/یادداشتی از جورجس اوجکس/
همه دنیا بجز آمریکا علاقهمند به حضور در بازار ایران هستند
اخیرا در کنفرانس بازار سرمایه ایران که توسط سازمان بورس و اوراق بهادار ایران ترتیب داده شده بود، شرکت کردم. این کنفرانس در جزیره کیش برگزار شد؛ یک جزیره لوکس که در فاصله 19 کیلومتری از سرزمین اصلی ایران قرار دارد. با توجه به ساخت و سازهای در حال اجرا در این جزیره، کیش میتواند در آینده با داشتن آسمانخراشها، درختان نخل، کاخها و سواحل زیبایش جایی شبیه میامی آمریکا باشد.
یکی از جالب توجهترین عناصر کنفرانس بازار سرمایه ایران، حضور موسسات هندی، اندونزیایی، آلمانی، انگلیسی و بلژیکی بود. سفرای کشورهای ترکیه و کره جنوبی نیز به نمایندگی از کشورهایشان در این کنفرانس حضور داشتند.
آلمان و بویژه ایالت باواریای این کشور به شکل فعالانه در حال دعوت از بانکهای ایرانی برای افتتاح شعبه در مونیخ هستند و چهار بانک ایرانی، مجوزهای لازم را کسب کردهاند. یک بانک ایرانی ـ اروپایی در هامبورگ در حال تکمیل حضور صنعت بانکداری ایران در قلب حوزه یورو است.
صندوق دماوند که در جزایر کایمن (یکی از سرزمینهای ماورای بحار انگلیس) تاسیس شده، در حال فعالیت است و به سرمایهگذاران اجازه میدهد در بورس ایران سرمایهگذاری کنند. در حالی که دسترسی مستقیم به سهام شرکتهای ایرانی همچنان غیرممکن است، درهای این شرکت ایرانی به روی سرمایهگذاران بینالمللی باز است.
حضور در بازار سرمایه ایران و موسسات مالی این کشور به دلیل ادامه تحریمهای دولت آمریکا از طریق یورو انجام میگیرد. تحریمهای اعمال شده از سوی دولت آمریکا نه تنها بانکهای آمریکایی بلکه بانکهای خارجی فعال در آمریکا نظیر بانکهای بزرگ اروپایی و ژاپنی را از معاملات دلاری با ایران منع میکند. اینها تنها بانکهای داخلی اروپایی و شعب بانکهای غیراروپایی مستقر در اروپا هستند که تراکنشهای مرتبط با ایران را انجام میدهند.
بخشی از سیستم بانکی حوزه یورو را بانکهای دولتی نظیر بانک KFW آلمان تشکیل میدهد. این بانکها از سرمایهگذاری در ایران حمایت خواهند کرد و تحت تبعیت اداره کنترل داراییهای خارجی خزانهداری آمریکا (اوفک) قرار ندارند و میتوانند بدون تبعیت از اوفک، پروژههای شرکتهای اروپایی در ایران را تامین مالی کنند.
به نظر میرسد آمریکا به صورت خودخواسته خود را از تجارت با ایران محروم کرده است. ادوارد لوس، ستون نویس روزنامه فایننشال تایمز، مقایسه جالب توجهی میان خاندان ترامپ و خاندان سعود انجام داده و میگوید: این مقایسه نشان میدهد (ترامپ) رئیسجمهوری است که نمیتواند منافع ملی کشورش را از منافع تجاری خانوادگی جدا کند.
منبع: هافینگتون پست
جورجس اوجکس
استادیار دانشکده حقوق دانشگاه کلمبیا و مدیر موسسه مشورتی گالیله گلوبال