در گفتوگو با ایلنا تشریح شد:
توزیع واکسن میتواند نیت سیاسی داشته باشد/ چرا کشورها «دیپلماسی واکسن» دارند؟
رییس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین اظهار داشت: برای اینکه دو کشور باهم مبادله اقتصادی قوی داشته باشند نیاز به اعتماد مردم دو کشور به هم دارد، برای جذب اعتماد مردم یک کشور اهدای واکسن هم میتواند یک راه باشد که منجر به بهرهبرداری اقتصادی هم میشود.
مجیدرضا حریری در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا در مورد اهداف اقتصادی کشورهای توزیعکننده واکسن برای افزایش نفوذ دیپلماسی خود اظهار کرد: به نظر نمیرسد این تحلیل که کشورهای توزیعکننده واکسن سعی در نفوذ اقتصادی در دیگر کشورها دارند، درست باشد. البته هر اقتصاد بزرگی به دنبال این است که حوزه روابط خود را با دنیا گستردهتر کند اما میتوان از دید انساندوستانه به این موضوع نگاه کرد. کشورهایی که واکسن مازادی دارند به دیگر کشورها ارسال میکنند.
وی افزود: از طرف دیگر بنگاههای واکسنسازی هم کار اقتصادی انجام میدهند و تولید واکسن هم مانند دیگر داروها نوعی تولید است که سعی در فروش آن به دیگر کشورها دارند. بنابراین نمیتوان در مورد توزیع واکسن نیتخوانی کرد. از طرف دیگر واکسن کرونا تاریخ مصرف مشخصی دارد و و برای نگهداری هم باید شرایط دمایی خاصی داشته باشد، بنابراین نگهداری بلندمدت آن میسر نیست. بسیاری از کشورها هم اوایل تولید واکسن میزان زیادی خریداری یا تولید کردند و الان مجبور به خارج کردن آن از کشور خود هستند تا تولید را ادامه دهند.
حریری با اشاره به امکان کارکرد نیتهای سیاسی گفت: یک بخشی از این موضوع نیز میتواند نیت سیاسی داشته باشد و برای توسعه گستره تسلط کشورها بر کشورهایی که با آنها روابط دوستانه دارند.
رییس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین تصریح کرد: کشور ما شرایط خاصی دارد، با وجود تحریمها امکان فراهم آوردن واکسن از هر کشوری برای ما میسر نیست، حتی شرکتهایی که به ما واکسن میفروشند تحت فشارهای اقتصادی و سیاسی آمریکا به عنوان کشور تحریمکننده ما قرار میگیرند.
وی در پاسخ به سوالی در مورد تاثیر این نفوذ سیاسی بر مبادلات اقتصادی بیان کرد: همه فعل و انفعالات سیاسی و نظامی در دنیا یک ریشه اقتصادی دارد، بنابراین موضوع واکسن هم میتواند موضوعی برای قدرتنمایی اقتصادی هر کشوری باشد. برای اینکه دو کشور باهم مبادله اقتصادی قوی داشته باشند نیاز به اعتماد مردم دو کشور به هم دارد، برای جذب اعتماد مردم یک کشور اهدای واکسن هم میتواند یک راه باشد که منجر به بهرهبرداری اقتصادی هم میشود. اما نمیتوان از لفظ دیپلماسی واکسن برای آن استفاده کرد چراکه برای اینگونه از تحلیلها زود است.
حریری در پایان بت تاکید بر اهمیت واکسیناسیون عمومی در سطح جهان و تاثیر آن بر سیاست توزیع واکسن کشورها گفت: بسیاری از کشورها بیش از 50 درصد واکسیناسیون داشتهاند اما بسیاری از کشورها کمتر از 10 درصد واکسن زدهاند. اما چون دنیا ایمن نشده است، دچار بازگشت شرایط قرنطینه میشوند، بیشتر به نظر میرسد توزیع واکسن بیشتر از آنکه دیپبماسی باشد، محاظت از دنیا در مقابل یک اپیدمی است.