در شورای عالی استانها مطرح شد ؛
ای کاش به «جای بابا آب داد»، « بابا جان داد» را خوانده بودیم/ چرا باید شاهد بازگشت کوپنها باشیم/ کاهش چشمگیر آب چاههای کشاورزی در زنجان
نماینده زنجان در شورای عالی استانها گفت: کاهش آب چاههای کشاورزی استان زنجان نگرانی را برای کشاورزان به ویژه سرمایهگذاران سیستم نوین آبیاری به وجود آورده است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، مرتضی صالحینژاد نماینده زنجان در شورای عالی استانها که در ساختمان مجلس سابق شورای اسلامی برگزار شد با بیان این مطلب گفت: متاسفانه جامعه همچنان مشوش و بحرانی جلوه داده شده است که عدهای از موقعیت پیش آمده سوء استفاده کرده و دست به احتکار، قاچاق و یا هر تخلفی میزنند مگر یک لقمه غذا چقدر ارزش دارد که انسان خود را به فروش برساند.
وی گفت: کسانی بودند که به صورت گلهای چهارپایان بارکش را ذبح کرده و گوشت آن را به فروش میرساندند که با درایت قوه قضائیه شناسایی و محاکمه شدند. این در حالی است که استان زنجان یکی از بزرگترین تولیدکنندگان گوشت در ایران است. به راستی چرا اتفاقاتی میافتد چرا باید به جایی برسیم که امنیت قضایی و لقمهای که میخوریم شک و شبهه داشته باشد؟
وی افزود: چه اتفاقی افتاده است؟ چرا باید دوباره شاهد صفهای طویل مردم برای خرید گوشت، مرغ و سایر ارزاق باشیم؟ چه اتفاقی افتاده است که دوباره صدای پای سهمیهبندیها و بازگشت کوپن به گوش میرسد؟ درست است که در جنگ اقتصادی هستیم اما تحریمها 30 درصد ماجراست و 70 درصد مشکلات ناشی از سوء مدیریتها و موازیکاریهاست.
وی اضافه کرد : واقعا درد بزرگی است که برای جشن نوروز که همه ایرانیان باید برای آمدن آن خوشحالی کنند هزاران کمپین کمک برای شاد کردن دل کودکان و نوجوانان این کشور به راه بیفتد. ای کاش در اول دبستان هرگز نخوانده بودیم با با نان داد بلکه از همان ابتدا می خواندیم بابا جان داد.
وی ادامه داد: تورم شدید، گرانی، فقر، اعتیاد، بیکاری، درآمد کم جامعه کارگری و ا فزایش نابرابر حقوق کارگران روز به روز جامعه را به سوی ناامیدی و شکاف طبقاتی سوق میدهد که این فاصله طبقاتی باعث له شدن طبقه کارگر و ضعیف در زیر بار فشار زندگی میشود. چرا باید قیمتها روز به روز افسارگسخته باشد یک روز میگویند دلار گران شده خودرو گران میشود یک روز میگویند دلار ارزان شده اما قیمت خودرو همچنان گران باقی میماند به راستی مشکل کجاست؟
صالحینژاد تصریح کرد: سرآغاز داستانهای کودکیمان این بود یکی بود یکی نبود اما امروز این شده است که یکی باشد یکی نباشد. اقتصادمان شده است دارا و ندار. آموزشمان شده دانا و نادان و افکارمان شده هیچ کس نمیداند جز من. و هیچ کس نمیفهمد جز من و سیاست ما شده برای بودن یکی و حذف دیگری. به خدا مردم از دوقطبی کردن جامعه سخت رنجیده شدهاند. نمیدانم قصه اصولگرایی و اصلاحطلبی کی تمام خواهد شد تا اندکی هم خاطر مردم در ذهنمان خطور کند.