رییس شورای راهبری انجمن جامعه ایمن کشور؛
تعطیلی ارج در سایه بازی‌های سیاسی قرار گرفته است
نوفرستی: تعطیلی این شرکت، چندان به این دولت یا دولت های قبل و یا حتی به تحریم ها و برجام ارتباطی ندارد، بلکه دلایلش کاملا علمی است و رخداد فعلی قابل پیش بینی بود.
یک کارشناس صنعتی در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا ضمن ابراز تاسف از سیاسی شدن تعطیلی کارخانه ارج خواستار بررسی این واقعه از نگاه کارشناسی شد.
جواد نوفرستی اظهار داشت: واقعیت این است که متاسفانه با این موضوع مثل اکثر موضوعات دیگر، با دید سیاسی و جناحی برخورد و تحلیل می‌شود و کمتر کسی از منتقدان دغدغه اشتغال و تولید ملی را دارد، برای آنها مهم اهداف سیاسی و جناحی و قدرت طلبی فردی و جناحی است.
وی ادامه داد: برعکس بسیاری از تحلیل ها من بر این باور هستم که تعطیلی این شرکت، چندان به این دولت یا دولت‌های قبل و یا حتی به تحریم ها و برجام ارتباطی ندارد، بلکه دلایلش کاملا علمی است و رخداد فعلی قابل پیش بینی بود. البته همه دولت‌ها در این موضوع اشتباهات نسبتا مشابه و مشترک داشته‌اند.
این کارشناس صنعتی با هشدار در مورد وضعیت دیگر برندهای قدیمی تصریح کرد: برخی از برندهای صاحب نام قدیمی به صورت اسمی زنده هستند اما بعضا از اوایل دهه 80 زیان ده و مشمول ماده 141 قانون تجارت شده اند (انحلال یا افزایش سرمایه و طرح و برنامه برای سودده کردن شرکت)؛ اما با وجود زیان انباشته چند برابر سرمایه شان، چون دولتی اند، با کمک دولت فعلا نفس می کشند.
وی تصریح کرد: وضعیت امروز شرکت ارج، سرنوشت مختوم همه شرکتهای دولتی در این صنعت و دیگر صنایع رقابت پذیر است، البته اگر کاری نکنیم و به اشتباهات قبلی ادامه دهیم و بی تفاوت باشیم.
نوفرستی ادامه داد: خروج از این وضعیت و نجات و توسعه برندها راهکار وجود دارد اگر گوش شنوا وجود داشته باشد. بحث تعطیلی کارخانه ارج تلنگر جدی است به دولت، مجلس، دانشگاه، صنعت، اتاق ایران و همه دلسوزان تولید و اشتغال تا شاید از این خواب غفلت بیدار شوند و دیگر صنایع داخلی را نجات دهند.
وی در مورد وضعیت دیگر کارخانه های لوازم خانگی اظهار داشت: تمام کارخانه‌های تولید لوازم خانگی در وضعیت بدی به سر می برند. امیدوارم خبر مربوط به مذاکره آرچلیک ترکیه (بکو) برای خرید لوازم خانگی پارس صحت داشته باشد هرچند این شرکت برای خرید ارج هم تمایل داشت.
وی افزود: هر شرکتی که درس رقابت را نداند و تغییرات را نتواند پیش بینی کند و خود را آماده تغییرات بازار و مشتریان نکند محکوم به شکست است. در واقع مشکلات شرکتهای امروزی بیشتر مربوط به عوامل داخلی است تا خارجی مدیران ما هنوز معنی بازار رقابتی را درک نکرده اند.
