یادداشت/
حاکمیت شایسته سالاری در آموزش و پرورش
حاکمیت شایستهسالاری در آموزش و پرورش برای ایفای نقش موثر در توسعه کشور نیازمند شایستهسالاری در گزینش مدیران است.
ژن خوب، آقازاده وابستگی به احزاب و افراد ذینفوذ، وابستگیهای قومی و مذهبی و ... عبارات نام آشنایی در انتخاب افراد برای تصدی پستهای مدیریتی است.
موضوعی که متاسفانه در خصوص انتصاب مدیران به یک اپیدمی فراگیر در کشور مبدل شده و باورهای عموم کمتر به این سمت و سو سوق پیدا میکند که مدیری بر اساس شایستهسالاری بر مسندی مهم و تاثیرگذار گمارده شود.
شایستهسالاری در نظامهای شایستهگرا که در آن مسئولان بر اساس توانایی و شایستگیشان برگزیده میشوند و عواملی همچون قدرت مالی یا موقعیت اجتماعی و فامیلی نگرشهای خویشاوندسالاری، قبیلهگرایی، حزبسالاری و ... مطرود است، همواره مورد توجه کنشگران خواهان دموکراسی بوده و آموزش و پرورش به عنوان بزرگترین دستگاه اجرایی کشور که نقش غیرقابلی انکاری در توسعه کشور دارد بینیاز از این نگرش نخواهد بود.
از سوی دیگر فردی که با شایستگی خویش عهدهدار مسئولیت میشود، وامدار فرد، جریان نهاد خاصی نیست که به نوبه خود شرایط برنامهریزی و فعالیت هدفمند همراستا با شرح وظایف محوله را برای وی فراهم میکنند و می توان این انتظار را داشت که چنین مسئولانی از راندمان و بهرهوری بیشتری برخوردارند.
دولت دوازدهم از روزهای نخست فعالیتهای تبلیغاتی خود همواره موضوع شایستهسالاری و پرهیز از نگرشهای قومی و مذهبی را به عنوان یک اصل اساسی مورد تاکید قرار داده و رئیس جمهور در سخنرانیهای متعدد بر این رویه دولت صحه گذاشته است.
یکی از مواردی که میتوان از آن به عنوان پاشنه آشیل حکومتها در اعصار مختلف یاد کرد عدم بهرهگیری از ظرفیتهای ارزشمند نیروی انسانی افرادی است که از آنان با نام اقلیتهای مذهبی یاد میشود و واکنش مردم بر اظهارنظرهای مختلف خود نشان از علاقمندی آنان برای ایجاد فرصت خدمت برای این افراد است.
این روزها خبری در گستره عظیم آموزش و پرورش دست به دست میشود و آن تصدی یکی از برادران اهل سنت در یکی از پستهای مدیر کلی وزارت آموزش و پرورش است؛ فارغ از هر نوع برداشت و اظهار نظر در خصوص عملکرد افراد پیش از آنکه اثرگذاری خود را به اثبات برسانند نگاه فراقومی و مذهبی متولیان وزارت آموزش و پرورش که گفتمان دولت بر شایستهسالاری را به منصه ظهور رسانده قابل تقدیر است.
در شرایطی که از شرق تا غرب نظام جمهوری اسلامی را به عدم بهرهگیری از نیروهای توانمند اقلیتهای مذهبی متهم کرده و کلیت نظام را مورد هجمه قرار میدهند، چنین اقدامات هوشمندانه و هدفمند به شرط مدنظر قرار دادن شایستهسالاری چهرهای روشنتر از ماهیت ارزشمند نظام را به نمایش میگذارد و امیدواریم این روند مثبت بیش از پیش سرلوحه حلقههای تصمیمگیر کشور قرار گیرد.