دولت از تشکل‌سازی در حوزه اقتصادی پرهیز کند/حمایت از بنگاه‌های اقتصادی نباید مادام العمر باشد

به گزارش خبرنگار ایلنا از مشهد، غلامحسین شافعی در نشستی با روسای تشکل‌های اقتصادی خراسان رضوی، بیان کرد: گاه در جلسات تصمیم گیری، یک نماینده از اتاق دعوت شده و مثلا دو نماینده نیز از تشکل های وابسته به دولت حاضر می‌شوند و نظرات متفاوت و متناقضی ارائه می دهند که نتیجه آن سردرگمی و تردید نمایندگان و قانونگذاران است. از این منظر، همگرایی هرچه بیشتر تشکل‌ها می‌تواند به نتایج بهتری در عرصه مطالبه گری منجر شود.

وی ادامه داد: از سوی دیگر و در کمال تاسف گاهی مشاهده می شود؛ برخی نهادهای دولتی که کار آنها ایجاد تشکل نیست، در این زمینه ورود می‌کنند. طبیعتا ساختاری که با این رویکرد ایجاد می شود، به ابزاری برای افراد و گروه ها تبدیل می شود تا سیاست های آن ها را دنبال کرده و پیش ببرد، همین‌ امر می تواند لطمه شدیدی به اتحادیه ها و تشکل ها وارد کند.

شافعی در ادامه به تبیین اهداف شکل‌گیری ساختارهای تشکلی در کشور پرداخت و متذکر شد: باید از این زاویه به فلسفه ایجاد تشکل‌ها بنگریم که گروهی برای یک کار خاص و به منظور هماهنگی امور در عرصه ای مشخص، احساس نیاز می کنند و تشکلی را بنا می گذارند، هر چقدر این نهادهای مدنی در کشوری توسعه پیدا کند، نشانه ای از حرکت به سمت دموکراسی و توسعه است.

وی افزود: با مطالعه تعداد تشکل های اقتصادی و غیراقتصادی در کشورهای مختلف می توان دریافت درجه توسعه یافتگی کشورها با درجه توسعه نهادهای مدنی و تشکل ها رابطه معناداری دارد. طریقه نگاه به این تشکل ها البته در کشورهای مختلف متفاوت است و هر چه به سمت توسعه‌یافتگی گام برمی دارند، میزان مشارکت این نهادها در تصمیمات اقتصادی، افزون می شود البته متقابلا در کشورهایی که قدم های توسعه‌ای آن ها کند است؛ تشکل ها با نگاه ابزاری نگریسته می شوند تا اهداف و اغراضی را دنبال کنند که از قضا با رویکردهای تشکلی در تضاد است.

رئیس اتاق ایران، پافشاری بر اجرای ماده 5 قانون بهبود مستمر محیط کسب و کار را یکی از دستورکارهای مهم این دوره فعالیت اتاق عنوان کرد و گفت: طبق این ماده قانونی تشکل ها باید در یکجا متمرکز شوند و عدم اجرای نص قانون، یکی از مشکلات جدی ما در این بخش است.

شافعی در ادامه به حمایت مالی از تشکل ها اشاره و تصریح کرد: متاسفانه این موضوع به اشتباه جلو می رود و به نوعی به آن عادت کرده ایم. آیا باید حمایت از بنگاه های اقتصادی مادام العمر باشد و یا حمایت هدفمندی صورت بگیرد؟ حمایت هدفمند آن است که بنگاه را تا مرحله رشد یاری برسانیم و در ادامه خود بنگاه گام های بعدی را به سمت توسعه بردارد. تشکلی که حتی نمی تواند حقوق کارکنان خود را بدهد شاید جذابیتی نداشته که موفق نشده است، آن بنگاهی که نمی تواند منهای حمایت ها روی پای خود بایستد نیز لابد کالایی تولید می کند که مورد استفاده جامعه نیست؛ با این اوصاف آیا باید حمایت های مالی از چنین ساختارهایی تداوم پیدا کند؟

وی یادآور شد: تعبیر و تفسیری که از حمایت در جامعه وجود دارد به ناتوانی کشور منجر می شود و این موضوع درباره تشکل ها نیز صدق می کند؛ در بحث حمایت های مالی باید تعریفی منطقی داشته باشیم. حمایت های مالی از تشکل ها باید هدفمند و کاهنده باشد وگرنه آن تشکل به توانمندی نمی رسد و انگار پول توجیبی دریافت کرده و وقتی تمام شد، باز انتظار دریافت آن را دارد. باید در طرز تلقی از حمایت مالی در مجموعه های خود به تعریف صحیحی برسیم.

رئیس اتاق ایران به نحوه تخصیص کمک ها به تشکل ها اشاره و خاطرنشان کرد: در دوره جدید تلاش شده تا با رتبه بندی تشکل ها، اعمال نظر شخصی در توزیع امکانات مالی تا حد ممکن از بین برود.

وی از ساختار شورای گفتگوی دولت و بخش خصوصی به عنوان محملی برای طرح مشکلات و گره‌گشایی از آن ها در چارچوب های تعاملی یاد کرد و گفت: بیان مشکلات مهم است اما تاکید ما بر ارائه راه حل های اصولی و کارشناسی، می باشد، تشکل ها که به عنوان ساختاری که تمرکز نخبگان اقتصادی در آن ها شکل می گیرد، توان ارائه راهکار را دارند.

وی ادامه داد:تشکل ها نباید صرفا به دنبال مسائل روزمره بروند اما از امور کلان و اثرگذار غافل شوند؛ هر تشکل باید در حیطه فعالیت خود، سالانه یک تا چند موضوع تاثیرگذار و مهم را احصاء کرده و راهکارهای اصلاحی‌اش را نیز ارائه نماید تا در محافل حمایتی، طرح و پیگیری شود.