نماینده سیستان و بلوچستان در شورای عالی استانها:
عدالت آموزشی در مناطق محروم رعایت نمیشود/ آموزشوپرورش زمان را از دست داد/ زیرساخت و وضعیت اقتصادی خانوادهها مناسب نیست
نماینده سیستان و بلوچستان با اشاره به عدم دسترسی بخش زیادی از مناطق کشور به اینترنت و امکانات مناسب کمک آموزشی گفت: با این شرایط برگزاری کلاسها به صورت مجازی برای همه امکان پذیر نیست و به نوعی بی عدالتی در امر آموزش محسوب می شود.
به گزارش ایلنا، شه بخش گرگیج در این باره اظهار داشت: آموزش به صورت مجازی برای دانشآموزانی که به اینترنت دسترسی نداشته یا توان خرید گوشی هوشمند ندارند، عدالت را رعایت نمی کند و باعث می شود این قبیل دانش آموزان از تحصیل باز بمانند.
این استان از نظر زیرساختی بسیار ضعیف است
وی افزود: قبل از هر موضوعی باید به این باور برسیم که ویروس کرونا مهمان یکی دو روزه ما نیست و تا مدتها با ما زندگی خواهد کرد. از سوی دیگر وجود تفاوتهای منطقهای در کشور در زمینه توسعه سبب شده است دسترسی به اینترنت و امکانات در سراسر کشور یکسان نباشد. برای مثال استان سیستان و بلوچستان در این زمینه شرایط ویژهای دارد. این استان از نظر زیرساختی بسیار ضعیف است. از طرفی وضعیت زندگی خانوادهها نیز چندان مناسب نیست؛ یعنی ما با دو مشکل مواجه هستیم.
بخش وسیعی از استان به اینترنت متصل نیست
عضو شورای عالی استان ها اضافه کرد: مشکل اول این است که بخش وسیعی از استان به اینترنت متصل نیست و مشکل دوم این است که سطح اقتصادی خانوادهها به حدی پایین است که در صورت دسترسی به اینترنت نیز توان خرید گوشی هوشمند را ندارند. حتی بسیاری از معلمها نیز توان خرید گوشیهای هوشمند را ندارند. در بعضی از روستاها دسترسی به شبکههای صداوسیما نیز وجود ندارد؛ این یک مشکل اساسی برای آموزش است. تا زمانی که ما نتوانیم امکان دسترسی را برای تمام مردم ایجاد کنیم نمیتوانیم از آموزش مجازی سخن بگوییم.
گرگیج: ما اگر وضعیت و شاخصهای اقتصادی استان سیستان و بلوچستان با میانگین کشوری را مقایسه کنیم میبینیم که برقراری عدالت در زمینه توزیع امکانات به این آسانیها و در این فرصت کم امکانپذیر نیست. برای مثال سرانه درآمد هر خانوار ایرانی در سال 21 میلیون تومان است درحالیکه در استان سیستان و بلوچستان به 4.5 میلیون تومان کاهش پیدا میکند که بخش عمده ای از آن مربوط به یارانه و سبد کالایی است که دولت به مردم میدهد.
گرگیج عنوان کرد: توزیع مناسب و عادلانه امکانات باید انجام شود و این موضوع از ضروریات است اما آیا میتوان خوشبین بود در این مدت کم و در این شرایط اقتصادی چنین اقداماتی صورت پذیرد؟ ما اگر وضعیت و شاخصهای اقتصادی استان سیستان و بلوچستان با میانگین کشوری را مقایسه کنیم میبینیم که برقراری عدالت در زمینه توزیع امکانات به این آسانیها و در این فرصت کم امکانپذیر نیست. برای مثال سرانه درآمد هر خانوار ایرانی در سال 21 میلیون تومان است درحالیکه در استان سیستان و بلوچستان به 4.5 میلیون تومان کاهش پیدا میکند که بخش عمده ای از آن مربوط به یارانه و سبد کالایی است که دولت به مردم میدهد.
جمعیت برخی از کلاس ها بیش از 40 نفر است
وی ادامه داد: با این حساب توزیع امکانات وجود ندارد و در استانهایی مانند سیستان و بلوچستان که کم برخوردار هستند تنها راه ادامه سال تحصیلی حضور فیزیکی در کلاسهاست؛ اما اگر آموزشوپرورش به سمتی میرفت که جمعیت کلاسها را کم میکرد و به نوبتهای دروس اضافه میکرد بهتر بود. برای مثال جمعیت برخی از کلاسها به بیش از 40 نفر هم میرسد بنابراین اگر میانگین کلاسها به 15 نفر میرسید بهتر میشد مدیریت کرد؛ اما سیستان و بلوچستان در این حوزه هم مشکل دارد. در حال حاضر با وجود معلمان حقالتدریسی، خرید خدمات سرباز معلم استان با حدود 12 هزار کمبود معلم روبروست. هر چند در سالیان اخیر در بحث استخدامی توجههایی شده است اما هنوز هم پاسخگو نیست و کمبود فضای آموزش نیز وجود دارد.
در حوزه اقتصاد خرد استان نیز مشکل داریم
نماینده سیستان و بلوچستان در شورای عالی استان ها گفت: میانگین فضای آموزشی در کشور برای هر نفر 5.5 مترمربع و برای استان سیستان و بلوچستان 3 مترمربع است؛ بنابراین این مسائل دستبهدست هم میدهد تا ما انتخابی جز حضور در کلاس نداشته باشیم. مقام معظم رهبری برای مبارزه با ویروس کرونا 12 هزار میلیارد تومان اختصاص دادهاند که میشود با این مبلغ هم در حوزه بهداشت و درمان و هم آموزشوپرورش هزینه کرد. ما در حوزه اقتصاد خرد استان هم مشکلداریم.
گرگیج: بسیاری از خانوادهها در استان در یک اتاق زندگی می کنند و اگر کسی به کرونا مبتلا شود قرنطینه معنی ندارد؛ بنابراین احتمال ابتلای دیگر اعضای خانواده هم بوجود دارد. بنابراین ما تنها در مدرسه با خطر مواجه نیستیم در زمینه بهداشت هم بسیار وضعیت بدی داریم. در جنوب استان سیستان و بلوچستان سرانه بهداشتی برای هر نفر نیم تخت است. در حالیکه میانگین سرانه کشوری 1.9 است
گرگیج افزود: بسیاری از خانوادهها در استان در یک اتاق زندگی میکنند و اگر کسی به کرونا مبتلا شود قرنطینه معنی ندارد؛ بنابراین احتمال ابتلای دیگر اعضای خانواده هم بوجود دارد. بنابراین ما تنها در مدرسه با خطر مواجه نیستیم در زمینه بهداشت هم بسیار وضعیت بدی داریم. در جنوب استان سیستان و بلوچستان سرانه بهداشتی برای هر نفر نیم تخت است. در حالیکه میانگین سرانه کشوری 1.9 است.
باید شرایط آموزش همگانی مهیا شود
وی بیان کرد: بنابر این باید آموزش همگانی باشد و والدین به اندازهای آموزش ببینند که اگر نشانههایی از ابتلا به ویروس کرونا در فرزندشان مشاهده کردند اجازه ندهند در کلاس حضور یابد. از این رو باید سازوکاری بیاندیشیم که خطر حضور در مدارس به کمترین میزان برسد. با توجه به همه این مسائل برگزاری کلاس مجازی در استان سیستان و بلوچستان امکانپذیر نیست.
در حوزه فیبر نوری مشکل داریم
عضو شورای عالی استان ها ادامه داد: متأسفانه ما در استان سیستان و بلوچستان در حوزه فیبرنوری هم مشکلاتی داریم. هنوز هم 5500 کیلومتر فیبرنوری ما هوایی است که با هر باد و طوفان و عبور ماشین قطع میشود و مردم به مشکل میخورند. همین موضوع باعث می شود که ما ادعا کنیم با این وجود حتی مناطقی که به اینترنت دسترسی هم دارند نمیتوانند بهدرستی از آموزش مجازی استفاده کنند.
آموزش و پرورش باید از قبل فکری برای امروز می کرد
وی اضافه کرد: کشور و همه بخش ها بیش از 8 ماه است که درگیر همهگیری ویروس کرونا هستند. از همان ابتدا هم هشدارهایی مبنی بر اینکه ویروس کرونا زیر یک ساله ریشهکن نمیشود از سوی وزارت بهداشت و سازمان جهانی بهداشت صادر شد. بنابراین مشخص بود که این مشکل برای یک مدت نسبتاً طولانی وجود دارد و باید با این نوع زندگی به سازگاری برسیم. من فکر میکنم وزارت آموزشوپرورش باید فکری برای امروز میکرد و امکاناتی را برای برگزاری امن کلاسها تدارک میدید.
متاسفانه آموزش و پرورش نتوانست اقدام مناسبی انجام دهد
گرگیج تصریح کرد: با توجه به اینکه مدارس نیز از همان ابتدا تعطیل شدند و خالی بودند میشد در این مدتزمان 8 ماهه که یک فرصت خوب بود مدارس را به صورتی تجهیز کرد که در صورت حضور دانش آموزان کمترین خطر ابتلا وجود داشته باشد. یا میشد آموزش دروس را بهصورت خلاصه در پلتفرمهای مختلف از جمله نرمافزار، فیلم آموزشی یا کتاب تهیه کرده و در اختیار معلمها قرار میدادند تا بتوانند در مدتزمانهای کوتاه گروههای کوچکی از دانش آموزان را آموزش دهند و این گروه مدام جابهجا میشدند؛ بنابراین در این صورت میشد فاصلهگذاری اجتماعی را رعایت کرد. متأسفانه آموزش و پروش هم نتوانسته اقدام مناسبی انجام دهند.
وی گفت: در خصوص برگزاری کلاسهای ترکیبی یعنی استفاده همزمان از کلاسهای مجازی و حضوری هم باید بگویم که میشود در مناطق برخوردار از امکانات این کار را انجام داد و برخی کلاسها را بهصورت مجازی برگزار کرد. البته وزیر آموزشوپرورش اخیراً بخشنامهای مبنی بر کاهش زمان کلاسها ارسال کرده بود اما چندان تفاوتی در ماهیت برگزاری کلاسها ندارد.
گرگیج در پایان افزود: اگر قرار باشد دانشآموزی به ویروس مبتلا شود یک ساعت کمتر و بیشتر در ابتلای آن جلوگیری نمیکند؛ بنابراین به نظر بنده بهترین را رعایت حداکثری بهداشت در مدارس در شرایط کنونی است.