منصور معظمی در گفتوگو با ایلنا:
قراردادهای جدید نفتی بیانگر دیپلماسی نرم و توانمندی در مذاکره برای افزایش ثروت کشور است
معظمی گفت: وقتی سرمایه گذار حاضر به سرمایه گذاری می شود یعنی اعتماد کرده و کشور را قبول دارد که بیانگر ثبات سیاسی، اقتصادی و مقبولیت یک کشور است.
منصور معظمی، رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی تهران در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا، با اشاره به دستاوردهای مثبت الگوی قراردادهای جدید نفتی برای کشور اظهار داشت: بر اساس این مدل قراردادی هر شرکت خارجی که بخواهد در صنعت نفت ایران کار کند لزوما باید یک شریک ایرانی داشته باشد و این فرصتی برای شرکت های ایرانی برای مشارکت با کمپانی های طراز اول دنیا است، دوم اینکه در این قراردادها تاکید بر استفاده از کالای ساخت داخل شده و سوم اینکه شرکت های خارجی فاینانس و تکنولوژی وارد می کنند چیزی که صنعت نفت ما به شدت به آن نیاز دارد بنا بر این از هر جهت به نفع کشور است و هر روزی تاخیر در اجرای آن خسارت سنگینی است که به نفت و کشور وارد شده است.
وی افزود: وقتی شرکت خارجی با ما قرارداد می بندد و منابع و تکنولوژی با خود می آورد، بزرگترین و مهمترین علامت آن ثبات سیاسی آن کشور است و این یک شاخص مهم است چرا که سرمایه مثل کبوتر است که روی پشت بام می نشیند و با یک تلنگر نیز پرواز می کند بنا براین وقتی سرمایه گذار حاضر به سرمایه گذاری می شود یعنی اعتماد کرده و کشور را قبول دارد که بیانگر ثبات سیاسی، اقتصادی و مقبولیت یک کشور است.
معظمی با بیان اینکه همگان انتظار دارند که قراردادها هرچه سریعتر امضا و اجرایی شوند، تصریح کرد: برخی می گویند این شرکت ها به دنبال حداکثر کردن منافع خودشان هستند حال آنکه این هنر ماست که قراردادی امضا می کنیم که منافع خودمان هم تامین می شود ضمن اینکه شراکت امر دو طرفه ای است که هر دو طرف باید به نسبت سهم شان سود ببرند.
وی با اشاره به اینکه با وارد مدار شدن هر فاز پارس جنوبی کمتر از دو درصد رشد اقتصادی حاصل می شود، بیان کرد: پروژه های های نفت سنگین و سرمایه بر هستند اما از طرفی بازگشت سرمایه شان سریع است ضمن اینکه با توسعه صنعت نفت پروژه های پالایشگاهی نیز رونق می گیرند و صدها کسب و کار مرتبط با آن ایجاد می شود و به تبع آن درآمد، اقتدار و قدرت چانه زنی کشور در سطح بین الملل افزایش می یابد.
رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی تهران خاطرنشان کرد: دیپلماسی اقتصادی ایران که به نوعی در اجرایی قراردادهای جدید نفتی نمود پیدا می کند همان دیپلماسی نرم، توانمندی مذاکره و قابلیت اقناع است که منجر به افزایش ثروت ملی در کشور خواهد شد.