کیفیت خوبی برخوردار بود اما با توجه به رقابت شدید بین برندها و استفاده از تکنولوژی روز برای تولید کفش، این برند ایرانی نتوانست در بازار بماند و مجبور شد فعالیت خود را تعطیل کند.
وی گفت: امروز در تولید کفش ورزشی، سبک بودن عامل مهمی است؛ در حالی که ما از چرم برای رویه کفش‌ها استفاده می‌کنیم آنها از فوم مقاوم جهت سبک بودن کفش استفاده می‌کنند.
رئیس اتحادیه فروشندگان لوازم ورزشی در خصوص تخصیص ارز 4200 تومانی به واردکنندگان لوازم ورزشی گفت: بیش از 60 درصد لوازم ورزشی از خارج وارد می‌شود و تا به امروز هیچ کدام از فعالین این حوزه نتوانستند این ارز را دریافت کنند.
وی تصریح کرد: به طور معمول با توجه به عدم وجود جنس در بازار، قیمت‌ها افزایش خواهد داشت اما با توجه به اینکه شاهد رکود در بازار هستیم این افزایش قیمت زمان‌بر خواهد بود و فعلا بازار از جنس اشباع است.
رئیس اتحادیه فروشندگان لوازم ورزشی در خصوص پوشاک ورزشی گفت: بنابر مصوبه وزارت صنعت ورود پوشاک ممنوع است و تولیدکنندگان برندهای خارجی نیز باید تعهد دهند که 50 درصد تولیدات خود را صادر کنند که تا به امروز برندهای مطرح خارجی زیر بار این تعهد نرفته‌اند و تنها برندهای ترکیه‌ای که بلای جان تولیدات پوشاک ما شده‌اند حاضر شدند این کار را انجام دهند.
حق پرست گفت: این برندها با کیفیت متوسط و قیمت پایین، عرصه را بر تولیدکننده ایرانی تنگ می‌کند به طوری که یک پیراهن چینی آدیداس را می‌توان با قیمت 6هزار و 500 تومان خریداری کرد در حالی که برند اصلی قیمت این پیراهن 400 هزار تومان است. درواقع اگر برندهای اصلی در کشور فعالیت کنند علاوه بر فاصله قیمتی می‌توانند به طراحی و تولید نیز کمک شایانی داشته باشد.
