رشد اقتصادی، منفی خارج یا مثبت داخل؟
چندی پیش گروه بانک جهانی یا همان WBG بعنوان یکی از مراجع مستقل و هماهنگ با سیاست های کلی بانک ها، طی گزارشی، وضعیت اقتصادی ایران را منتشر نمود و پیش بینی رشد اقتصادی ایران در سال 1399 را بالغ بر 4 درصد منفی محاسبه و گزارش کرد.
ایلنا، متقابلاً بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران در روز یکشنبه با انتشار یک پیام اینستاگرامی منتسب به رئیس کل آن بانک، رشد اقتصادی کشور را طی شش ماهه نخست سال 1399 در مقایسه با دوره مشابه آن در سال 1398، بدون در نظر گرفتن درآمد نفتی، 4/1 درصد مثبت ارزیابی و گزارش نمود .
به نظر میرسد به هنگام مقایسه نسبتهای فوق که هر دو توسط مراجع رسمی بین المللی و داخلی منتشر گردیده است، طلایه داران اقتصادی و مالی کشور میباید، شفافیت در محاسبات و چگونگی کشف درصد رشد مثبت اقتصادی را جهت آحاد مردم جامعه و استفاده کنندگان داخلی و خارجی ارائه نمایند تا بتوانند در رویارویی در مجامع رسمی مالی و اقتصادی خارجی از عملکرد خود دفاع نمایند زیرا در غیر اینصورت در معاملات و مبادلات بین المللی میباید دم خروس گزارشات بین المللی را با آثار و تبعات منفی آن پذیرفت و در مبادلات داخل که تاثیر چندانی بر بهبود درآمد ارزی کشور ندارد، میباید قسم ابوالفضل را مبنا قرار داد.
در اینجا این سوال مطرح میگردد که:
در ارزیابی عملکرد دولت، رشد اقتصادی منفی بین الملل مبنای ارزیابی است و یا مثبت داخل منتسبین به دولت؟
یادداشت: کاظم معتمدی کارشناس مسائل اقتصادی