یک عضو اتاق بازرگانی اصفهان:
بین صنعت و دانشگاه تعاملی وجود ندارد
نبود تعامل بین بخش صنعت و دانشگاه، خیل بیکاران را افزایش می‌دهد و باعثمی‌شود که هر روز ما با آمار بیکاران بیشتری روبرو شویم، به طوری که اکنون بیکاری کمر اقتصاد اصفهان را شکسته است.
یک عضو اتاق بازرگانی اصفهان گفت: وقتی به میانگین آمار بیکاری نگاهی بیاندازید و سپس آمار فارغ التحصیلان دانشگاهی را ببینید، شکافی آشکار بین این دو خواهید دید.
به گزارش ایلنا از اصفهان، رضا برادران اصفهانی با اظهار تاسف از اینکه با وجود اینکه اصفهان، استانی صنعتی به شمار می‌رود، اما آمار بیکاری فارغ التحصیلان این استان بسیار زیاد است، اظهار داشت: تحصیلکردگانی که به امید یافتن شغل سالیان سال تحصیل می‌کنند، ولی به سراب بیکاری می‌رسند.
این عضو اتاق بازرگانی اصفهان ادامه داد: این مساله را همه پذیرفته‌اند که دانشگاه‌ها در سال‌های گذشته نیروهایی را پرورش داده‌اند که در سطح میانگین از حرفه کمتری برخوردارند و این موضوع دائما از سوی ما که در عرصه تولید و اشتغال فعال هستیم به مسئولان گوشزد می‌شود. به عقیده بنده این موضوع برمی گردد به بی‌تدبیری مسئولان و مشکل بیکاری، به عنوان مثال در استان اصفهان اگر ما می‌توانستیم از هر واحد تولیدی به گونه‌ای حمایت کنیم که بتواند فقط یک اشتغال جدید ایجاد کند، اکنون ده‌ها هزار شغل ایجاد شده بود، این در حالی است که هم اکنون استان با موانع متعدد دست به گریبان بوده و حتی مشکلات کوچک آن‌ها هم در سطح استانی برای حل شدن پروسه طولانی را طی می‌کند.
وی راهکار کلان و اساسی برای برون رفت از این مشکل را اجرای اصل ۴۴ قانون اساسی دانست و بیان داشت: دولت باید بودجه‌هایی که در اختیار دانشگاه‌های دولتی می‌گذارد را کم کرده و در قبال آن دانشگاه‌ها توسط بخش خصوصی حمایت شوند و نیازهای این بخش را تامین کرده و در عین حال با تعامل با دانشگاه‌ها بر اساس نیاز رشته‌های دانشگاهی را در دانشگاه‌ها تغییر دهند و با ایجاد مدارس فنی و حرفه‌های آموزش‌های حرفه‌ای برای تربیت نیروی انسانی فراهم کند تا به این ترتیب نیاز به پروژه‌های تحقیقاتی و نو زیاد شود.
برادران اصفهانی تاکید کرد: در اینجا فقط می‌توانم اظهار تاسف کنم از اینکه سیاستگذاری‌ها در بخش‌های دانشگاهی تاکنون تعامل لازم را با صنعت نداشته است و کادر علمی در بخش دانشگاه آزاد، فقط به منافع خودشان فکر می‌کنند و به نوعی این دانشگاه‌ها تبدیل به بنگاه‌های اقتصادی و تولید مدرک شده‌اند. این ارگان‌ها بدون توجه به کیفیت، رشته‌ها را تعریف و ایجاد توقع می‌کنند. این در حالی است که ما باید به فکر هدفمند نمودن رشته‌های تحصیلی باشیم، یعنی از همان بدو ورود دانشجو به دانشگاه‌ها بازار کار همان رشته را هم برایش تعریف و تبیین کنیم.
