در گفت‌وگو با ایلنا تشریح شد:
تصمیم سیاسی اسلام‌آباد برای واردات گاز از ایران/ پاکستان به صلح می‌رسد یا تاپی؟
مدیرعامل شرکت مهندسی و توسعه گاز ایران گفت: بدون شک ما به لحاظ تحلیل انرژی معتقدیم اگر تجارت گاز ایران محقق نشود به دلیل دخالت‌های مستقیم و غیرمستقیم امریکا است وگرنه چرا باید پاکستان گازی را که تا لب مرز کشورش رفته خریداری نکند و بعد پروژه دریافت گاز از ترکمنستان را به طول ۱۰۰۰ کیلومتر هزینه کرده و کلید بزند؟
رضا نوشادی در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا، درباره واکنش‌ها و اظهارنظرهای اخیر مقامات پاکستانی درباره موضوع واردات گاز از ایران اظهار داشت: ما سال‌هاست یک خطی را تا مرز پاکستان اجرا کرده‌ایم و امیدواریم که از سوی پاکستان نیز هرچه سریع‌تر اجرایی شود، اکنون کشور پاکستان سوخت مایع و ال‌ان‌جی را که نسبت به گاز ایران گران‌تر است وارد می‌کند، بنابراین حتما می‌تواند روی احداث خط لوله سرمایه‌گذاری کرده و گاز ایران را هم دریافت کند.
وی افزود: به هرحال ایران از عسلویه بیش از ۱۰۰۰ کیلومتر خط اجرا کرده و گاز را لب مرز رسانده ولی پاکستان شبکه را اجرا نکرده است، ما حتی بارها اعلام کردیم که هم پیمانکاران زبده و هم توانمندی لازم را برای ساخت لوله و اجرای خط را داریم و می‌توانیم شبکه داخل این کشور را هم طی مدت کوتاهی اجرا کنیم. ضمن اینکه نخریدن گاز ایران برای پاکستان توجیه اقتصادی ندارد.
مدیر عامل شرکت مهندسی و توسعه گاز ایران در ارزیابی اجرای خط لوله تاپی گفت: خط لوله تاپی قرار است در مسیر ترکمنستان- افغانستان- پاکستان-هند با آن عظمت اجرا شود اما تاکنون نه پروژه‌ای برای تامین گاز و نه اراده‌ای برای اجرا وجود دارد. سال‌هاست که فقط صحبت می‌شود ولی تاکنون هیچ نشانه‌ای از اجرای قطعی این پروژه در هیچ‌یک از این کشورهای ذینفع دیده نشده است و اصولا از خط لوله بی‌تی‌سی هم خبری نیست. گاهی پروژه‌ها تنها در سطح رسانه‌ای و فقط برای متاثر کردن یک پروژه واقعی مطرح می‌شود.
وی تاکید کرد: قطعا و بدون شک ما به لحاظ تحلیل انرژی معتقدیم اگر تجارت گاز ایران محقق نشود به دلیل دخالت‌های مستقیم و غیرمستقیم امریکا است وگرنه چرا باید پاکستان گازی را که تا لب مرز کشورش رفته خریداری نکند و بعد پروژه دریافت گاز از ترکمنستان را به طول ۱۰۰۰ کیلومتر هزینه کرده و کلید بزند؟ به لحاظ امنیت هم در چند دهه اخیر مسیر افغانستان و حتی بخشی از پاکستان مسیر امنی برای انتقال انرژی نیست. در حالی که همیشه خطوط لوله گاز ما برای انتقال انرژی به همه همسایگان امن بوده است.
نوشادی ادامه داد: ما اکنون با ترکمنستان، آذربایجان، ارمنستان، ترکیه و در عراق از دو مسیر تبادل گازی داریم و همیشه هم در ۴۰ سال گذشته امنیت حکم‌فرما بوده است، در هر حال مسیر تاپی تبلیغاتی و تاکنون اراده‌ای برای اجرا ندیده‌ایم، ولی امیدواریم هزینه‌ای که ایران در سمت خود انجام داده نتیجه داشته باشد.
وی بیان داشت: همیشه تبادلات اقتصادی؛ تبادلات امنیتی را بالا می‌برد و زمینه‌های تبادل بیشتر را فراهم می‌کند، بنابراین امیدواریم مردم پاکستان بتوانند انرژی پاک و ارزان را از طریق خط لوله صلح استفاده کنند.
مدیرعامل شرکت مهندسی و توسعه گاز ایران تاکید کرد: آن چیزی که اکنون از پاکستان شاهدیم واردات مقطعی نه در حد جامعه رو به رشد و توسعه پاکستان که قاعدتا مصرف انرژی رو به تزایدی دارد؛ است، ضمن اینکه پاکستان مثل اروپا توانمندی مالی برای واردات ال‌ان‌جی ندارد و اصرار بر واردات سوخت مایع مثل گازوئیل، بنزین، ال‌ان‌جی و عدم واردات گاز از ایران تصمیمی اقتصادی نیست، بلکه یک تصمیم سیاسی است.
وی تصریح کرد: اگر پاکستان بخواهد نیاز انرژی خود را از قطر تامین کند قطعا این کشور نمی‌تواند این حجم از ال‌ان‌جی را پاسخگو باشد. معادلات اقتصادی پاکستان می‌تواند واردات این سوخت گران را ساپورت کند و این مقامات اسلام‌آباد را به زحمت می‌اندازد، علاوه بر این کشورهای مختلفی روی ال‌ان‌جی قطر سرمایه‌گذاری می‌کنند که همزمان برای خرید و فروش هم قرارداد منعقد می‌کنند. مثلا تا ۲۰۲۸ که ظرفیت ال‌ان‌جی قطر بالا می‌رود؛ قطعا مشتریان چینی و اروپایی قراردادهای طولانی‌مدت خرید را بسته‌اند. مسئله مهم‌تر اینکه عمده گاز ال‌ان‌جی قطر خلاء گاز روسیه را پر خواهد کرد، زیرا روسیه ۱۷۰ میلیون متر مکعب در روز به اروپا صادرات گاز داشت. حذف این رقم؛ بازاری برای ال‌ان‌جی امریکا و قطر خواهد بود.
