در گفتوگو با ایلنا تشریح شد:
آیا صنعت نفت ایران میتواند برای توسعه به چین دل ببندد؟
کارشناس حوزه انرژی گفت: اگر انتظار داشته باشیم چین کشوری است که باعث توسعه حوزههای نفت و گاز ما شود، متاسفانه اشتباه کردهایم، این کشور در زمینه تکنولوژی مورد نیاز صنعت نفت حرفی برای گفتن ندارد.
مرتضی بهروزیفر در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا، درباره قرارداد 25 ساله چین و تاثیر آن بر توسعه نفت و گاز ایران اظهار داشت: در مورد چین موضوع را از دو جهت میتوان بررسی کرد ابتدا اینکه در ۱۰ سال آینده در اروپا کاهش مصرف و تقاضای نفت و فرآوردههای نفتی را خواهیم داشت و تنها حوزهای که بیشترین افزایش تقاضای نفت را در ۲۰ سال آینده خواهد داشت حوزه آسیای جنوبشرقی و چین مهمترین آن و سپس هند است. از این نظر میتواند بخشی از صادرات آینده ایران پوشش دهد.
وی افزود: در کنار صادرات باید به نظر داشته باشیم هر قدر با کشوری قرارداد استراتژیک منعقد کنیم و همه چیز را هم در اختیارش قرار دهیم آن کشور مسلما بخاطر اینکه امنیت عرضه خود را تامین کند با یک یا دو کشور ارتباط نخواهد داشت همانگونه که تاکنون هم چین از کشورهای متعددی واردات نفت داشته است.
این کارشناس حوزه انرژی تاکید کرد: اگر انتظار داشته باشیم چین کشوری است که باعث توسعه حوزههای نفت و گاز ما شود، متاسفانه اشتباه کردهایم، این کشور در زمینه تکنولوژی مورد نیاز صنعت نفت حرفی برای گفتن ندارد.
وی ادامه داد: قرارداد ۲۵ ساله با چین نباید با هدف توسعه میادین نفتی باشد بلکه فقط موضوع سرمایهگذرای خواهد بود بعنوان مثال در زمینه پالایشگاه، پتروشیمی و حفاری صاحب تکنولوژی نیست و یا تکنولوژی صنعت الانجی در اختیار امریکا وچند کشور اروپایی است.
بهروزیفر گفت: چین یکی از بزرگترین دارندگان ذخایر شیل گاز است ولی تولید بشدت ناچیزی از این حوزه دارد یعنی حتی این تکنولوژی و توان را ندارد که از ذخایر داخلی خود استفاده کند همانند ایالاتمتحده که از یک واردکننده به صادرکننده بزرگ گاز تبدیل شد. چین یکی از بزرگترین دارندگان شیل گاز است اما عملا یکی از بزرگترین واردکنندگان گاز نیز است چون نیاز دارد. اگر این کشور تکنولوژی داشت حداقل گاز خود را از داخل تامین میکرد.
وی در ادامه با بیان اینکه بلوک شرق در حوزه انرژی و نفت و گاز قابل اتکا نیست، افزود: حتی به روسیه نگاه کنیم تحریم نورداستریم باعث شد جلوی احداث خط لوله گرفته شود زیرا شرکتهایی که میتوانند در آبهای عمیق خط لوله اجرا کنند از تعداد انگشتهای دست کمترند یعنی صرفا با تحریم یک شرکت جلوی احداث خط لوله نیز گرفته شد و میتوان مطمئن بود که این خط امکان ادامه نخواهد داشت مگر اینکه امریکا اجازه ورود به شرکت توسعهدهنده بدهد.
این کارشناس حوزه انرژی یادآور شد: روسیه و چین در حوزه نفت حرفی برای گفتن ندارند مثلا در هیچ یک از پروژههای ساخارینالانجی نه تکنولوژی روسی و نه چینی است بلکه تماما اروپایی است.
به گزارش ایلنا، در سال ١٣٩۴ جمهوری اسلامی ایران و جمهوری خلق چین بیانیه مشترک جامع راهبردی دو کشور را صادر کرده و دو طرف برای انعقاد یک برنامه همکاری جامع توافق کردند.
بعد از رایزنیها و مذاکرات روز ٧ فروردین ١۴٠٠ محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران و وانگ ایی عضو شورای دولتی و وزیر امور خارجه جمهوری خلق چین " برنامه همکاری جامع فیمابین جمهوری اسلامی ایران و جمهوری خلق چین"را در تهران امضا کردند.
این سند ظرفیتها و چشمانداز همکاری دوجانبه جمهوری اسلامی ایران و جمهوری خلق چین در زمینههای مختلف از جمله اقتصادی، فرهنگی و غیره را مورد بحث قرار داده است.
در این بیانیهآمده است: معتقدیم این سند بیش از پیش توسعه مداوم و مشارکت جامع راهبردی ایران و چین را ترویج خواهد کرد و برای دو ملت سعادت خواهد آفرید.