در گفت‌وگو با ایلنا عنوان شد:
ارتقای جایگاهی بین‌المللی ایران با تغییر نظم جهانی / رفتار اقتصادی با تهران عادلانه نیست
به گفته رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین، در نظم کنونی دنیا رفتاری که با ایران می‌شود عادلانه نیست و ایران از تمام امتیازات بین‌المللی اقتصادی محروم است، در همین حال در کنار طرح کمربند و جاده، عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای و بریکس می‌تواند دریچه‌های جدیدی برای نوعی دیگر از مبادلات بین‌المللی تجاری و اقتصادی به روی ایران بگشاید.
مجیدرضا حریری، رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا از وقوع تغییراتی بنیادین در نظم جهانی خبر داد و این دگرگونی‌ها را متناسب با منافع ایران دانست؛ وی در توضیح بیشتر در این باره به طرح کمربند جاده اشاره کرد و گفت: شی جین پینگ، رئیس جمهور چین این طرح را در سال ۲۰۱۳ به عنوان یکی از استراتژی‌های این کشور برای جهان آینده مطرح کرده و از سال ۲۰۲۱ به بعد علاوه بر آن، طرح‌های دیگری هم به عنوان مکمل کمربند جاده مطرح شده است؛ ابتکار توسعه جهانی، ابتکار تمدن جهانی و ابتکار امنیت جهانی عناوین این طرح‌ها هستند که همگی مدرنیزاسیون به سبک چینی را رقم می‌زنند.
وی افزود: در همین حال دنیا مستعد وقوع یک تغییر پارادایم است که مبتنی بر آن چین به قدرت نخست اقتصادی دنیا تبدیل خواهد شد. در مورد تاریخ تحقق این تغییر شماری خوش‌بین‌تر و شماری بدبین‌تر هستند اما همگی بر سر اینکه در دهه‌های آینده این موضوع اجتناب‌ناپذیر است اتفاق نظر دارند.
حریری ادامه داد: این برتری اقتصادی چین جایگاه بین‌المللی آن را ارتقا می‌دهد، در سال‌های اخیر چین ارتباطات خود را با شورای همکاری خلیج فارس تقویت کرده و پیگیر رفع اختلاف میان ایران و عربستان بوده است، همه اینها گویای این است که نقش جهانی چین در حال پررنگ شدن است.
جایگاه ایران در کمربند جاده
رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین در ادامه به جایگاه ایران در طرح کمربند و جاده پرداخت و گفت: در این طرح برای همه کشورها جایگاهی دیده شده است اما در سال ۲۰۱۴ نخستین کتاب در این باره در دانشگاه شهر ایوو چین چاپ شد و در این کتاب به شهرهای مهم جاده ابریشم اشاره شد؛ تهران یکی از شهرهای نام برده شده در این کتاب است و دست‌کم سه خط از خطوط اتصالی که شرق و غرب را به هم متصل می‌کند از ایران می‌گذرد، با این حال هر کشوری با توجه به سهم مشارکت فعالی که دارد می‌تواند از این طرح بهره ببرد.
وی اضافه کرد: این طرح به توسعه زیرساخت‌ها در کشورهای همکار می‌انجامد البته دستاوردهای کمربند و جاده تنها به امور اقتصادی محدود نمی‌شود و دامنه همکاری‌های برآمده از این طرح به موضوعات فرهنگی، اجتماعی، علوم و فناوری‌های جدید، تبادل دانشجو و... نیز کشیده شده اما توسعه زیرساخت‌ها دستاوردهایی مانند اشتغال‌آفرینی، ثبات و امنیت اقتصادی و ارتقای ارتباطات بین‌المللی را در پی دارد.
حریری تصریح کرد: در نظم کنونی دنیا رفتاری که با ایران می‌شود عادلانه نیست و ایران از تمام امتیازات بین‌المللی اقتصادی در عرصه‌های بانکداری، حمل و نقل، بیمه و از این قبیل محروم شده است، در نتیجه ایرانی‌ها انگیزه بیشتری برای تغییر دادن وضع موجود و رسیدن به یک نظم جدید عادلانه در جهان دارند، در نظم جدید هر کشوری می‌تواند به اندازه استعداد، ذخایر و منابع خود از امتیازات روابط بین‌الملل برخوردار شود.
وی یادآور شد: در کنار طرح کمربند و جاده عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای و بریکس می‌تواند دریچه‌های جدیدی برای نوعی دیگر از مبادلات بین‌المللی تجاری و اقتصادی به روی ایران بگشاید و در این نوع جدید ارتباطات، ایران شرکت فعال دارد و پذیرفته‌شده است، اکنون ایران در سازمان همکاری شانگهای و بریکس به عنوان عضو اصلی شناخته شده است.
تغییر با وجود مقاومت هژمونی غرب حتمی است
رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین در ادامه از موانع پیش روی این تغییر گفت و اظهار کرد: باید توجه داشت که هژمونی موجود در دنیای غرب به سرکردگی امریکا این تغییر را بدون مقاومت نمی‌پذیرد و تلاش خود را برای به تاخیر انداختن آن می‌کند و حتی رفتارهای غیرقابل‌پیش‌بینی از خود نشان می‌دهد، همانند آنچه در روزهای گذشته در لبنان شاهد وقوع آن بودیم؛ اتفاقاتی که اگر تا ۱۰ روز پیش از رویداد آنها صحبت می‌شد باورش راحت نبود با این حال چنانچه پیش‌تر اشاره کردم تغییر این نظم اجتناب‌ناپذیر است هر چند زمان وقوع این تغییر قابل‌پیش‌بینی نباشد.
وی تاکید کرد: آماری که از رشد اقتصادی کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای و بریکس وجود دارد گویای تغییر حتمی نظم جهانی است؛ فلسفه بریکس گردهمایی اقتصادهای نوظهور دنیاست و در همین حال نسبت رشد اقتصادهایی مانند چین، هند، برزیل و افریقای جنوبی در مقایسه با رشد اقتصادهای مسلط کنونی در غرب به میزان چشمگیری بیشتر است.
حریری افزود: متوسط رشد سالانه چین در ۱۰ سال آینده حدود ۵ درصد است در حالی که متوسط رشد امریکا حدود ۱.۵درصد است، در نتیجه در دهه آینده چین هر سال ۳.۵درصد نسبت به امریکا بزرگ‌تر می‌شود، همچین تا سال ۲۰۳۵ از ۱۰ اقتصاد برتر دنیا دست‌کم پنج اقتصاد در آسیا مستقر است. چین، هند، اندونزی، عربستان سعودی، ژاپن، کره جنوبی این اقتصادهای برتر آسیایی را تشکیل می‌دهند.
