محصولات تراریخته دیگر در انحصار شرکتهای چند ملیتی نیستند
تاکنون هیچ گزارش موثق و قابل تاییدی از اثرات سوء یا خسارت‌زایی گیاهان تراریخته و یا محصولات حاصل از آنها بر سلامت انسان یا محیط زیست و یا موجودات غیر هدف ارایه نشده است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، دکتر هوتئا هماهنگ‌کننده جهانی سرویس بینالمللی برای دستیابی به استفاده از بیوتکنولوژی کشاورزی گروه مدافع محصولات تراریخته است که توسط دکتر نورمن بورلاگ، پدر انقلاب سبز و برنده جایزه صلح نوبل تاسیس شد. دفتر این سرویس جهانی در موسسه بینالمللی تحقیقات برنج در فیلیپین است.
این متن برگرفته از مصاحبه دکتر رندی هوتئا با کانیکا داتا از بیزینس استاندارد بزرگترین سایت کسب و کار هندوستان به مناسبت بیستمین سال کشت تجاری محصولات تراریخته است:
گیاهان تراریخته در سال 2015 میلادی در سطح 6/179 میلیون هکتار در 28 کشور دنیا کشت شده‌اند و از زمان تجاری شدن در سال 1996 منافع سرشار زراعی، اقتصادی، اجتماعی و محیط‌زیستی را به همراه داشته‌اند. این محصولات باعث بهبود وضعیت درآمد و معیشت کشاورزان تراریختهکار در 28 کشور جهان شده‌اند. بطوری که بر اساس گزارشهای متقن و مستند کشت محصولات تراریخته در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه باعث منفعت کشاورزان شده است. کشت این محصولات در مجموع باعث کاهش 37 درصدی مصرف سموم آفتکش، افزایش 22 درصدی عملکرد و افزایش 68 درصدی سود کشاورزان تراریختهکار شده است (کلامپر و قایم، 2014). بر اساس این گزارش سود کشاورزان در کشورهای در حال توسعه به مراتب بیش از سود کشاورزان در کشورهای توسعه یافته بوده است (مترجم). پنبه تراریخته یا Bt از زمان تایید برای کشت در سال 2002، هندوستان را به بزرگترین تولیدکننده الیاف در دنیا تبدیل کرده است. هندوستان 25% کل تولید پنبه جهان را تولید می‌کند و در حدود 7/7 میلیون کشاورز خرده پا در کشور پهناور هندوستان پنبه تراریخته را کشت می‌کنند. این محصول بیشتر از 95% سطح زیر کشت پنبه در هندوستان را به خود اختصاص داده است.
تاکنون هیچ گزارش موثق و قابل تاییدی از اثرات سوء یا خسارت‌زایی گیاهان تراریخته و یا محصولات حاصل از آنها بر سلامت انسان یا محیط زیست و یا موجودات غیر هدف ارایه نشده است. نه تنها شرکتهای بزرگ تولیدکننده آفتکش، بلکه صنایع غذایی ارگانیک در پس پرده مشاجرات پیرامون گیاهان تراریخته و محصولات حاصل از آنها هستند. این مشاجرات باعث شده است که گیاهان تراریخته تحت شدیدترین بررسی‌های دقیق و موشکافانه قرار گرفته و این فناوری با دقت و حساسیت آزمایش، بررسی و مانیتور شوند. در همین راستا، برخلاف اتهامات واهی مبنی بر ایجاد حساسیت توسط محصولات تراریخته، مثال‌های بسیاری از کاهش مایکوتوکسین‌ها در ذرت تراریخته که در حال حاضر در سطحی معادل 6/53 میلیون هکتار در 17 کشور دنیا کشت می‌شوند، وجود دارد.
نظارت قانونی و پیروی از مقررات، یک ضرورت برای افزایش عمر فناوری مقاومت به کرم غوزه و تحمل به علف‌کش می‌باشند. در هندوستان پنبه Bt همچنان در مقابل کرم غوزه امریکایی موثر بوده و مقاومت خوبی دارد اگر چه مواردی از مقاومت به کرم غوزه صورتی گزارش شده است. این برای کشور مهم است که نسل جدیدی از پنبه Bt و با مقاومت چندگانه به آفات معرفی نماید و به دقت مدیریت مزارع پناهگاهی را به کار ببندد (کشت پنبه‌های غیر تراریخته در کنار پنبه تراریخته برای تغذیه کرم غوزه از آنها و در نتیجه عدم تولید حشرات مقاوم).
فناوری محصولات تراریخته نیازی ندارد که در انحصار شرکتهای بزرگ چند ملیتی باشد. بنابراین ادعای محافل مخالف با محصولات تراریخته مبنی بر لزوم انحصار فناوری تولید این محصولات توسط شرکتهای بزرگ چندملیتی کاملا بی اعتبار است.
در طی سال‌ها، گیاهان تراریخته بومی در کشورهای در حال توسعه توسط موسسات تحقیقاتی دولتی و همچنین شرکتهای تولید بذر خصوصی تکامل پیدا کرده‌اند. مشارکت بین بخش دولتی و خصوصی از طریق همکاری بین موسسات تحقیقاتی دولتی و شرکتهای بزرگ چند ملیتی در کشورهای در حال توسعه منجر به ورود بادمجان مقاوم به آفات، و نخود مقاوم به آفات (چانا)، سیب زمینی مقاوم به برق‌زدگی، خردل تراریخته، پنبه Bt، برنج طلایی، ذرت متحمل به خشکی و سویای منعکس‌کننده اشعه مادون قرمز و سویای مقاوم بهعلف‌کش به کشورهای در حال توسعه شده است.