یادداشت؛
تمام ناتمام فارس
سه ماه بیشتر تا پایان سال نمانده و همچنان حجم انبوهی از پروژه‌های نیمه‌تمام و متوقف در حوزه های عمرانی و اقتصادی در استان فارس بر جا مانده است.
به گزارش ایلنا، بر کسی پوشیده نیست که شرایط دشوار بین‌المللی و وضعیت بد اقتصادی این روزهای کشور، دولت و مجلس را با مسائلی بسیار جدی مواجه کرده و تأمین اعتبار پروژه‌ها نیز دشوارتر از گذشته شده است. ازاین‌رو پرسش اینجاست که تکلیف پروژه‌های نیمه‌تمام چه خواهد شد؟
کم نیست پروژه‌های عمرانی و اقتصادی در فارس که تنها در حد کلنگ‌زنی انجام و به حال خود رها شده‌اند.
از طرف دیگر متأسفانه سهل‌انگاری‌ها و سیاسی‌کاری‌های مسئولان در ادوار گذشته در بعضی پروژه‌ها مانند پتروشیمی‌ها علاوه بر اینکه روند فعالیت بعضی از آن‌ها را به‌صورت کامل متوقف کرد باعث شد که ادامه فعالیت آن‌ها به دیگر شهرهای جنوبی کشور انتقال پیدا کند.
از طرفی دیگر افتتاح‌های زودتر از موعد برخی پروژه‌ها نیز از یک‌سو آرامش و آسایش مردم را هدف قرار داده و از سوی دیگر هزینه‌های زیادی را بر دوش استان تحمیل کرده که جبران و تأمین این هزینه‌ها نیز روند توسعه استان را سال‌ها به تعویق می‌اندازد. به‌عنوان‌مثال ابهام در روند تکمیل پروژه‌هایی مانند خط‌آهن شیراز ـ گل‌گهر، شیراز ـ بوشهر و... که تأثیر بسزایی در رونق و توسعه حمل‌ونقل جنوب کشور دارد، عملاً باعث می‌شود فارس همچنان از یکی از الزامات مهم توسعه و رونق اقتصادی محروم بماند.
در شهرک‌های صنعتی استان نیز وضعیت رکود همچنان پابرجاست. ازجمله مشکلات این واحدهای بزرگ اقتصادی می‌توان به زیرساخت‌های غیراستاندارد، مشکل قطعی آب، برق و گاز برای واحدهای صنعتی و جانمایی نادرست اشاره کرد. همین وضعیت است که باعث شده تنها تعداد محدودی از شهرک‌های صنعتی فعال باشند و مابقی یا در حد تابلو مانده‌اند، یا با ظرفیتی پایین در حال فعالیت هستند.
در حوزه محیط‌زیست موضوع فرونشست زمین در بعضی از مناطق استان مثل روستای ایج (در شهرستان استهبان)، ارسنجان، محدوده نقش رستم و... باید به یکی از نگرانی‌های جدی مسئولان استان تبدیل شود و هرچه سریع‌تر تدبیری برای حل این مسئله اندیشیده شود.
همچنین احداث سدهای بدون مطالعه و طرح‌هایی مانند سد تنگ سرخ نیز که آینده شیراز و حیات در این شهر تاریخی را با مشکل مواجه می‌کند، نیازمند بازنگری جدی از سوی استاندار فارس است.
در حوزه کشاورزی نیز مسائل متعدد است و تبعات آن نیز دامن استان را خواهد گرفت. ازیک‌سو خشکسالی‌های پی‌درپی و نبود سیستم‌های مکانیزه آبیاری باعث خشک‌شدن تعداد قابل‌توجهی از چاه‌های مجاز کشاورزی شده و به‌دنبال آن هزاران خانواده بیکار و بدون درآمد شده‌اند. از سوی دیگر همان تعداد محدود از کشاورزها که به‌سختی بارِ تولید گندم، غلات، صیفی‌جات، میوه و... را به دوش می‌کشند، با مشکلات متعدد دست‌به‌گریبان هستند.
ازیک‌سو کود، بذر و سم را باید به قیمت جهانی آن خریداری کنند و محصول خود (مثلاً گندم) را به یک‌چهارم قیمت جهانی به دولت تحویل دهند، بعد آن نیز باید چندماه منتظر بمانند تا دولت پول گندم خریداری‌شده را به حساب کشاورزان واریز کند. کمترین تبعات ادامه این روند در استان فارس که دومین استان کشور به لحاظ تولید محصولات کشاورزی، باغی و دامی بوده است، مهاجرت کشاورزان بیکارشده و سرازیرشدن جمعتی روستاهای استان به شیراز است.
حال که بعضی مشکلات حاد استان به‌اختصار بیان شد، نیاز است که استاندار فارس که دارای سابقه مدیریتی در سطح ملی و حضور در دولت را در سال‌های گذشته دارد، در اولین فرصت از حداکثر ظرفیت خود را در جهت تعیین تکلیف و به سرانجام رساندن موضوعات و مسائل مهم ذکرشده به کار گیرد. به‌ویژه آنکه بخشی از موضوعات و مشکلات در بخش‌های مختلف عمرانی، اقتصادی، گردشگری و زیست‌محیطی استان پهناور فارس در حوزه مسائل حقوقی است.
استاندار فارس نیز باتوجه‌به سابقه خود در امور حقوقی و قضایی می‌تواند با بعضی اقدامات نظیر اعطای بعضی معافیت‌ها به صنایع و و احدهای تولیدی نوپا و خرد، اعطای مشوق‌ها و سوبسیدها به کشاورزان و ابلاغ دستورالعمل‌های اجرایی مثلاً به بانک‌هایی که باعث تعطیلی صنایع شده‌اند، مشکلات حقوقی واحدها و پروژه‌های نیمه‌تمام را رفع و از مسائل و مشکلات حاد استان در بخش‌های ذکرشده گره‌گشایی کند.
محمدرضا طاهری: فعال رسانه‌ای و سرپرست ایلنا در استان فارس
