در اولین نشست خبری جانبازان کرمانشاهی عنوان شد؛
دستگاه های دولتی در اجرای مصوبات مجلس در حوزه ایثارگری کوتاهی می کنند
جنگ تحمیلی در واقع دورانی بود که عشق و ایثار و وطن دوستی با هم ادغام شد تا با جانفشانی بزرگ مردان این سرزمین که دل در آزادی و آبادی این خاک داشتند ، خاک میهن از چنگال متجاوزان بعثی در امان بماند ، بسیاری از آن مردان و زنان با شهادت آسمانی شدند و بسیاری نیز با یادگاریهای جنگ در بدنشان ماندند تا بی مهری مسوولان را به چشم ببینند
به گزارش خبرنگار ایلنا از کرمانشاه، آنچنان که از شواهد و قرائن بر میآید هرچه از دوران جنگ تحمیلی هشتساله فاصله میگیریم رشادت ها، حماسهها و جانفشانیهای نسلی که با کمترین امکانات در برابر مجهزترین سیستم نظامی منطقه ایستادگی کردند و با خون خود مانع از دستیابی دشمن به خواستههایش شدند به فراموشی سپرده میشود تا بازماندگان و یادگاران آن دوران هم در پیچ و خم زندگی و در میان هیاهو برای کسب قدرت و ثروت کمرشان خم شود!
رشید مردانی که گلولههای دشمن نتوانست زانوهایشان را خم کند حالا زیر فشار زندگی و در سایه بیتوجهی مسئولین رفته رفته کمرشان شکسته و زانوانشان خم میشود!
این روزها یادگاران دوران دفاع مقدس در سنین میانسالی با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم میکنند و صدای مظلومیتشان به جایی نمیرسد. در این راستا جمعی از جانبازان و ایثارگران کرمانشاهی دوران دفاع مقدس به منظور دادخواهی و یادآوری وظایفی که قانون بر عهده مسئولین نهاده و به درستی اجرا نمیشود در برابر خبرنگاران قرار گرفتند تا از مشکلاتشان بگویند و مسئولین را به سرخم کردن دربرابر قانون فرا خوانند.
سه تن از جانبازان جنگ تحمیلی به میزبانی و مساعدت بهزیستی استان و در جمع خبرنگاران از مطالبات و مشکلات خود گفتند:
در ابتدای این نشست جلال مهدوی نیا جانباز ۷۰ درصد اظهار کرد: ما جانبازان کرمانشاهی فاقد رسانه هستیم و هیچ رسانهای در استان با ما همکاری نمیکند. ما میخواهیم صدایمان را به گوش مسئولین برسانیم.
وی افزود: بارها خواستار دیدار مستقیم با استاندار و حضور وی در منزل یکی از جانبازان شدیم اما تا کنون موفق به انجام این دیدار نشدهایم.
مهدوی نیا معتقد است که دستگاههای دولتی در اجرای مصوبات مجلس در حوزه ایثارگری کوتاهی میکنند لذا از نهادهای نظارتی همچون قوه قضاییه، سازمان بازرسی کل کشور و… میخواهیم به وظایف نظارتی خود دقیقتر عمل کرده و دستگاههای اجرایی را مکلف به اجرای قانون کنند.
وی با اشاره به اینکه با افزایش سن جانبازان نیازهایشان نیز تغییر میکند خواستار آن شد که قوانین حمایتی جدیدی برای جانبازان وضع شود.
در ادامه علی جمشیدی جانباز قطع نخاع مشکلات حوزه جانبازان را به دو دسته کلی تقسیم کرد:
۱- مشکلاتی که بارها و به انحا مختلف مطرح شده اما از سوی مسئولین ذیربط (بنیاد شهید به عنوان متولی امور جانبازان) ترتیب اثر داده نمیشود.
۲-مشکلاتی که بنابر دلایلی تا کنون از بازگو کردن آنها صرف نظر کردهایم که پس از طرح و ارائه به مسئولین و در صورتی که نادیده گرفته شوند آنها را نیز رسانهای خواهیم کرد.
این جانباز قطع نخاعی افزود: اصل مشکلات جانبازان باز میگردد بهعدم اجرای قوانین؛ برای نمونه از طرف مجلس قانونی مصوب و به دولت ابلاغ شده که بیمههای طرف قرارداد بنیاد شهید و یا نیروهای مسلح موظف هستند ۱۰۰ درصد هزینههای درمان جانبازان و افراد تحت تکفل آنان را پرداخت کنند اما متاسفانه این قانون دو خطی توسط کتابچهای تحت عنوان آیین نامه اجرایی مورد تفسیر قرار میگیرد و فرد جانباز هنگام مراجعه به پزشک یا مراکز درمانی ناگزیر به پرداخت هزینه میشود.
مدیران ما بخصوص در حوزه درمان و یا خدماترسانی به جانبازان به این درک نرسیدهاند که آیین نامه اجرایی میبایستی در راستای اجرای قانون مصوب قرار داشته باشد.
جمشیدی افزود: در پاسخ به درخواست جانبازان برای تامین ویلچر خارجی بلافاصله سخنان رهبری را مبنی بر استفاده از تولیدات داخلی پیش میکشند. چرا فقط در رابطه با ویلچر جانبازان به یاد سخنان مقام معظم رهبری میافتند و ما را مجبور به استفاده از تولیدات بیکیفیت داخلی میکنند؟!
رزمندگان صرفا از روی احساس تکلیف و انجام وظیفه راهی جبههها شدند و در حالی که از جان خودشان مایه گذاشتند حساب نکردند که تا چه مقدار حاضر به فداکاری هستند و بیشتر از آن نه؛ تنها به این دلیل که ممکن است بعدا به آنها رسیدگی نشود!
این رزمنده دفاع مقدس ادامه داد: پلاک جانبازی یک نشان برای تسهیل رفت و آمد، امنیت و آسایش بیشتر فرد جانباز یا معلول است اما در ایران چنین نیست.
بنابر آنچه در قانون آمده (مانند همه جای دنیا) جانبازان و معلولین از پرداخت عوارض بزرگراهی معاف هستند اما در بزرگراههای ایران از دریافت آن مبلغ ناچیز هم نمیگذرند.
جمشیدی یادآور شد که به رغم وجود مرکز توانبخشی وتجهیزات کامل فیزیوتراپی، استخر و سایر امکانات ورزشی که متعلق به جانبازان است این اماکن به بخش خصوصی واگذار شده و امکان استفاده از آنها برای جانبازان میسر نیست.
بهروز حقیقی جانباز ۷۰ درصد سخنان خود را اینگونه آغاز کرد که رزمندگانی که به جبهه رفتند به فکر گرفتن هیچ امتیازی نبودند و تا دو سال پس از پایان جنگ هم هیچ قانونی برای دادن امتیاز به رزمندگان و جانبازان وجود نداشت. قوانین و امتیازاتی که بعدها بوجود آمد توسط خود مسئولین وضع شد وگرنه جانبازان به دنبال هیچ امتیازی نبودند.
وی نیز با تاکید بر اینکه در حوزه جانبازان قوانین نسبتا مناسبی وضع شده، مشکل اصلی را در اجرا و سلیقهای عمل کردن مسئولین عنوان کرد.
حقیقی افزود: در حوزه درمان شاهد نوعی دوگانگی هستیم، قانون به صراحت تکلیف را مشخص کرده اما در اجرا ضعیف عمل میشود.
کمبودها و نبودها را به کمبود بودجه ربط میدهند و متاسفانه بدترین جایی که کمبود بودجه را پیش میکشند حوزه درمان است. این در حالی است که خیلی جاها را میتوان نادیده گرفت غیر از همین حوزه درمان که با سلامتی و جان جانبازان مرتبط است.
این یادگار دوران دفاع مقدس گفت: در شهری به این بزرگی (کرمانشاه) تنها تعداد محدودی تابلوی توقف جانباز در سطح معابرنصب شده که آنها هم توسط خودروهای متفرقه اشغال میشوند! در همین بحث پارکینگها بنابر قانون همه ادارات دولتی و نهادهای عمومی مکلفند که پارکینگهای خود را در اختیار جانبازان قرار بدهند اما در عمل چنین اتفاقی نمیافتد!
در خاتمه این نشست خبری از سوی مدیرکل سازمان بهزیستی استان کرمانشاه و به منظور تجلیل از مقام شامخ ایثارگران دوران دفاع مقدس از جانبازان حاضر در جلسه با اهدا لوح یاد بود تقدیر به عمل آمد.