در گفت‌وگو با ایلنا مطرح شد:
نابودی 98 درصد باغات پسته رفسنجان/ زندگی کارگران منطقه بحرانی است/ ضرورت حمایت‌های دولت و شرکت‌های بیمه از باغداران
رئیس خانه کشاورز شهرستان بهرمان با اشاره به نابودی 98 درصدی باغات پسته‌رفسنجان گفت: پسته رفسنجان که روزگاری طلای سبز ایران بود و بهترین ارزآوری را بعد از نفت برای کشور داشت، رو به نابودی است.
محمدرضا صفریان در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، درباره مشکلات باغات پسته رفسنجان گفت: این مشکلات از دوره نهم ریاست جمهوری آغاز شد به طوری که روابط ما را با کشورهای اروپایی تیره و تار کرد و واردکنندگان ما اجناس را از کشور چین به ایران وارد کردند و این کشور هر جنس بی کیفیت را بسته‌بندی می‌کرد و به ایران می‌فرستاد که از جمله این واردات، سموم کشاورزی برای باغات پسته بود که به هیچ وجه کیفیت لازم را نداشتند و متاسفانه وزارت کشاورزی هم بر واردات این سموم نظارتی نداشت.
وی افزود:خانه کشاورز استان کرمان هر چه در مورد استفاده از این سموم هشدار داد که استفاده از این سموم برای درختان در آینده مشکل ایجاد می‌کند و باعث نابودی‌شان می‌شود، کسی توجهی نکرد و با گذشت چند سال به مرور تاثیرات این سموم بر روی درختان نمایان شد و درختان پسته دچار سرخشکی شدند.
آب کشاورزی اسیدی است
صفریان عنوان کرد: کشاورزان سه بار در سال این درختان را هرس می‌کردند ولی فایده ای نداشت و محصول پسته آنها رو به کاهش بود. از طرفی هم آب‌های زیرزمینی به دلیل بی‌توجهی مسئولان استانی، اداره آب و وزارت نیرو به شدت کاهش یافت و کم آبی هم مزید بر علت شد.
" ای. سی آب درختان پسته 5 هزار است ولی متاسفانه در برخی مناطق مانند شهرستان انار به 27 هزار هم می رسد و خیلی برای درختان ضرر دارد"
وی با توجه به اسیدی شدن آب باغات پسته ادامه داد: در گذشته با صد متر حفر زمین چاه به آب می‌رسید و بعد برای درختان لوله‌کشی می‌شد ولی متاسفانه به دلیل خشکسالی‌های اخیر اکنون این چاه‌ها را باید تا عمق 350 متری حفر کرد که این اقدام باعث می‌شود اسیدی که در عمق زمین است، با آب مخلوط شده و در نهایت باغات پسته را به نابودی می کشد. در واقع ای. سی آب درختان پسته 5 هزار است و متاسفانه در برخی مناطق مانند شهرستان انار به 27 هزار نیز می‌رسد و این میزان برای درختان مضر است.
رئیس خانه کشاورز شهرستان بهرمان گفت: از 84 هزار هکتار باغات پسته در شهرستان رفسنجان و اطراف آن در حال حاضر 4 هزار هکتار بر اثر خشکسالی و بی‌آبی از بین رفتند و از 24 هزار هکتار شهرستان انار که زیرنظر خانه کشاورز رفسنجان هستند، شش هزار هکتار بر اثر بی‌آبی و اسیدی شدن آب و سموم از بین رفتند که در سال 75 از هر هکتار از این باغات، کشاورزان 30 کیلو پسته برداشت می‌کردند که در حال حاضر کاملا از بین رفته است.
"درخواست ما از دولت این است به کشاورزان تسهیلات بلاعوض اختصاص یابد تا دوباره با راه‌اندازی موتورهای آبکشی فعالیت خود را از سر بگیرند"
صفریان تصریح کرد: کشاورزان پسته کار در گذشته ارزآوری خوبی برای کشور داشتند و در کارهای خیر مانند مدرسه‌سازی در استان اقدامات ارزنده‌ای انجام می دادند که متاسفانه امسال دچار بحران شدند و طبق بررسی جهاد کشاورزی این باغات 90 تا 95 درصد کاهش محصول داشتند که البته من می‌گویم 98 درصد چرا که ما خودمان از 25 هکتار باغات پسته‌مان حتی یک کیلو محصول برداشت نکردیم و تقاضای ما از دولت این است به این کشاورزان تسهیلات بلاعوض بدهند تا دوباره با راه اندازی موتورهای آبکشی فعالیت خود را از سر بگیرند.
بیمه کشاورزی به کشاورزان پرداخت نشد
صفریان اظهار داشت: دولت باید به فکر خرده مالکان باشد و برای احیای باغات آنها اعتبارات مناسبی را تزریق کند چرا که اگر چاره‌ای نیندیشند تمامی باغات پسته منطقه خشک می‌شود و موتورهای آب‌شان از کار خواهد افتاد.
وی ادامه داد: از دیگر مشکلات کشاورزان بیمه محصولات‌شان است که اگر خسارت باغ به 75 درصد برسد اداره بیمه کشاورزی باید این بیمه را پرداخت کند در صورتی که الان این خسارت بالای 90 درصد بوده و تاکنون متاسفانه در این زمینه اقدامی از سوی بیمه برای تامین خسارت کشاورزان صورت نگرفته و با توجه به تورمی که در جامعه حاکم است اگر توربین موتوری مشکل پیدا کند و نیاز به تعویض آن باشد قیمت ها آنقدر بالا است که کشاورز توانایی خرید ندارد. ضمن اینکه نباید کارگرانی که سال ها در این باغ‌ها زحمت کشدیدند هم به حال خودشان رها شوند.
رئیس خانه کشاورز بهرمان ادامه داد: پس از بروز این مشکل پیگیری‌های زیادی از طریق خانه کشاورز و جلسات با استاندار و فرماندار داشتیم و مشکل را از جنبه‌های مختلف بررسی کردیم و امیدواریم تدبیری اندیشیده شود تا این مشکل کشاورزان منطقه با کمک دولت و حمایت های بیمه به بهترین شکل حل و فصل شود.
باغات پسته نباشد این زمین ها ریالی نمی ارزد
وی در ادامه با گله‌مندی از پرداخت نشدن خسارت کشاورزان عنوان کرد: این وزارتخانه تاکنون برای مشکلات خرده مالکان این منطقه اقدامی نکرده و در مورد مشکل این کشاورزان می‌گویند آب باغات آنها غرقابی نیست و باید دنبال شغل جایگزین باشند. این در حالی است که چنین اقداماتی نیاز به تسهیلات بانکی دارد و تسهیلات به عمده مالکان استان که افراد پولداری هستند تعلق می گیرد که چهار الی پنج موتور آبکشی دارند. خرده مالکان زحمات زیادی برای باغات این منطقه کشیده‌اند. بیش از 50 سال است در دل کویر درخت کاشتند که اگر این درختان نباشند این زمین‌ها یک ریال هم نمی‌ارزند چرا که اینجا کویر لوت است و با مناطق خوش آب و هوا متفاوت است. کشاورز می‌خواهد تسهیلات بانکی بگیرد ولی دولت در جواب می‌گوید که زمین ملی بوده و شامل خرده مالکان نمی‌شود.
وی ادامه داد: بهتر است دولت این تسهیلات را به خرده مالکانی بدهد که چهار الی پنج خانوار را تحت پوشش دارند و اگر باغات‌شان از بین برود زندگی آنها نابود می‌شود.
صفریان گفت: در مورد مشکلات آب استان هم چند جلسه‌ای در گذشته با استاندار کرمان و رزم‌حسینی برگزار کردیم و الان سه سال است که مشکلات آب را پیگیر هستیم که هنوز به نتیجه‌ای نرسید‌ه‌ایم و این مشکل به حال خودش رها شده است. خانه کشاورز هم تا آنجا که برایش مقدور است پیگیر شده ولی بیشتر از این زورمان به مسئولان نمی‌رسد و هر وقت برای مطرح کردن مشکلات پیش آنها می‌رویم بخشنامه‌ای جلوی روی ما می‌گذارند تا حرفی نزنیم.
از اداره کشاورزی گله‌مندیم
وی عنوان کرد: از جهاد کشاورزی گله‌مندیم که کارشناسان مرکز تحقیقات‌شان را اعزام نمی‌کنند تا درباره مشکلات کشاورزان منطقه تحقیق کنند و ببینند اساسا مشکل درختان پسته چیست. راهکارهایی برای احیای این درختان وجود داشت که متاسفانه مسئولان کوچکترین پیگیری برای احیای طلای سبز ایران نکردند.
صفریان در خصوص مشکلات آب کشاورزی منطقه گفت: نماینده مردم رفسنجان در مجلس پیگیر انتقال آب از سد کارون بود و شرکت عمرانی نیز در این زمینه تشکیل شد. خیلی‌ها ثبت نام کردند و مردم استقبال کردند و در صورت پیگیری این طرح، بسیاری از مشکلات آب منطقه برطرف می‌شد. مردم این مناطق به جز کشاورزی هیچ شغل دیگری ندارند، نه کارخانه‌ای و نه شرکتی که زندگی‌شان را بتوانند با آن بچرخانند و امیدوارم با کمک دولت، دوباره کشاورزی و کاشت پسته در این منطقه رونق بگیرد و شاهد فعال شدن دوباره کشاورزان و کارگران باغات پسته رفسنجان باشیم.
گفت و گو: مریم بازوند
