یادداشت/
گرانی بنزین هم از آلودگی هوا کم نکرد/ تکرار تراژدی تعطیلی مدارس به دلیل آلودگی هوا
با وجود اینکه هنوز در تمام مناطق اصفهان قطعی اینترنت برطرف نشده و دسترسی به نت برای همه امکان پذیر نیست، خبر تعطیلی مدارس زنگ هشدار برخی از گوشی ها را به صدا درآورد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، البته اگر بخواهیم عادلانه به نمودارها و شرایط جوی بنگریم، بی شک به این نتیجه میرسیم که تعطیلی مدارس در روز سهشنبه بسیار دیرهنگام بود و می توانست این اتفاق اگر نگوییم از روز شنبه، حداقل از روزیکشنبه رخ دهد؛ ولی تعطیلی دو روزه مدارس در هفته گذشته مانع اتخاذ این تصمیم شد و ریه های شهر از تردد سرویس های مدارس و خودروهای والدین دانش آموزان و ماشین های تک سرنشین در حجم انبوهی از دود و آلایندگی چروکیده تر شد و اینبار کوه صفه کاملا تسلیم این شرایط بحرانی شد، بطوریکه تحت هیچ شرایطی قابل رویت نبود.
از روز شنبه دوم آذرماه آسمان اصفهان هر روز ابری به نظر می رسید درحالی که آنچه بر پهنه شهر گنبدهای فیروزه ای خودنمایی میکرد بیشتر دود غلیظ بود تا ابرهایی که بخواهند پاییزمان را نمناک کنند و جالب اینکه این اتفاق درست یک هفته بعد از گرانی بنزین رخ داده است. با یک محاسبه سرانگشتی و اندکی چاشنی منطق به این نتیجه می رسیم که حتی بنزین لیتری هزار و پانصد تومان در بخش سهمیه ای و سه هزار تومانی آزاد اصلا و ابدا نتوانسته مردم را از استفاده خودروهای شخصی منصرف و یا به استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی ترغیب کند.
انگار فقط قرار بود خبر گرانی بنزین را منتشر کنند و بعد از شهروندان به نشانه اعتراض اتوبان ها و خیابان های اصلی را مسدود کنند و در این بین شهروندان سرخورده از شرایط و عدم رسیدگی به نارضایتی هایشان به جان شهر بیافتند و بیش از 300 میلیارد تومان به فضای شهری خسارت وارد کنند.
بعد هم همگی با هم خوش و خرم دست و رویشان را بشویند و از دو روز بعد در خیابان ها با وسیله شخصی شان جولان بدهند تا مثل زمان ارزانی بنزین، شهر را زیر دود و ترددهای شخصی شان له کنند. البته همه اش تقصیر خودمان نیست، آموزشمان نداده اند و بدتر اینکه خودمان هم به دنبال آموزش نبودیم! یادمان ندادند و یاد نگرفتیم برای اعتراض مدنی دست به خشونت نزنیم و در برابر ناملایمات واکنش قهریه نشان ندهیم و به سرمایه های عمومی آسیب نرسانیم.
قصد تخریب و یا مقصر جلوه دادن معترضان را ندارم، چرا که هر کنشی را واکنشی است و در این سال ها بسیار شاهد تخریب اعتماد عمومی بوده ایم و هر کسی از راه رسید اول اعتماد بدنه اجتماعی جامعه را زیر پا له کرد، بعد با دلیل و بی دلیل و صد البته بدون کار کارشناسی تصمیماتی اتخاذ کرد که نتیجه اش شکاف عمیق بین جامعه و مسئولان شد. غافل از اینکه ما همه در هرم مازلو، از یک جامعه هستیم که اثر رفتارهایمان بر تمام طبقات جامعه تاثیر می گذارد.
اصل ساده ای که رسانه ملی البته اگر بتوانیم نامش را ملی بگذاریم از آن غافل است و این غفلت به سیاست کلی اش تبدیل شده، بطوری که در زمان ناآرامی ها، اخبار را به گونه ای جلوه می دهد که انگار هیچ اتفاقی در حال رخ دادن نیست که اگر هست پای بیگانگان وسط است و بعد از ناآرامی ها بدون وقفه تصاویر راهپیمایی های شهروندان در محکومیت اتفاقاتی که خود این رسانه منکر آن می شده را پخش می کند و اندک مخاطبان خود را نه تنها از دست می دهد بلکه بازهم به اعتماد عمومی ضربه می زند و حس نارضایتی مردم را بیشتر می کند.
اینکه هوای کلانشهرها آلوده است و خیلی ها از آن غافل هستند می توان به مقابله کردن مردم با سیستم قهریه نسبت داد و دیگر اینکه کمتر کسی رسانه های داخلی را برای کسب اطلاع از وضعیت آلودگی هوا انتخاب می کند و اگر هم انتخاب کند، آن را با اخبار روزهای قبل راستی آزمایی کرده و بیشتر مواقع برعکس آنچه دیده و شنیده است، عمل می کند.
متاسفانه این شیوه نابخردانه در تار و پود جامعه آموزش ندیده رخنه کرده و رسانه های یکسویه نهادینه شده و برای فرهنگسازی جهت مقابله با این فرایند اشتباه هیچ نهادی پیشگام و پیش قدم نمیشود و آموزش و پرورش نیز به عنوان بزرگترین و تاثیر گذارترین نهاد آموزشی در این حوزه عملکرد بسیار بسیار ضعیفی داشته و نتوانسته در این سال ها نسل هایی تربیت کند که برای محیط زیست و ریه های شهرها مثمرثمر باشند.
نتیجه این شیوه نادرست در این سال ها تعطیلی های مکرر مدارس و پاک کردن صورت مساله افزایش آلودگی هواست. با این شیوه، بنزین حتی اگر لیتری پنج هزارتومان هم بشود، باز هم اتوبان ها و خیابان ها مملو از خودروهای تک سرنشین و مستهلک و فرسوده خواهد بود.خودروهای پرمصرف داخلی که آلایندگی فراوانی دارند تحت هر شرایطی آسمان کلانشهرها را با آلودگی تسخیر می کنند و ریه های فرزندان این سرزمین را بیشتر از پیش می فشارند.
با این حال فعلا نرفتن به مدرسه تنها راه حل ممکن است، هرچند اگر قرار باشد آینده سازان این سرزمین به مدرسه بروند و آموزش نبینند که چگونه مراقب محیط زیست و هوای شهرشان باشند و آموزش نبینند که چگونه نسبت به آنچه احساس می کنند مستحقاش نیستند اعتراض کنند، نرفتنشان به مدرسه خیلی هم مساله حاد و بغرنجی نخواهد بود.
سمیه مسرور سرپرست خبرگزاری ایلنای اصفهان