ترسیم توسعه شهری بر اساس کریدورهای ریلی

علی خاکساری، عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی در گفت وگو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد: در شهرسازی ریل پایه باید بدانیم که شهرهای ما تفاوت عمده با کلان شهرهای کشورهای توسعه یافته دارد که برای این منظور نیز ضروری به نظر می رسد ویژگی های موجود شهری و حمل و نقل ریلی و امکان یکپارچه بودن مدهای مختلف را بررسی کرده و براساس آن شهرها را مبتنی بر این شیوه حمل و نقلی ترسیم کنیم.

وی با بیان اینکه مبنای شهرسازی ریل پایه، جابجایی مسافران از طریق انواع و اقسام مدهای حمل و نقلی است که به صورت هماهنگ و نزدیک به یکدیگر در درون و برون شهر فعالیت کنند، گفت: در این نوع شیوه ، راه آهن، مترو، مونوریل و تراموا به صورت یکپارچه در کلان شهرها فعالیت کرده و ارتباط تنگاتنگی با دیگر سیستم های حمل و نقلی یعنی اتوبوس و فرودگاه و غیره دارند.

وی در ادامه افزود: موضوع  مهم و اساسی در این شیوه، بررسی ویژگی های حمل و نقل موجود در شهرها و مزیت ها و تاثیر آن در توسعه شهری است.

وی افزود : سابقه بهره برداری و توسعه حمل و نقل ریلی در کشورهای اروپایی، آسیایی به اواخر قرن 18 و اوایل قرن 19 بر می گردد که اساس  حمل و نقل شهری آنها مبتنی بر حمل و نقل ریلی گذاشته شد و این بخش حمل و نقلی تنها شیوه حمل و نقل جمعی و پر ظرفیت بود.

خاکساری گفت: انقلاب صنعتی در کشورهای اروپایی موجب شد آنها سمت و سوی حمل و نقلی ایمن، راحت و کم هزینه که شامل راه آهن و استفاده از قطار باشد را پیش گرفتند و توانستند به موفقیت های بسیاری در این حوزه برسند، به طوری که شاهد استفاده از خطوط ریلی برای قطارهای پر سرعت و همچنین یکپارچه بودن این خطوط با حمل و نقل درون شهرها و جابجایی میلیاردی مسافران در طول سال هستیم.

عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی با بیان اینکه در کشورهای اروپایی شکل شهرها براساس کریدورهای حمل و نقلی ریلی ترسیم شده است، ادامه داد: کشور ما متاسفانه با توجه به قدمت بالا در ساخت راه آهن، هنوز به این شیوه نتوانسته عمل کند و شکل و شیوه کریدورها با شکل توسعه شهری هیچ تناسبی ندارد و معتقدم اگر به دنبال توسعه شهری بر مبنای حمل و نقلی یکپارچه هستیم ، باید ترسیم دیگری را برای شهرها و کریدورها داشته باشیم که تا این امر هم غیر ممکن است.

این استاد دانشگاه با اشاره به این موضوع که در حال حاضر بهترین و کارآمدترین شیوه حمل و نقلی که می تواند با راه آهن هماهنگ باشد، مترو است، اظهار داشت: تهران گزینه مناسبی برای حرکت به سمت مونوریل و تراموا نیست چرا که ساختار شهری براساس کریدورها نبوده اما مترو در این زمینه بهترین گزینه خواهد بود.

وی خاطر نشان کرد: حمل و نقل بین شهری را باید طوری با ایستگاه های ریلی درون و برون شهر منطبق دهیم  که مسافران بتوانند از طریق ایستگاه ها به شبکه حمل و نقل آسان و راحت متصل شوند و این امر مستلزم تعامل حمل و نقل درون شهر، حومه ای و راه آهن است.