آغاز حل چالش افت فشار گاز پارس جنوبی
. یکی از چالشهای مطرحشده در سطوح کارشناسی و مدیریتی در سالهای گذشته، نحوه حفظ و نگهداشت تولید در میدان گازی پارس جنوبی با توجه به کاهش فشار طبیعی گاز و به تبع آن افت تولید در مخزن بوده است.
یادداشت- حامد قدیم-مدیر پروژههای بالادستی شرکت نارگان-میدان گازی پارس جنوبی، یکی از مهمترین و بزرگترین ذخایر گازی در جهان و راهبردیترین منبع کشور برای تأمین انرژی است. یکی از چالشهای مطرحشده در سطوح کارشناسی و مدیریتی در سالهای گذشته، نحوه حفظ و نگهداشت تولید در میدان گازی پارس جنوبی با توجه به کاهش فشار طبیعی گاز و به تبع آن افت تولید در مخزن بوده است.
این چالش بهویژه بهدلیل نقش کلیدی میدان گازی پارس جنوبی در امنیت انرژی کشور اهمیت دوچندان یافته است و به همین دلیل در سالهای گذشته، شرکت ملی نفت ایران با بهرهگیری از مشاوران خارجی و داخلی تلاش کرده است تا مؤثرترین راهکارهای پاسخ به این چالش را از زوایای مختلف فنی، مالی، زمانی، اجرایی و عملیاتی بررسی و عملیاتی کند. شرکت نارگان که امسال پنجاهمین سال فعالیت خود را پشت سر میگذارد نیز مفتخر بوده است که در مرحله مطالعات مفهومی فشارافزایی میدان گازی پارس جنوبی، پس از خروج مشاور فرانسوی و در ادامه فعالیتهای آن حضور داشته باشد و با بهرهگیری از دانش فنی و مهندسی خود، مهندسی مفهومی طرح فشارافزایی را به کارفرمایی شرکت نفت و گاز پارس تکمیل کند.
مشارکت شرکت نارگان در مرحله مطالعات مهندسی مفهومی در دو سال گذشته، افزون بر تصحیح و تدقیق برخی پیشفرضهای پیشین، افقهای جدیدی را پیش روی حل این چالش، با توجه به محدودیتهای ناشی از شرایط بینالمللی گشوده است.
تجربه بیش از پنج دهه فعالیت شرکت نارگان در بخشهای مختلف صنعت نفت و گاز، انجام پروژههای بزرگ و زیربنایی کشور در صنعت پتروشیمی، پالایشگاههای نفتی و پالایشگاههای گازی، همراه با انتقال دانش و فناوری از شرکتهای بزرگ و بینالمللی، ظرفیت بزرگ ملی و فرصت ذیقیمتی را برای تأمین نیازهای فنی و مهندسی کشور فراهم کرده است.
انجام و مشارکت در بیش از ۳۰۰ پروژه بزرگ به ارزش تجمعی ۱۰ میلیارد یورو، مهندسی و ساخت بیش از ۱۵۰ پروژه در صنعت پتروشیمی، بیش از ۵۵ پروژه پالایشگاه نفت خام و بیش از ۵۰ پالایشگاه گازی و تأسیسات روسطحی در شرکت نارگان، فرصتی بوده است که نیروهای مهندسی ایرانی توان و ظرفیت بالای خود را به اثبات رساندهاند و البته نسلهای متمادی از مهندسان ایرانی در خلال این پروژهها، در شرکت نارگان آموزش دیده و توسعه یافتهاند.
شرکت نارگان، با بهرهگیری از این ظرفیت ارزشمند و با توجه به شناخت از نیاز کشور، در سالهای گذشته همت و ظرفیت خود را در بخش بالادستی نفت و گاز بهویژه در بخش طراحی تأسیسات و سکوهای فراساحلی به کار گرفته و تلاش کرده است تا در بخشهای مختلف بالادستی نیز مانند تجربه موفق خود در بخش پاییندستی، بهمنظور تأمین نیازهای فنی کشور و کاهش وابستگی به منابع خارجی، ظرفیتسازی کند.
با این تفاسیر مشارکت شرکت نارگان در طرح معظم فشارافزایی مبتنی بر بهرهگیری از ظرفیت دانش مهندسی داخلی و همکاری با شرکتهای معتبر بینالمللی برای حصول اطمینان از دسترسی به جدیدترین استاندارهای فنی و مهندسی و تجارب بینالمللی بوده است. تصمیم مدبرانه شرکت ملی نفت ایران و شرکت نفت و گاز پارس در آغاز کردن مطالعات مهندسی پایه و پایه پیشرفته تأسیسات فشارافزایی پارس جنوبی هم در بخش سکوهای دریایی فشارافزایی و هم بخش خشکی قابل تقدیر است و شرکت نارگان همه تلاش خود را به کار خواهد گرفت تا این پروژه مهم و راهبردی را که به تعبیر مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران از منظر فنی، راهبردی و تخصیص منابع مالی هیچ طرحی نسبت به آن در اولویت قرار ندارد، به بهترین شکل ممکن انجام دهد و در این راه دست همه کارشناسان، متخصصان و منتقدان را برای ارائه و بهرهمندی از تمامی ایدهها و تجربیات گرانقدرشان به گرمی میفشارد.
تعبیر مهم و نویدبخش فوق، بار مسئولیت و تعهد شرکت نارگان را دوچندان کرده و بر این اساس رجای واثق دارد که حمایت و پشتیبانی همهجانبه ارکان وزارت نفت و شرکت ملی نفت ایران در مراحل اجرایی این پروژه راهبردی کشور، بسیار راهگشا و مثمر خواهد بود.
تجارب گذشته ما نشان داده است که دستیابی به اهداف بزرگ، مستلزم تلاش و باور به دانش و توان فنی و مهندسی داخلی در کنار استفاده هوشمندانه از ظرفیتهای همکاری بینالمللی است. تحقق اهداف همچنین نیازمند حمایت و همراهی همه کسانی است که دل در گرو مهر این آب و خاک داشته و مشفقانه برای توفیق بیشتر این پروژه مهم و راهبردی، بهویژه در شرایط کنونی، تلاش میکنند.
تردیدی نیست که ارکان مختلف صنعت نفت و گاز، وزارت نفت، مدیریت شرکت ملی نفت و مدیران عالی و کارشناسان شرکت نفت و گاز پارس، مهمترین ذینفعان و همراهان ما در دستیابی به این هدف مهم هستند. امید است بار دیگر، در اجرای این پروژه توفیق یابیم تا شاهد دیگری برای اثبات ظرفیت و توان بخش خصوصی داخلی در تأمین نیازهای فنی و مهندسی کشور فراهم شد.